Toen de oorlog eindigde en Groot-Brittannië werd verslagen door de Amerikanen en de Fransen, waren de meest actieve loyalisten niet langer welkom in de Verenigde Staten en probeerden ze elders in het Britse rijk te verhuizen.De vertrekkende loyalisten kregen gratis land aangeboden in Brits Noord-Amerika .Velen waren prominente kolonisten wier voorouders zich oorspronkelijk in het begin van de 17e eeuw hadden gevestigd, terwijl een deel recente kolonisten waren in de Dertien Koloniën met weinig economische of sociale banden.Velen hadden hun eigendom in beslag genomen door patriotten.Loyalisten vestigden zich in wat aanvankelijk de provincie Quebec was (inclusief het huidige Ontario) en in Nova Scotia (inclusief het huidige New Brunswick).Hun komst markeerde de komst van een Engelssprekende bevolking in het toekomstige Canada ten westen en oosten van de grens met Quebec.Veel loyalisten uit het Amerikaanse Zuiden brachten hun slaven mee, aangezien slavernij ook legaal was in Canada.Een keizerlijke wet in 1790 verzekerde potentiële immigranten naar Canada dat hun slaven hun eigendom zouden blijven.Meer zwarte loyalisten waren echter vrij, omdat ze tijdens de revolutie voor de Britten hadden gevochten of zich bij de Britse linies hadden aangesloten.De regering hielp hen ook bij hun hervestiging in Canada door bijna 3.500 gratis zwarten naar New Brunswick te vervoeren.