De Slag om Hatteras Inlet Batteries (28-29 augustus 1861) was de eerste gecombineerde operatie van het leger en de marine van de Unie in de Amerikaanse Burgeroorlog, resulterend in de dominantie van de Unie over de strategisch belangrijke North Carolina Sounds.Twee forten aan de Outer Banks, Fort Clark en Fort Hatteras, waren door de Zuidelijken gebouwd om hun handelsactiviteiten te beschermen.Deze werden echter licht verdedigd en hun artillerie kon de bombardementsvloot onder leiding van vlagofficier Silas H. Stringham, commandant van het Atlantic Blockading Squadron, niet aanvallen, dat de opdracht had gekregen in beweging te blijven om te voorkomen dat er een statisch doelwit zou ontstaan.Hoewel de vloot werd opgehouden door slecht weer, kon ze troepen landen onder leiding van generaal Benjamin Butler, die de overgave van vlagofficier Samuel Barron op zich nam.Deze strijd vertegenwoordigde de eerste toepassing van de zeeblokkadestrategie.De Unie behield beide forten, wat waardevolle toegang tot de geluiden bood, en de handelsaanvallen werden sterk verminderd.De overwinning werd verwelkomd door een gedemoraliseerd Noordelijk publiek na de vernederende Eerste Slag om Bull Run.De verloving wordt ook wel de Slag om de forten Hatteras en Clark genoemd.