Pada tahun 1840-an pemberontakan sporadis, serbuan hamba, dan pergerakan pelarian di seluruh kawasan yang akan menjadi Laos moden meninggalkan seluruh wilayah secara politik dan ketenteraan lemah.Di China, Dinasti Qing telah mendorong ke selatan untuk menggabungkan orang-orang bukit ke dalam pentadbiran pusat, pada mulanya banjir pelarian dan kemudiannya kumpulan pemberontak dariPemberontakan Taiping ditolak ke tanah Lao.Kumpulan pemberontak dikenali dengan sepanduk mereka dan termasuk Bendera Kuning (atau Belang), Bendera Merah dan Bendera Hitam.Kumpulan penyamun mengamuk di seluruh kawasan luar bandar, dengan sedikit sambutan daripada Siam.Semasa awal dan pertengahan abad kesembilan belas, Lao Sung pertama termasuk Hmong, Mien, Yao dan kumpulan Sino-Tibet yang lain mula menetap di kawasan yang lebih tinggi di wilayah Phongsali dan timur laut Laos.Kemasukan imigrasi telah difasilitasi oleh kelemahan politik yang sama yang telah memberi perlindungan kepada penyamun Haw dan meninggalkan kawasan-kawasan terpencil yang besar di seluruh Laos.Menjelang tahun 1860-an, penjelajah Perancis pertama telah menolak ke utara dengan mencartakan laluan Sungai Mekong, dengan harapan laluan air yang boleh dilayari ke selatan China.Antara penjelajah Perancis awal ialah ekspedisi yang diketuai oleh Francis Garnier, yang terbunuh semasa ekspedisi oleh pemberontak Haw di Tonkin.Orang Perancis akan semakin menjalankan kempen ketenteraan menentang Haw di Laos dan Vietnam (Tonkin) sehingga tahun 1880-an.^[47]