Het eerste gevecht in het Wheatfield was eigenlijk dat van Anderson's brigade (Hood's divisie) die het 17e Maine van Trobriand's brigade aanviel, een overloop van Hood's aanval op Houck's Ridge.Hoewel onder druk en met de terugtrekking van de naburige regimenten op Stony Hill, behield de 17th Maine zijn positie achter een lage stenen muur met de hulp van Winslow's batterij, en Anderson viel terug.Om 17.30 uur, toen het eerste regiment van Kershaw de Rose-boerderij naderde, was Stony Hill versterkt door twee brigades van de 1st Division, V Corps, onder Brig.Generaal James Barnes, die van Cols.William S. Tilton en Jacob B. Sweitzer.De mannen van Kershaw oefenden grote druk uit op de 17th Maine, maar die bleef standhouden.Om de een of andere reden trok Barnes zijn ondermaatse divisie echter ongeveer 270 m naar het noorden terug - zonder overleg met Birney's mannen - naar een nieuwe positie nabij de Wheatfield Road.Trobriand en de 17th Maine moesten hun voorbeeld volgen, en de Zuidelijken veroverden Stony Hill en stroomden het Wheatfield binnen.Eerder die middag, toen Meade de dwaasheid van Sickles' beweging besefte, beval hij Hancock een divisie van het II Corps te sturen om het III Corps te versterken.Hancock stuurde de 1st Division onder leiding van Brig.Generaal John C. Caldwell vanaf zijn reservepositie achter Cemetery Ridge.Het arriveerde rond 18.00 uur en drie brigades, onder Cols.Samuel K. Zook, Patrick Kelly (de Ierse Brigade) en Edward E. Cross trokken naar voren;de vierde brigade, onder leiding van kolonel John R. Brooke, was in reserve.Zook en Kelly verdreven de Zuidelijken van Stony Hill, en Cross ontruimde het Wheatfield en duwde Kershaws mannen terug naar de rand van Rose Woods.Zowel Zook als Cross raakten dodelijk gewond toen ze hun brigades door deze aanvallen leidden, net als de Zuidelijke Semmes.Toen de mannen van Cross hun munitie op hadden, beval Caldwell Brooke om hen af ​​te lossen.Tegen die tijd was de positie van de Unie in de Peach Orchard echter ingestort (zie volgende sectie), en Woffords aanval ging door over de Wheatfield Road, nam Stony Hill in en flankeerde de troepen van de Unie in het Wheatfield.Brooke's brigade in Rose Woods moest zich wanordelijk terugtrekken.De brigade van Sweitzer werd gestuurd om de Zuidelijke aanval te vertragen, en ze deden dit effectief in wrede man-tegen-man-gevechten.Tegen die tijd waren er extra troepen van de Unie gearriveerd.De 2e divisie van het V-korps, onder leiding van Brig.Generaal Romeyn B. Ayres, stond bekend als de "Regular Division" omdat twee van de drie brigades volledig waren samengesteld uit troepen van het Amerikaanse leger (regulier leger), niet uit staatsvrijwilligers.(De brigade van vrijwilligers, onder leiding van brigadegeneraal Stephen H. Weed, was al bezig op Little Round Top, dus alleen de reguliere legerbrigades arriveerden bij het Wheatfield.) Tijdens hun opmars door de Valley of Death waren ze zwaar onder vuur komen te liggen van Zuidelijke scherpschutters in Devil's Den.Terwijl de stamgasten oprukten, zwermden de Zuidelijken over Stony Hill en door Rose Woods, de nieuw aangekomen brigades flankerend.De stamgasten trokken zich in goede orde terug naar de relatieve veiligheid van Little Round Top, ondanks het feit dat ze zware verliezen hadden geleden en de Zuidelijken achtervolgden.Deze laatste Zuidelijke aanval door het Korenveld ging om ongeveer 19.30 uur verder langs Houck's Ridge naar de Valley of Death. De brigades van Anderson, Semmes en Kershaw waren uitgeput van urenlange gevechten in de zomerhitte en trokken met door elkaar gegooide eenheden naar het oosten.De brigade van Wofford volgde naar links langs de Wheatfield Road.Toen ze de noordelijke schouder van Little Round Top bereikten, werden ze geconfronteerd met een tegenaanval van de 3rd Division (de Pennsylvania Reserves) van het V Corps, onder leiding van Brig.Generaal Samuel W. Crawford.De brigade van kolonel William McCandless, inclusief een compagnie uit de omgeving van Gettysburg, leidde de aanval en dreef de uitgeputte Zuidelijken terug voorbij het Wheatfield naar Stony Hill.Beseffend dat zijn troepen te ver gevorderd en te kwetsbaar waren, trok Crawford de brigade terug naar de oostelijke rand van het Korenveld.Het verdomde Korenveld bleef de rest van de strijd stil.Maar het eiste een zware tol van de mannen die heen en weer balbezit verhandelden.De Zuidelijken hadden tegen zes brigades gevochten tegen 13 (iets kleinere) federale brigades, en van de 20.444 mannen die aan het werk waren, viel ongeveer 30% om het leven.Sommige gewonden wisten naar Plum Run te kruipen, maar konden er niet overheen.De rivier werd rood van hun bloed.