16-р зууны хоёрдугаар хагаст инфляцийн өсөлтөөс болж эзэнт гүрэн эдийн засгийн дарамтад орж, улмаар Европ болон Ойрхи Дорнодод нөлөөлсөн.Османчууд ийнхүү өмнө нь эзэнт гүрнийг тодорхойлж байсан олон байгууллагыг өөрчилж, орчин үеийн шадар цэргүүдийн армийг бий болгохын тулд Тимар системийг аажмаар устгаж, орлогыг илүү үр дүнтэй цуглуулах зорилгоор хүнд суртлын хэмжээг дөрөв дахин нэмэгдүүлэв.Тимар бол XIV-XVI зууны хооронд Османы эзэнт гүрний султануудын олгосон газрын буцалтгүй тусламж байсан бөгөөд жилд 20,000 акчес хүрэхгүй татварын орлоготой байв.Газраас олсон орлого нь цэргийн алба хаасны нөхөн төлбөр болж байв.Тимар эзэмшигчийг тимариот гэж нэрлэдэг байв.Тимараас олсон орлого нь 20,000-аас 100,000 акчес байсан бол газрын тэтгэмжийг зеамет, 100,000-аас дээш бол буцалтгүй тусламжийг хас гэж нэрлэдэг.16-р зууны эцэс гэхэд Тимарын газар эзэмшлийн систем нөхөж баршгүй уналтад оржээ.1528 онд Тимариот нь Османы армийн хамгийн том нэг дивиз байв.Сипахичууд аян дайны үеийн хангамж, тоног төхөөрөмж, туслах хүмүүс (цебелу), валетууд (гулам) зэргийг хангах зэрэг зардлаа өөрсдөө хариуцдаг байв.Цэргийн шинэ технологи, тэр дундаа буу бий болсноор нэгэн цагт Османы армийн ноён нурууг бүрдүүлж байсан сипахичууд хуучирч хоцрох болов.Османы султануудын Хабсбург ба
иранчуудын эсрэг явуулж байсан урт бөгөөд өндөр өртөгтэй дайнууд нь орчин үеийн байнгын, мэргэжлийн арми байгуулахыг шаардаж байв.Тиймээс тэдгээрийг хадгалахад бэлэн мөнгө хэрэгтэй байв.Үндсэндээ буу нь мориноос хямд байсан.
[12] XVII зууны эхэн үед Тимарын орлогын дийлэнх хэсгийг цэргийн албанаас чөлөөлөхийн тулд орлуулах мөнгө (bedel) болгон төв төрийн санд оруулжээ.Тэд шаардлагагүй болсон тул Тимар эзэмшигчид нас барахад тэдний эзэмшилд дахин хуваарилагдахгүй, харин эзэнт гүрний мэдэлд орсон.Шууд хяналтанд орсны дараа төв засгийн газарт илүү их мөнгөн орлого оруулахын тулд сул газрыг Татварын ферм (мукатаа) болгон хувиргах болно.
[13]