De Sullivan-expeditie van 1779 was een militaire campagne van de Verenigde Staten tijdens de Amerikaanse Onafhankelijkheidsoorlog, die duurde van juni tot oktober 1779, tegen de vier Britse geallieerde naties van de Iroquois (ook bekend als de Haudenosaunee).De campagne werd bevolen door George Washington als reactie op de Iroquois- en Britse aanvallen van 1778 op Wyoming, German Flatts en Cherry Valley.De campagne had als doel "de oorlog naar de vijand te brengen om hun moreel te breken".^[52] Het Continentale Leger voerde een campagne van de verschroeide aarde uit op het grondgebied van de Iroquois Confederatie in wat nu westelijk en centraal New York is.De expeditie was grotendeels succesvol: meer dan 40 Iroquois-dorpen werden met de grond gelijk gemaakt en hun gewassen en voedselvoorraden vernietigd.De campagne dreef 5.000 Iroquois naar Fort Niagara op zoek naar Britse bescherming.De campagne ontvolkte het gebied voor naoorlogse nederzettingen en stelde het uitgestrekte Ohio Country, West-Pennsylvania, West Virginia en Kentucky open voor naoorlogse nederzettingen.Sommige geleerden beweren dat het een poging was om de Iroquois te vernietigen en omschrijven de expeditie als een genocide, ^[53] hoewel deze term wordt betwist en niet vaak wordt gebruikt bij de bespreking van de expeditie.Historicus Fred Anderson beschrijft de expeditie in plaats daarvan als "dicht bij etnische zuivering".^[54] Sommige historici hebben deze campagne ook in verband gebracht met het concept van de totale oorlog, in de zin dat de totale vernietiging van de vijand op tafel lag.^[55]