Het Eerste Continentale Congres was een bijeenkomst van afgevaardigden uit twaalf van de dertien Britse koloniën die later de Verenigde Staten werden.Het kwam bijeen van 5 september tot 26 oktober 1774 in Carpenters 'Hall in Philadelphia, Pennsylvania, nadat de Britse marine een blokkade van de haven van Boston had ingesteld en het parlement de bestraffende Intolerable Acts had aangenomen als reactie op de Boston Tea Party van december 1773.Tijdens de openingsweken van het congres voerden de afgevaardigden een pittige discussie over hoe de koloniën collectief konden reageren op de dwangmaatregelen van de Britse regering, en werkten ze aan een gemeenschappelijke zaak.Als opmaat voor zijn besluiten was de eerste actie van het Congres de goedkeuring van de Suffolk Resolves, een maatregel opgesteld door verschillende provincies in Massachusetts die een verklaring van grieven omvatte, opriep tot een handelsboycot van Britse goederen en er bij elke kolonie op aandrong om zijn eigen militie oprichten en trainen.Vervolgens werd een minder radicaal plan voorgesteld om een ​​Unie van Groot-Brittannië en de Koloniën te creëren, maar de afgevaardigden dienden de maatregel in en schrapten deze later uit het verslag van hun besprekingen.Vervolgens kwamen ze een Declaration and Resolves overeen waarin de Continental Association was opgenomen, een voorstel voor een embargo op de Britse handel.Ze stelden ook een petitie op aan de koning waarin ze pleitten voor herstel van hun grieven en intrekking van de ondraaglijke wetten.Die oproep had geen effect, dus riepen de koloniën in mei het Tweede Continentale Congres bijeen, kort na de veldslagen van Lexington en Concord, om de verdediging van de koloniën aan het begin van de Revolutionaire Oorlog te organiseren.