ອານາຈັກ Parthian

ຕົວລະຄອນ

ອ້າງອີງ


Play button

247 BCE - 224

ອານາຈັກ Parthian



ອານາຈັກ Parthian, ເຊິ່ງເອີ້ນກັນວ່າ Empire Arsacid, ແມ່ນອໍານາດທາງດ້ານການເມືອງແລະວັດທະນະທໍາຂອງອີຣ່ານທີ່ສໍາຄັນໃນ ອີຣ່ານ ບູຮານຈາກ 247 BCE ເຖິງ 224 CE.ຊື່ສຸດທ້າຍຂອງມັນມາຈາກຜູ້ກໍ່ຕັ້ງ, Arsaces I, ຜູ້ທີ່ນໍາພາຊົນເຜົ່າ Parni ໃນການເອົາຊະນະພາກພື້ນຂອງ Parthia ໃນພາກຕາເວັນອອກສຽງເຫນືອຂອງອີຣ່ານ, ຫຼັງຈາກນັ້ນເປັນແຂວງ (ແຂວງ) ພາຍໃຕ້ Andragoras, ໃນການກະບົດຕໍ່ ອານາຈັກ Seleucid .Mithridates ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ຂະຫຍາຍອານາຈັກຢ່າງຫຼວງຫຼາຍໂດຍການຍຶດ Media ແລະ Mesopotamia ຈາກ Seleucids.ໃນລະດັບຄວາມສູງຂອງມັນ, ອານາຈັກ Parthian ໄດ້ຂະຫຍາຍຈາກທາງພາກເຫນືອຂອງ Euphrates, ໃນພາກກາງຂອງຕຸລະກີ, ຕາເວັນອອກ, ຈົນເຖິງອັຟການິສຖານແລະພາກຕາເວັນຕົກ ຂອງປາກີສະຖານ ໃນປະຈຸບັນ.ອານາຈັກທີ່ຕັ້ງຢູ່ໃນເສັ້ນທາງສາຍໄໝທາງການຄ້າລະຫວ່າງຈັກກະພັດໂຣມັນໃນອ່າງແມ່ນ້ຳຂອງ Mediterranean ແລະ ລາຊະວົງ Han ຂອງຈີນ, ໄດ້ກາຍມາເປັນສູນການຄ້າ ແລະ ການຄ້າ.ຊາວ Parthians ສ່ວນໃຫຍ່ໄດ້ຮັບຮອງເອົາສິລະປະ, ສະຖາປັດຕະຍະກໍາ, ຄວາມເຊື່ອທາງສາສະຫນາ, ແລະສັນຍາລັກຂອງລາຊະວົງຂອງອານາຈັກທີ່ມີວັດທະນະທໍາທີ່ແຕກຕ່າງກັນ, ເຊິ່ງກວມເອົາວັດທະນະທໍາເປີເຊຍ, Hellenistic ແລະພາກພື້ນ.ສໍາລັບປະມານເຄິ່ງທໍາອິດຂອງການມີຢູ່ຂອງຕົນ, ສານ Arsacid ໄດ້ຮັບຮອງເອົາອົງປະກອບຂອງວັດທະນະທໍາ ກເຣັກ , ເຖິງແມ່ນວ່າໃນທີ່ສຸດມັນໄດ້ເຫັນການຟື້ນຟູເທື່ອລະກ້າວຂອງປະເພນີຂອງອີຣ່ານ.ຜູ້ປົກຄອງ Arsacid ໄດ້ຮັບຫົວຂໍ້ວ່າ "ກະສັດຂອງກະສັດ", ເປັນການອ້າງວ່າເປັນມໍລະດົກຂອງ ອານາຈັກ Achaemenid ;ແທ້ຈິງແລ້ວ, ພວກເຂົາຍອມຮັບເອົາກະສັດທ້ອງຖິ່ນຈໍານວນຫຼາຍເປັນເຈົ້ານາຍທີ່ Achaemenids ຈະໄດ້ຮັບການແຕ່ງຕັ້ງຈາກສູນກາງ, ເຖິງແມ່ນວ່າສ່ວນໃຫຍ່ຈະເປັນເອກະລາດ, satraps.ສານໄດ້ແຕ່ງຕັ້ງຈໍານວນ satraps ຈໍານວນນ້ອຍ, ສ່ວນໃຫຍ່ແມ່ນຢູ່ນອກອີຣ່ານ, ແຕ່ວ່າ satrapies ເຫຼົ່ານີ້ແມ່ນນ້ອຍກວ່າແລະມີອໍານາດຫນ້ອຍກວ່າ Achaemenid potentates.ດ້ວຍການຂະຫຍາຍອໍານາດຂອງ Arsacid, ບ່ອນນັ່ງຂອງລັດຖະບານກາງໄດ້ປ່ຽນຈາກ Nisa ໄປ Ctesiphon ຕາມ Tigris (ພາກໃຕ້ຂອງ Baghdad ທີ່ທັນສະໄຫມ, ອີຣັກ), ເຖິງແມ່ນວ່າສະຖານທີ່ອື່ນໆຈໍານວນຫນຶ່ງຍັງໃຊ້ເປັນນະຄອນຫຼວງ.ສັດຕູຕົ້ນໆຂອງພວກ Parthians ແມ່ນ Seleucids ໃນພາກຕາເວັນຕົກແລະ Scythians ໃນພາກເຫນືອ.ຢ່າງໃດກໍຕາມ, ໃນຂະນະທີ່ Parthia ຂະຫຍາຍໄປທາງທິດຕາເວັນຕົກ, ພວກເຂົາເຈົ້າໄດ້ເຂົ້າໄປໃນການຂັດແຍ້ງກັບອານາຈັກຂອງ Armenia, ແລະໃນທີ່ສຸດສາທາລະນະລັດ Roman.Rome ແລະ Parthia ໄດ້ແຂ່ງຂັນກັນເພື່ອສ້າງຕັ້ງກະສັດຂອງ Armenia ເປັນລູກຄ້າຍ່ອຍຂອງພວກເຂົາ.ພວກ Parthians ໄດ້ທໍາລາຍກອງທັບຂອງ Marcus Licinius Crassus ໃນຮົບ Carrhae ໃນ 53 BCE, ແລະໃນ 40-39 BCE, ກໍາລັງ Parthian ໄດ້ຍຶດເອົາ Levant ທັງຫມົດຍົກເວັ້ນ Tyre ຈາກ Romans.ຢ່າງໃດກໍຕາມ, Mark Antony ໄດ້ນໍາພາການໂຈມຕີຕໍ່ຕ້ານ Parthia, ເຖິງແມ່ນວ່າຜົນສໍາເລັດຂອງລາວໂດຍທົ່ວໄປແມ່ນບັນລຸໄດ້ໃນເວລາທີ່ບໍ່ມີ, ພາຍໃຕ້ການນໍາພາຂອງ Lieutenant Ventidius ຂອງລາວ.ຈັກກະພັດ Roman ຕ່າງໆຫຼືນາຍພົນທີ່ຖືກແຕ່ງຕັ້ງຂອງພວກເຂົາໄດ້ບຸກໂຈມຕີ Mesopotamia ໃນຂະບວນການຂອງສົງຄາມ Roman-Parthian ໃນສອງສາມສະຕະວັດຂ້າງຫນ້າ.ຊາວ​ໂລມ​ໄດ້​ຍຶດ​ເອົາ​ເມືອງ Seleucia ແລະ Ctesiphon ໃນ​ຫຼາຍ​ຄັ້ງ​ໃນ​ລະຫວ່າງ​ການ​ຂັດ​ແຍ້ງ​ກັນ​ນີ້, ແຕ່​ບໍ່​ສາມາດ​ຍຶດ​ເອົາ​ເມືອງ​ດັ່ງກ່າວ​ໄດ້.ສົງຄາມກາງເມືອງເລື້ອຍໆລະຫວ່າງຜູ້ແຂ່ງຂັນຂອງ Parthian ຕໍ່ກັບບັນລັງໄດ້ພິສູດວ່າເປັນອັນຕະລາຍຕໍ່ຄວາມຫມັ້ນຄົງຂອງ Empire ຫຼາຍກ່ວາການຮຸກຮານຂອງຕ່າງປະເທດ, ແລະອໍານາດຂອງ Parthian evaporated ເມື່ອ Ardashir I, ຜູ້ປົກຄອງຂອງ Istakhr ໃນ Persis, ໄດ້ກະບົດຕໍ່ຕ້ານ Arsacids ແລະຂ້າຜູ້ປົກຄອງສຸດທ້າຍຂອງພວກເຂົາ, Artabanus IV, ໃນປີ 224 CE. .Ardashir ໄດ້ສ້າງຕັ້ງ ຈັກກະພັດ Sasanian , ເຊິ່ງປົກຄອງອີຣ່ານແລະສ່ວນໃຫຍ່ຂອງຕາເວັນອອກໃກ້ຈົນກ່ວາການເອົາຊະນະຊາວມຸດສະລິມໃນສະຕະວັດທີ 7 CE, ເຖິງແມ່ນວ່າລາຊະວົງ Arsacid ມີຊີວິດຢູ່ໂດຍຜ່ານສາຂາຂອງຄອບຄົວທີ່ປົກຄອງ Armenia ,Iberia , ແລະ Albania ໃນ Caucasus.
HistoryMaps Shop

ເຂົ້າຊົມຮ້ານ

247 BCE - 141 BCE
ການສ້າງຕັ້ງແລະການຂະຫຍາຍຕົ້ນornament
ການ​ເອົາ​ຊະ​ນະ Parni ຂອງ Parthia
ການ​ເອົາ​ຊະ​ນະ Parni ຂອງ Parthia ©Image Attribution forthcoming. Image belongs to the respective owner(s).
247 BCE Jan 1 00:01

ການ​ເອົາ​ຊະ​ນະ Parni ຂອງ Parthia

Ashgabat, Turkmenistan
ໃນປີ 245 BCE, Andragoras, ເຈົ້າເມືອງ Seleucid (satrap) ຂອງ Parthia ໄດ້ປະກາດເອກະລາດຈາກ Seleucids, ໃນເວລາທີ່ - ຫຼັງຈາກການເສຍຊີວິດຂອງ Antiochus II - Ptolemy III ໄດ້ຍຶດຄອງນະຄອນຫຼວງ Seleucid ຢູ່ Antioch, ແລະ "ດັ່ງນັ້ນຈຶ່ງໄດ້ປະໄວ້ອະນາຄົດຂອງລາຊະວົງ Seleucid. "ໃນຂະນະດຽວກັນ, "ຜູ້ຊາຍທີ່ເອີ້ນວ່າ Arsaces, ຂອງ Scythian ຫຼື Bactrian, [ໄດ້ຖືກເລືອກຕັ້ງ] ຜູ້ນໍາຂອງຊົນເຜົ່າ Parni."ຫຼັງຈາກການແຍກຕົວຂອງ Parthia ຈາກຈັກກະພັດ Seleucid ແລະການສູນເສຍການສະຫນັບສະຫນູນທາງທະຫານ Seleucid, Andragoras ມີຄວາມຫຍຸ້ງຍາກໃນການຮັກສາຊາຍແດນຂອງລາວ, ແລະປະມານ 238 BCE - ພາຍໃຕ້ຄໍາສັ່ງຂອງ "Arsaces ແລະ Tiridates ນ້ອງຊາຍຂອງລາວ" - Parni ໄດ້ບຸກເຂົ້າໄປໃນ Parthia ແລະຍຶດເອົາການຄວບຄຸມ. ຂອງ Astabene (Astawa), ພາກເຫນືອຂອງອານາເຂດນັ້ນ, ນະຄອນຫຼວງບໍລິຫານຂອງແມ່ນ Kabuchan (Kuchan ໃນ vulgate).ໃນເວລາສັ້ນໆຕໍ່ມາ Parni ໄດ້ຍຶດເອົາສ່ວນທີ່ເຫລືອຂອງ Parthia ຈາກ Andragoras, ຂ້າລາວໃນຂະບວນການ.ດ້ວຍການເອົາຊະນະແຂວງ, Arsacids ໄດ້ກາຍເປັນທີ່ຮູ້ຈັກເປັນ Parthians ໃນແຫຼ່ງກເຣັກແລະ Roman.Arsaces ຂ້າ​ພະ​ເຈົ້າ​ໄດ້​ກາຍ​ເປັນ​ກະ​ສັດ​ທໍາ​ອິດ​ຂອງ Parthia ເຊັ່ນ​ດຽວ​ກັນ​ກັບ​ຜູ້​ກໍ່​ຕັ້ງ​ແລະ eponym ຂອງ​ລາ​ຊະ​ວົງ Arsacid ຂອງ Parthia​.
▲
●
ແຄມເປນຂອງ Antiochus III
Seleucid calvary ທຽບກັບ ©Igor Dzis
209 BCE Jan 1

ແຄມເປນຂອງ Antiochus III

Turkmenistan
Antiochus III ໄດ້ເປີດຂະບວນການຕໍ່ສູ້ເພື່ອຍຶດເອົາບັນດາແຂວງພາກຕາເວັນອອກຄືນ, ແລະຫຼັງຈາກເອົາຊະນະພວກ Parthians ໃນການສູ້ຮົບ, ລາວໄດ້ຍຶດຄອງພາກພື້ນຄືນໄດ້ຢ່າງສໍາເລັດຜົນ.ພວກ Parthians ໄດ້ຖືກບັງຄັບໃຫ້ຍອມຮັບສະຖານະພາບລັດສະຫມີພາບແລະໃນປັດຈຸບັນພຽງແຕ່ຄວບຄຸມດິນແດນທີ່ສອດຄ່ອງກັບແຂວງ Seleucid ໃນອະດີດຂອງ Parthia.ແນວໃດກໍ່ຕາມ, ການຮັບລາຊະການຂອງ Parthia ມີພຽງແຕ່ຊື່ທີ່ດີທີ່ສຸດແລະພຽງແຕ່ຍ້ອນວ່າກອງທັບ Seleucid ຢູ່ໃນປະຕູຂອງພວກເຂົາ.ສໍາລັບການຍຶດຄືນບັນດາແຂວງພາກຕາເວັນອອກຂອງລາວແລະການສ້າງຊາຍແດນ Seleucid ໄປທາງຕາເວັນອອກເທົ່າທີ່ພວກເຂົາເຄີຍຢູ່ພາຍໃຕ້ Seleucus I Nicator, Antiochus ໄດ້ຮັບນາມມະຍົດທີ່ຍິ່ງໃຫຍ່ໂດຍບັນດາຜູ້ສູງອາຍຸຂອງລາວ.ໂຊກດີສໍາລັບ Parthians, ອານາຈັກ Seleucid ມີສັດຕູຈໍານວນຫຼາຍ, ແລະມັນບໍ່ດົນກ່ອນທີ່ Antiochus ໄດ້ນໍາພາກໍາລັງຂອງລາວໄປທາງທິດຕາເວັນຕົກເພື່ອຕໍ່ສູ້ກັບPtolemaic Egypt ແລະສາທາລະນະລັດ Roman ທີ່ເພີ່ມຂຶ້ນ.Seleucids ບໍ່ສາມາດທີ່ຈະແຊກແຊງຕື່ມອີກໃນວຽກງານຂອງ Parthian ຫຼັງຈາກການ defeat Seleucid ຢູ່ Magnesia ໃນ 190 BCE.Priapatius (rc 191–176 BCE) ໄດ້ສືບທອດ Arsaces II, ແລະ Phraates I (rc 176–171 BCE) ໃນທີ່ສຸດກໍຂຶ້ນຄອງບັນລັງຂອງ Parthian.Phraates I ປົກຄອງ Parthia ໂດຍບໍ່ມີການແຊກແຊງ Seleucid ຕື່ມອີກ.
▲
●
ໄພຂົ່ມຂູ່ຈາກຕາເວັນອອກ
Saka Warriors ©JFoliveras
177 BCE Jan 1

ໄພຂົ່ມຂູ່ຈາກຕາເວັນອອກ

Bactra, Afghanistan
ໃນຂະນະທີ່ພວກ Parthians ຍຶດເອົາດິນແດນທີ່ສູນເສຍໄປໃນພາກຕາເວັນຕົກ, ໄພຂົ່ມຂູ່ອີກອັນຫນຶ່ງໄດ້ເກີດຂື້ນໃນພາກຕາເວັນອອກ.ໃນ​ປີ 177–176 ກ່ອນ​ສ.ສ., ສະຫະພັນ​ກຳມະບານ​ຂອງ​ຊົນ​ເຜົ່າ Xiongnu ​ໄດ້​ຂັບ​ໄລ່​ຊາວ Yuezhi ທີ່​ດຳລົງ​ຊີວິດ​ຢູ່​ໃນ​ບ້ານ​ເກີດ​ເມືອງ​ນອນ​ຂອງ​ເຂົາ​ເຈົ້າ​ຢູ່​ໃນ​ແຂວງ Gansu ທາງ​ພາກ​ຕາ​ເວັນ​ຕົກ​ສຽງ​ເໜືອ​ຂອງ​ຈີນ ;ຫຼັງຈາກນັ້ນ, Yuezhi ໄດ້ເຄື່ອນຍ້າຍພາກຕາເວັນຕົກເຂົ້າໄປໃນ Bactria ແລະຍົກຍ້າຍຖິ່ນຖານ Saka (Scythian) ຊົນເຜົ່າ.ຊາກາໄດ້ຖືກບັງຄັບໃຫ້ຍ້າຍໄປທາງທິດຕາເວັນຕົກຕື່ມອີກ, ບ່ອນທີ່ພວກເຂົາໄດ້ບຸກເຂົ້າໄປໃນຊາຍແດນທາງທິດຕາເວັນອອກສຽງເຫນືອຂອງ Empire Parthian.ດັ່ງນັ້ນ Mithridates ໄດ້ຖືກບັງຄັບໃຫ້ກິນເບັ້ຍບໍານານໄປ Hyrcania ຫຼັງຈາກການເອົາຊະນະ Mesopotamia ຂອງລາວ.ບາງຄົນຂອງ Saka ໄດ້ຖືກບັນຈຸເຂົ້າໃນກໍາລັງຂອງ Phraates ຕ້ານ Antiochus.ຢ່າງໃດກໍຕາມ, ພວກເຂົາເຈົ້າມາຮອດຊ້າເກີນໄປທີ່ຈະເຂົ້າຮ່ວມໃນການຂັດແຍ້ງ.ໃນເວລາທີ່ Phraates ປະຕິເສດທີ່ຈະຈ່າຍຄ່າແຮງງານຂອງເຂົາເຈົ້າ, Saka ໄດ້ revolving, ທີ່ເຂົາພະຍາຍາມເຮັດໃຫ້ລົງໂດຍການຊ່ວຍເຫຼືອຂອງອະດີດທະຫານ Seleucid, ແຕ່ພວກເຂົາຍັງປະຖິ້ມ Phraates ແລະເຂົ້າຮ່ວມກັບ Saka ໄດ້.Phraates II ໄດ້ເດີນຂະບວນຕໍ່ຕ້ານກອງກໍາລັງລວມນີ້, ແຕ່ລາວໄດ້ຖືກຂ້າຕາຍໃນການສູ້ຮົບ.Justin ນັກປະຫວັດສາດຊາວໂລມັນລາຍງານວ່າ Artabanus I (rc 128-124 BCE) ຜູ້ສືບທອດຂອງລາວໄດ້ແບ່ງປັນຊະຕາກໍາທີ່ຄ້າຍຄືກັນຕໍ່ສູ້ກັບຄົນໃນພາກຕາເວັນອອກ.
▲
●
ສົງຄາມໃນຕາເວັນອອກ
©Angus McBride
163 BCE Jan 1 - 155 BCE

ສົງຄາມໃນຕາເວັນອອກ

Balkh, Afghanistan
Phraates I ໄດ້ຖືກບັນທຶກໄວ້ວ່າເປັນການຂະຫຍາຍການຄວບຄຸມຂອງ Parthia ຜ່ານປະຕູຂອງ Alexander ແລະຍຶດຄອງ Apamea Ragiana.ສະຖານທີ່ເຫຼົ່ານີ້ແມ່ນບໍ່ຮູ້.ແຕ່ການຂະຫຍາຍອຳນາດ ແລະດິນແດນຂອງ Parthian ທີ່ຍິ່ງໃຫຍ່ທີ່ສຸດໄດ້ເກີດຂຶ້ນໃນລະຫວ່າງການປົກຄອງຂອງນ້ອງຊາຍຂອງລາວ ແລະຜູ້ສືບທອດ Mithridates I (rc 171–132 BCE), ເຊິ່ງ Katouzian ປຽບທຽບກັບ Cyrus the Great (d. 530 BCE), ຜູ້ກໍ່ຕັ້ງ Empire Achaemenid.Mithridates ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ຫັນທັດສະນະຂອງລາວກ່ຽວກັບອານາຈັກ Greco-Bactrian ທີ່ອ່ອນແອລົງຢ່າງຫຼວງຫຼາຍຍ້ອນສົງຄາມຕໍ່ຕ້ານ Sogdians, Drangianans ແລະອິນເດຍໃກ້ຄຽງ.ກະສັດ Greco-Bactrian ໃໝ່ Eucratides I (r. 171–145 BCE) ໄດ້ຄອບຄອງບັນລັງ ແລະຜົນນັ້ນໄດ້ພົບກັບຝ່າຍຄ້ານ, ເຊັ່ນການກະບົດຂອງຊາວ Arians, ເຊິ່ງອາດຈະໄດ້ຮັບການສະໜັບສະໜູນໂດຍ Mithridates I, ຍ້ອນວ່າມັນຈະຮັບໃຊ້. ປະໂຫຍດຂອງລາວ.ບາງຄັ້ງໃນລະຫວ່າງປີ 163–155 ກ່ອນສ.Eucratides ໄດ້ຖືກ supposedly ເຮັດເປັນ vassal Parthian, ດັ່ງທີ່ຊີ້ໃຫ້ເຫັນໂດຍນັກປະຫວັດສາດຄລາສສິກ Justin ແລະ Strabo.Merv ກາຍເປັນທີ່ໝັ້ນຂອງການປົກຄອງຂອງພັກພາກຕາເວັນອອກສຽງເໜືອ.ບາງຫຼຽນທອງແດງຂອງ Mithridates I ສະແດງໃຫ້ເຫັນເຖິງຊ້າງຢູ່ທາງກົງກັນຂ້າມກັບຄວາມຫມາຍ "ຂອງກະສັດທີ່ຍິ່ງໃຫຍ່, Arsaces."ພວກ Greco-Bactrians minted ຫຼຽນທີ່ມີຮູບຂອງຊ້າງ, ເຊິ່ງຊີ້ໃຫ້ເຫັນວ່າຫຼຽນ mints ຂອງ Mithridates I ຂອງສັດແມ່ນເປັນໄປໄດ້ເພື່ອສະເຫຼີມສະຫຼອງການເອົາຊະນະ Bactria ຂອງລາວ.
▲
●
141 BCE - 63 BCE
Golden Age ແລະການຂັດແຍ້ງກັບ Romeornament
ການ​ຂະ​ຫຍາຍ​ຕົວ​ໄປ Babylonia​
©Image Attribution forthcoming. Image belongs to the respective owner(s).
141 BCE Jan 1 00:01

ການ​ຂະ​ຫຍາຍ​ຕົວ​ໄປ Babylonia​

Babylon, Iraq
ຫັນທັດສະນະຂອງລາວໄປສູ່ອານາຈັກ Seleucid , Mithridates I ບຸກໂຈມຕີສື່ມວນຊົນແລະຍຶດເອົາ Ecbatana ໃນ 148 ຫຼື 147 BCE;ບໍ່ດົນມານີ້, ພາກພື້ນໄດ້ກາຍເປັນຄວາມບໍ່ສະຖຽນລະພາບຫຼັງຈາກ Seleucids ສະກັດກັ້ນການກະບົດທີ່ນໍາພາໂດຍ Timarchus.ຫຼັງຈາກນັ້ນ, Mithridates I ໄດ້ແຕ່ງຕັ້ງນ້ອງຊາຍຂອງລາວ Bagasis ເປັນເຈົ້າແຂວງ.ໄຊຊະນະນີ້ໄດ້ຖືກປະຕິບັດຕາມໂດຍການເອົາຊະນະ Parthian ຂອງ Media Atropatene.ໃນປີ 141 ກ່ອນ ສ .ຢູ່ທີ່ນັ້ນ Mithridates ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ນໍາສະເຫນີຂະບວນແຫ່ຂອງງານບຸນປີໃຫມ່ໃນບາບີໂລນ, ໂດຍຮູບປັ້ນຂອງພະເຈົ້າ Mesopotamian ບູຮານ Marduk ໄດ້ຖືກນໍາພາໄປຕາມເສັ້ນທາງຂະບວນແຫ່ຈາກວິຫານ Esagila ໂດຍການຈັບມືຂອງເທບທິດາ Ishtar.ດ້ວຍ Mesopotamia ໃນປັດຈຸບັນຢູ່ໃນມືຂອງ Parthian, ຈຸດສຸມບໍລິຫານຂອງຈັກກະພັດໄດ້ຍ້າຍໄປທີ່ນັ້ນແທນທີ່ຈະເປັນພາກຕາເວັນອອກ ຂອງອີຣ່ານ .ຫຼັງ​ຈາກ​ນັ້ນ​ບໍ່​ດົນ Mithridates ຂ້າ​ພະ​ເຈົ້າ​ໄດ້​ອອກ​ກິນ​ເບ້ຍ​ບໍາ​ນານ​ທີ່ Hyrcania, ໃນ​ຂະ​ນະ​ທີ່​ກອງ​ທັບ​ຂອງ​ລາວ​ໄດ້​ປາບ​ອາ​ນາ​ຈັກ Elymais ແລະ Characene ແລະ​ຄອບ​ຄອງ Susa.ໃນເວລານີ້, ສິດອໍານາດຂອງ Parthian ໄດ້ຂະຫຍາຍອອກໄປທາງທິດຕາເວັນອອກໄກກັບແມ່ນ້ໍາ Indus.
▲
●
ການເອົາຊະນະ Persis
ໄພ່ພົນ Parthian ©Angus McBride
138 BCE Jan 1

ການເອົາຊະນະ Persis

Persia
ຜູ້ປົກຄອງຂອງ Seleucid Demetrius II Nicator ທໍາອິດປະສົບຜົນສໍາເລັດໃນຄວາມພະຍາຍາມຂອງລາວທີ່ຈະເອົາຊະນະ Babylonia, ຢ່າງໃດກໍຕາມ, Seleucids ໄດ້ຖືກທໍາລາຍໃນທີ່ສຸດແລະ Demetrius ຕົນເອງໄດ້ຖືກຈັບໂດຍກໍາລັງ Parthian ໃນ 138 BCE.ຫຼັງຈາກນັ້ນ, ລາວໄດ້ຂະບວນແຫ່ຕໍ່ຫນ້າຊາວກີກຂອງສື່ມວນຊົນແລະ Mesopotamia ດ້ວຍຄວາມຕັ້ງໃຈທີ່ຈະເຮັດໃຫ້ພວກເຂົາຍອມຮັບການປົກຄອງຂອງ Parthian.ຫຼັງຈາກນັ້ນ, Mithridates ຂ້ອຍໄດ້ Demetrius ສົ່ງໄປທີ່ພະລາຊະວັງແຫ່ງຫນຶ່ງຂອງລາວໃນ Hyrcania.ຢູ່ທີ່ນັ້ນ Mithridates ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ປະຕິບັດຕໍ່ຊະເລີຍຂອງລາວດ້ວຍການຕ້ອນຮັບອັນຍິ່ງໃຫຍ່;ລາວຍັງໄດ້ແຕ່ງງານກັບລູກສາວຂອງລາວ Rhodogune ກັບ Demetrius.ອີງຕາມການ Justin, Mithridates I ມີແຜນການສໍາລັບຊີເຣຍ, ແລະວາງແຜນທີ່ຈະໃຊ້ Demetrius ເປັນເຄື່ອງມືຂອງລາວຕໍ່ກັບຜູ້ປົກຄອງ Seleucid ໃຫມ່ Antiochus VII Sidetes (r. 138-129 BCE).ໃນຄວາມເປັນຈິງ, ການແຕ່ງງານຂອງລາວກັບ Rhodogune ແມ່ນຄວາມພະຍາຍາມໂດຍ Mithridates I ທີ່ຈະລວມເອົາດິນແດນ Seleucid ເຂົ້າໄປໃນອານາຈັກ Parthian ທີ່ຂະຫຍາຍອອກໄປ.ຫຼັງຈາກນັ້ນ, Mithridates ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ລົງໂທດອານາຈັກ Parthian vassal ຂອງ Elymais ສໍາລັບການຊ່ວຍເຫຼືອ Seleucids - ລາວໄດ້ບຸກເຂົ້າໄປໃນພາກພື້ນອີກເທື່ອຫນຶ່ງແລະໄດ້ຍຶດເອົາສອງເມືອງໃຫຍ່ຂອງພວກເຂົາ.ປະມານໄລຍະເວລາດຽວກັນ, Mithridates I ໄດ້ເອົາຊະນະພາກພື້ນຕາເວັນຕົກສຽງໃຕ້ຂອງ ອີຣ່ານ ຂອງ Persis ແລະຕິດຕັ້ງ Wadfradad II ເປັນ frataraka;ລາວໄດ້ອະນຸຍາດໃຫ້ລາວມີເອກະລາດຫຼາຍຂຶ້ນ, ສ່ວນຫຼາຍອາດຈະມີຄວາມພະຍາຍາມທີ່ຈະຮັກສາສາຍພົວພັນທີ່ມີສຸຂະພາບດີກັບ Persis ຍ້ອນວ່າ Empire Parthian ຢູ່ພາຍໃຕ້ການຂັດແຍ້ງຢ່າງຕໍ່ເນື່ອງກັບ Saka, Seleucids, ແລະ Mesenians.ເບິ່ງຄືວ່າລາວເປັນກະສັດ Parthian ທໍາອິດທີ່ມີອິດທິພົນຕໍ່ວຽກງານຂອງ Persis.coinage ຂອງ Wadfradad II ສະແດງໃຫ້ເຫັນອິດທິພົນຈາກຫຼຽນ minted ພາຍໃຕ້ Mithridates I. Mithridates ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ເສຍຊີວິດໃນຄ.132 ກ່ອນ ຄ.ສ. ແລະ ໄດ້ ຮັບ ການ ສືບທອດ ໂດຍ ລູກ ຊາຍ ຂອງ ພຣະ ອົງ Phraates II.
▲
●
ການຫຼຸດລົງຂອງອານາຈັກ Seleucid
ທະຫານ Parthian ຍິງໃສ່ສັດຕູຢູ່ທີ່ນັ້ນ ©Image Attribution forthcoming. Image belongs to the respective owner(s).
129 BCE Jan 1

ການຫຼຸດລົງຂອງອານາຈັກ Seleucid

Ecbatana, Hamadan Province, Ir
Antiochus VII Sidetes, ນ້ອງຊາຍຂອງ Demetrius, ໄດ້ຂຶ້ນຄອງບັນລັງ Seleucid ແລະແຕ່ງງານກັບພັນລະຍາຂອງຄົນສຸດທ້າຍ Cleopatra Thea.ຫຼັງຈາກເອົາຊະນະ Diodotus Tryphon, Antiochus ໄດ້ເລີ່ມຂະບວນການໃນ 130 BCE ເພື່ອຍຶດ Mesopotamia , ໃນປັດຈຸບັນພາຍໃຕ້ການປົກຄອງຂອງ Phraates II (rc 132-127 BCE).ນາຍພົນ Parthian Indates ໄດ້ຖືກ defeated ຕາມ Great Zab, ຕິດຕາມມາດ້ວຍການລຸກຮືຂຶ້ນໃນທ້ອງຖິ່ນບ່ອນທີ່ເຈົ້າເມືອງ Parthian ຂອງ Babylonia ຖືກຂ້າຕາຍ.Antiochus ໄດ້ເອົາຊະນະ Babylonia ແລະຍຶດເອົາ Susa, ບ່ອນທີ່ລາວ minted ຫຼຽນ.ຫລັງຈາກໄດ້ກ້າວໄປເຖິງກອງທັບຂອງລາວເຂົ້າໄປໃນສື່ມວນຊົນ, ພວກ Parthians ໄດ້ຊຸກຍູ້ສັນຕິພາບ, ເຊິ່ງ Antiochus ປະຕິເສດທີ່ຈະຍອມຮັບເວັ້ນເສຍແຕ່ວ່າ Arsacids ຍອມຈໍານົນດິນແດນທັງຫມົດໃຫ້ກັບລາວ, ຍົກເວັ້ນ Parthia ທີ່ເຫມາະສົມ, ຈ່າຍຄ່າ tribute ຢ່າງຫນັກ, ແລະປ່ອຍ Demetrius ຈາກການເປັນຊະເລີຍ.Arsaces ປ່ອຍ Demetrius ແລະສົ່ງລາວໄປຊີເຣຍ, ແຕ່ປະຕິເສດຂໍ້ຮຽກຮ້ອງອື່ນໆ.ຮອດລະດູໃບໄມ້ປົ່ງໃນປີ 129 ກ່ອນສ.ໃນຂະນະທີ່ພະຍາຍາມທໍາລາຍການປະຕິວັດ, ກໍາລັງຂອງ Parthian ຕົ້ນຕໍໄດ້ເຂົ້າໄປໃນພາກພື້ນແລະຂ້າ Antiochus ໃນຮົບ Ecbatana ໃນປີ 129 BCE.ສົບ​ຂອງ​ລາວ​ໄດ້​ຖືກ​ສົ່ງ​ກັບ​ຄືນ​ໄປ​ຊີ​ເຣຍ​ໃນ​ໂລງ​ສົບ​ເງິນ;ລູກຊາຍຂອງລາວ Seleucus ໄດ້ຖືກຈັບເປັນຕົວປະກັນຂອງຊາວ Parthian ແລະລູກສາວຄົນຫນຶ່ງໄດ້ເຂົ້າຮ່ວມ harem ຂອງ Phraates.
▲
●
Mithradates II
©Image Attribution forthcoming. Image belongs to the respective owner(s).
124 BCE Jan 1 - 115 BCE

Mithradates II

Sistan, Afghanistan
ອີງຕາມການ Justin, Mithridates II ໄດ້ແກ້ແຄ້ນການເສຍຊີວິດຂອງ "ພໍ່ແມ່ຫຼືບັນພະບຸລຸດ" ຂອງລາວ (ultor iniuriae parentum), ເຊິ່ງຊີ້ໃຫ້ເຫັນວ່າລາວໄດ້ຕໍ່ສູ້ແລະເອົາຊະນະ Tocharians, ຜູ້ທີ່ໄດ້ຂ້າ Artabanus I ແລະ Phraates II.Mithridates II ຍັງໄດ້ເອົາຊະນະ Bactria ຕາເວັນຕົກຈາກ Scythians.Parthian coinage ແລະບົດລາຍງານກະແຈກກະຈາຍຫມາຍຄວາມວ່າ Mithridates II ປົກຄອງ Bactra, Kampyrtepa, ແລະ Termez, ຊຶ່ງຫມາຍຄວາມວ່າລາວໄດ້ຍຶດເອົາດິນແດນທີ່ຖືກເອົາຊະນະໂດຍຊື່ຂອງລາວ Mithridates I (r. 171 – 132 BCE).ການຄວບຄຸມໃນໄລຍະກາງ Amu Darya ລວມທັງ Amul ແມ່ນສໍາຄັນສໍາລັບ Parthians, ເພື່ອຂັດຂວາງການບຸກລຸກໂດຍ nomads ຈາກ Transoxiana, ໂດຍສະເພາະຈາກ Sogdia.ຫຼຽນ Parthian ສືບຕໍ່ຖືກ minted ໃນ Bactria ຕາເວັນຕົກແລະໃນກາງ Amu Darya ຈົນກ່ວາການປົກຄອງຂອງ Gotarzes II (r. 40-51 CE).ການບຸກລຸກ Nomadic ຍັງໄດ້ມາຮອດແຂວງ Parthian ຕາເວັນອອກຂອງ Drangiana, ບ່ອນທີ່ມີການປົກຄອງ Saka ທີ່ເຂັ້ມແຂງໄດ້ຖືກສ້າງຕັ້ງຂຶ້ນ, ດັ່ງນັ້ນຈຶ່ງເຮັດໃຫ້ຊື່ Sakastan ("ແຜ່ນດິນຂອງ Saka").nomads ເຫຼົ່ານີ້ອາດຈະໄດ້ຍ້າຍໄປຢູ່ໃນພື້ນທີ່ເນື່ອງຈາກຄວາມກົດດັນທີ່ Artabanus I ແລະ Mithridates II ໄດ້ຮັບການຕໍ່ຕ້ານພວກເຂົາຢູ່ໃນພາກເຫນືອ.ບາງຄັ້ງລະຫວ່າງ 124 ແລະ 115 BCE, Mithridates II ໄດ້ສົ່ງກອງທັບທີ່ນໍາພາໂດຍນາຍພົນຂອງເຮືອນຂອງ Suren ເພື່ອຍຶດຄືນພາກພື້ນ.ຫຼັງຈາກ Sakastan ໄດ້ຖືກລວມເຂົ້າກັບອານາຈັກ Parthian, Mithridates II ໄດ້ມອບລາງວັນໃຫ້ພາກພື້ນນີ້ໃຫ້ແກ່ນາຍພົນ Surenid ໃນຖານະທີ່ເປັນ fiefdom ຂອງລາວ.ຂອບເຂດຕາເວັນອອກຂອງ Empire Parthian ພາຍໃຕ້ Mithridates II ໄດ້ບັນລຸເຖິງ Arachosia.
▲
●
ການ​ພົວ​ພັນ​ການ​ຄ້າ​ລະ​ຫວ່າງ​ສອງ​ປະ​ເທດ Han-Parthian​
Samarkand ຕາມເສັ້ນທາງສາຍໄໝ ©Image Attribution forthcoming. Image belongs to the respective owner(s).
121 BCE Jan 1

ການ​ພົວ​ພັນ​ການ​ຄ້າ​ລະ​ຫວ່າງ​ສອງ​ປະ​ເທດ Han-Parthian​

China
ພາຍຫຼັງ​ການ​ຮ່ວມ​ມື​ທາງ​ການ​ທູດ​ຂອງ Zhang Qian ເຂົ້າ​ໄປ​ໃນ​ອາຊີ​ກາງ​ໃນ​ການ​ປົກຄອງ​ຂອງ​ຈັກກະພັດ Wu ຂອງ Han (r. 141–87 BCE), ອານາຈັກ Han ຂອງ​ຈີນ ​ໄດ້​ສົ່ງ​ຄະນະ​ຜູ້​ແທນ​ໄປ​ສານ​ຂອງ Mithridates II ​ໃນ​ປີ 121 BCE.ສະ​ຖານ​ທູດ Han ໄດ້​ເປີດ​ການ​ພົວ​ພັນ​ການ​ຄ້າ​ຢ່າງ​ເປັນ​ທາງ​ການ​ກັບ Parthia ຜ່ານ​ເສັ້ນ​ທາງ​ສາຍ​ໄໝ ແຕ່​ບໍ່​ໄດ້​ບັນ​ລຸ​ການ​ພົວ​ພັນ​ທາງ​ການ​ທະ​ຫານ​ທີ່​ຕ້ອງ​ການ​ຕໍ່​ສະ​ມາ​ຄົມ​ຊາວ Xiongnu.ອານາຈັກ Parthian ໄດ້ຮັບການອຸດົມສົມບູນໂດຍການເກັບພາສີການຄ້າ caravan Eurasian ໃນຜ້າໄຫມ, ສິນຄ້າຫລູຫລາທີ່ມີລາຄາສູງທີ່ສຸດທີ່ນໍາເຂົ້າໂດຍ Romans.ໄຂ່ມຸກຍັງເປັນສິນຄ້ານຳເຂົ້າຈາກຈີນທີ່ມີມູນຄ່າສູງ, ໃນຂະນະທີ່ຈີນໄດ້ຊື້ເຄື່ອງເທດ, ນໍ້າຫອມ, ແລະຫມາກໄມ້ຂອງ Parthian.ສັດ​ທີ່​ແປກ​ປະ​ຫລາດ​ຍັງ​ໄດ້​ຮັບ​ການ​ມອບ​ໃຫ້​ເປັນ​ຂອງ​ຂວັນ​ຈາກ Arsacid ກັບ​ສານ Han​;ໃນ 87 CE Pacorus II ຂອງ Parthia ໄດ້ສົ່ງສິງໂຕແລະ gazelles ເປີເຊຍ ໄປໃຫ້ Emperor Zhang ຂອງ Han (r. 75-88 CE).ນອກ​ເໜືອ​ຈາກ​ຜ້າ​ໄໝ​ແລ້ວ, ສິນຄ້າ​ຂອງ​ຊາວ​ຊາວ​ໂຣມັນ​ທີ່​ຊາວ​ໂຣມັນ​ຊື້​ແມ່ນ​ມີ​ທາດ​ເຫຼັກ​ຈາກ​ອິນ​ເດຍ, ​ເຄື່ອງ​ເທດ, ​ແລະ ໜັງ​ດີ.ຂະບວນຄາລາວານທີ່ເດີນທາງຜ່ານ Empire Parthian ໄດ້ນໍາເອົາເຄື່ອງແກ້ວຂອງຊາວເອເຊຍຕາເວັນຕົກ ແລະບາງຄັ້ງຂອງໂລມັນໄປປະເທດຈີນ.ພໍ່ຄ້າຂອງ Sogdia, ເວົ້າພາສາຕາເວັນອອກຂອງອີຣ່ານ, ໄດ້ເປັນພໍ່ຄ້າກາງຕົ້ນຕໍຂອງການຄ້າຜ້າໄຫມທີ່ສໍາຄັນນີ້ລະຫວ່າງ Parthia ແລະ Han ຈີນ.
▲
●
Ctesiphon ກໍ່ຕັ້ງ
Archway ຂອງ Ctesiphon ©Image Attribution forthcoming. Image belongs to the respective owner(s).
120 BCE Jan 1

Ctesiphon ກໍ່ຕັ້ງ

Salman Pak, Madain, Iraq
Ctesiphon ໄດ້​ຖືກ​ສ້າງ​ຕັ້ງ​ຂຶ້ນ​ໃນ​ທ້າຍ​ປີ 120 BC.ມັນໄດ້ຖືກສ້າງຂື້ນຢູ່ໃນສະຖານທີ່ຕັ້ງຄ້າຍທະຫານທີ່ຕັ້ງຢູ່ທົ່ວ Seleucia ໂດຍ Mithridates I ຂອງ Parthia.ການປົກຄອງຂອງ Gotarzes ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ເຫັນ Ctesiphon ບັນລຸຈຸດສູງສຸດເປັນສູນກາງທາງດ້ານການເມືອງແລະການຄ້າ.ເມືອງໄດ້ກາຍເປັນນະຄອນຫຼວງຂອງ Empire ປະມານ 58 BCE ໃນໄລຍະການປົກຄອງຂອງ Orodes II.ຄ່ອຍໆ, ນະຄອນໄດ້ລວມເຂົ້າກັບນະຄອນຫຼວງ Hellenistic ເກົ່າຂອງ Seleucia ແລະການຕັ້ງຖິ່ນຖານອື່ນໆທີ່ຢູ່ໃກ້ຄຽງເພື່ອສ້າງເປັນມະຫານະຄອນທີ່ກວ້າງຂວາງ.
▲
●
ອາ​ເມ​ເນຍ​ກາຍ​ເປັນ​ເຈົ້າ​ນາຍ​ຂອງ Parthian
ນັກຮົບອາກເມເນຍ ©Image Attribution forthcoming. Image belongs to the respective owner(s).
120 BCE Jan 1

ອາ​ເມ​ເນຍ​ກາຍ​ເປັນ​ເຈົ້າ​ນາຍ​ຂອງ Parthian

Armenia
ໃນປະມານ 120 BCE, ກະສັດ Parthian Mithridates II (r. 124–91 BCE) ໄດ້ບຸກໂຈມຕີ Armenia ແລະເຮັດໃຫ້ກະສັດ Artavasdes I ຮັບຮູ້ເຖິງການປົກຄອງຂອງ Parthian.Artavasdes ຂ້າ​ພະ​ເຈົ້າ​ໄດ້​ຖືກ​ບັງ​ຄັບ​ໃຫ້​ໃຫ້ Parthians Tigranes, ຜູ້​ທີ່​ເປັນ​ລູກ​ຊາຍ​ຫຼື​ຫລານ​ຊາຍ​ຂອງ​ຕົນ, ເປັນ hostage.Tigranes ອາໄສຢູ່ໃນສານ Parthian ຢູ່ Ctesiphon, ບ່ອນທີ່ທ່ານໄດ້ເຂົ້າໂຮງຮຽນໃນວັດທະນະທໍາ Parthian.Tigranes ຍັງຄົງເປັນຕົວປະກັນຢູ່ໃນສານ Parthian ຈົນກ່ວາ ຄ.96/95 BCE, ເມື່ອ Mithridates II ປົດປ່ອຍລາວແລະແຕ່ງຕັ້ງລາວເປັນກະສັດຂອງ Armenia.Tigranes ໄດ້ມອບພື້ນທີ່ທີ່ເອີ້ນວ່າ "ເຈັດສິບຮ່ອມພູ" ໃນ Caspiane ກັບ Mithridates II, ບໍ່ວ່າຈະເປັນຄໍາຫມັ້ນສັນຍາຫຼືຍ້ອນວ່າ Mithridates II ຕ້ອງການມັນ.ລູກສາວຂອງ Tigranes Ariazate ຍັງໄດ້ແຕ່ງງານກັບລູກຊາຍຂອງ Mithridates II, ເຊິ່ງໄດ້ຖືກແນະນໍາໂດຍນັກປະຫວັດສາດທີ່ທັນສະໄຫມ Edward Dąbrowa ທີ່ຈະເກີດຂຶ້ນບໍ່ດົນກ່ອນທີ່ລາວຈະຂຶ້ນຄອງບັນລັງຂອງ Armenian ເປັນການຮັບປະກັນຄວາມສັດຊື່ຂອງລາວ.Tigranes ຈະຍັງຄົງເປັນເຈົ້າຊີວິດຂອງ Parthian ຈົນກ່ວາໃນຕອນທ້າຍຂອງ 80's BCE.
▲
●
ຕິດຕໍ່ກັບ Romans
©Image Attribution forthcoming. Image belongs to the respective owner(s).
96 BCE Jan 1

ຕິດຕໍ່ກັບ Romans

Rome, Metropolitan City of Rom
ໃນປີຕໍ່ມາ, Mithridates II ໄດ້ໂຈມຕີ Adiabene, Gordyene ແລະ Osrhoene ແລະໄດ້ເອົາຊະນະເມືອງເຫຼົ່ານີ້, ປ່ຽນຊາຍແດນຕາເວັນຕົກຂອງອານາຈັກ Parthian ໄປສູ່ Euphrates.ຢູ່ທີ່ນັ້ນພວກ Parthians ໄດ້ພົບກັບ Romans ເປັນຄັ້ງທໍາອິດ.ໃນປີ 96 BCE Mithridates II ໄດ້ສົ່ງເຈົ້າຫນ້າທີ່ຂອງລາວຄົນຫນຶ່ງ, Orobazus, ເປັນທູດຂອງ Sulla.ໃນຂະນະທີ່ຊາວ Romans ກໍາລັງເພີ່ມຂຶ້ນໃນອໍານາດແລະອິດທິພົນ, Parthians ໄດ້ສະແຫວງຫາການພົວພັນມິດຕະພາບກັບ Romans ແລະດັ່ງນັ້ນຈຶ່ງຕ້ອງການບັນລຸຂໍ້ຕົກລົງທີ່ຮັບປະກັນຄວາມເຄົາລົບເຊິ່ງກັນແລະກັນລະຫວ່າງສອງອໍານາດ.ການເຈລະຈາໄດ້ປະຕິບັດຕາມທີ່ Sulla ປາກົດຂື້ນວ່າໄດ້ຮັບມືຂ້າງເທິງ, ເຊິ່ງເຮັດໃຫ້ Orobazus ແລະ Parthians ເບິ່ງຄືວ່າເປັນຜູ້ຂໍຮ້ອງ.ຕໍ່ມາ Orobazus ຈະຖືກປະຫານຊີວິດ.
▲
●
Parthian ຍຸກຊ້ໍາ
Parthian ຍຸກຊ້ໍາ ©Angus McBride
91 BCE Jan 1 - 57 BCE

Parthian ຍຸກຊ້ໍາ

Turkmenistan
ອັນທີ່ເອີ້ນວ່າ "Parthian Dark Age" ຫມາຍເຖິງໄລຍະເວລາສາມສິບປີໃນປະຫວັດສາດຂອງອານາຈັກ Parthian ລະຫວ່າງການເສຍຊີວິດ (ຫຼືປີສຸດທ້າຍ) ຂອງ Mithridates II ໃນປີ 91 BCE, ແລະການເຂົ້າເປັນບັນລັງຂອງ Orodes II ໃນ 57 BCE, ມີຊ່ວງວັນທີຕ່າງໆທີ່ຖືກກ່າວເຖິງໂດຍນັກວິຊາການ.ມັນຖືກເອີ້ນວ່າ "ຍຸກຊ້ໍາ" ເນື່ອງຈາກການຂາດຂໍ້ມູນທີ່ຊັດເຈນກ່ຽວກັບເຫດການຂອງໄລຍະເວລານີ້ໃນຈັກກະພັດ, ຍົກເວັ້ນຊຸດຂອງ, ປາກົດຂື້ນ, overlapping, ປົກຄອງ.ບໍ່ມີແຫຼ່ງລາຍລັກອັກສອນທີ່ອະທິບາຍໄລຍະເວລານີ້ໄດ້ຢູ່ລອດ, ແລະນັກວິຊາການບໍ່ສາມາດທີ່ຈະຟື້ນຟູຢ່າງຈະແຈ້ງກ່ຽວກັບການສືບທອດຂອງຜູ້ປົກຄອງແລະປີການປົກຄອງຂອງພວກເຂົາໂດຍໃຊ້ແຫຼ່ງ numismatic ທີ່ມີຢູ່ແລ້ວເນື່ອງຈາກຄວາມບໍ່ແນ່ນອນຂອງພວກເຂົາ.ບໍ່​ມີ​ເອກະສານ​ທາງ​ກົດໝາຍ ຫຼື​ການ​ປົກຄອງ​ໃດໆ​ຈາກ​ໄລຍະ​ນີ້​ຖືກ​ຮັກສາ​ໄວ້.ທິດສະດີຫຼາຍບົດໄດ້ຖືກສະເຫນີເພື່ອແກ້ໄຂບັນຫາຕົວເລກນີ້ບາງສ່ວນ.ອີງຕາມແຫຼ່ງຄລາສສິກ, ຊື່ຂອງຜູ້ປົກຄອງໃນໄລຍະນີ້ແມ່ນ Sinatruces ແລະລູກຊາຍຂອງລາວ Phraates (III), Mithridates (III / IV), Orodes (II), ລູກຊາຍຂອງ Phraates III, ແລະ Darius ທີ່ແນ່ນອນ (I), ຜູ້ປົກຄອງສື່ (ຫຼື Media Atropatene?).ອີກສອງຊື່, Gotarzes (I) ແລະ Orodes (I) ແມ່ນຢັ້ງຢືນຢູ່ໃນເມັດ cuneiform ລົງວັນທີຈາກ Babylon.
▲
●
ກຳນົດເຂດແດນ Parthia-Rome
ຮົບຂອງ Tigranocerta ©Angus McBride
69 BCE Oct 6

ກຳນົດເຂດແດນ Parthia-Rome

Euphrates River, Iraq
ຫຼັງຈາກການລະບາດຂອງສົງຄາມ Mithridates ທີສາມ, Mithridates VI ຂອງ Pontus (r. 119-63 BCE), ພັນທະມິດຂອງ Tigranes II ຂອງ Armenia, ໄດ້ຮ້ອງຂໍການຊ່ວຍເຫຼືອຈາກ Parthia ຕໍ່ Rome, ແຕ່ Sinatruces ປະຕິເສດການຊ່ວຍເຫຼືອ.ເມື່ອຜູ້ບັນຊາການ Roman Lucullus ໄດ້ເດີນຂະບວນຕໍ່ຕ້ານນະຄອນຫຼວງ Tigranocerta ຂອງ Armenian ໃນ 69 BCE, Mithridates VI ແລະ Tigranes II ໄດ້ຮ້ອງຂໍການຊ່ວຍເຫຼືອຈາກ Phraates III (rc 71-58).Phraates ບໍ່ໄດ້ສົ່ງການຊ່ວຍເຫຼືອໃຫ້ທັງສອງ, ແລະຫຼັງຈາກການຫຼຸດລົງຂອງ Tigranocerta ລາວໄດ້ຢືນຢັນຄືນໃຫມ່ກັບ Lucullus the Euphrates ເປັນເຂດແດນລະຫວ່າງ Parthia ແລະ Rome.
▲
●
Play button
53 BCE Jan 1

ຄາຣາເຮ

Harran, Şanlıurfa, Turkey
Marcus Licinius Crassus, ຫນຶ່ງໃນ triumvirs, ຜູ້ທີ່ປະຈຸບັນເປັນ proconsul ຂອງຊີເຣຍ, invaded Parthia in 53 BCE ໃນການສະຫນັບສະຫນູນ Mithridates ຊັກຊ້າ.ໃນຂະນະທີ່ກອງທັບຂອງລາວໄດ້ເດີນຂະບວນໄປສູ່ Carrhae (ເມືອງ Harran ທີ່ທັນສະໄຫມ, ທາງຕາເວັນອອກສຽງໃຕ້ຂອງຕຸລະກີ), Orodes II ໄດ້ບຸກໂຈມຕີ Armenia, ຕັດການສະຫນັບສະຫນູນຈາກພັນທະມິດຂອງ Rome Artavasdes II ຂອງ Armenia (r. 53-34 BCE).Orodes ໄດ້ຊັກຊວນໃຫ້ Artavasdes ເປັນພັນທະມິດການແຕ່ງງານລະຫວ່າງເຈົ້າຊາຍມົງກຸດ Pacorus I ຂອງ Parthia (d. 38 BCE) ແລະເອື້ອຍ Artavasdes.Surena, ພ້ອມດ້ວຍກອງທັບທັງໝົດຢູ່ເທິງຫຼັງມ້າ, ຂີ່ລົດໄປພົບ Crassus.1,000 cataphracts ຂອງ Surena (ປະກອບອາວຸດດ້ວຍ lances) ແລະ 9,000 ຄົນຍິງທນູມ້າແມ່ນຫຼາຍກ່ວາປະມານສີ່ຕໍ່ຫນຶ່ງໂດຍກອງທັບຂອງ Crassus, ປະກອບມີເຈັດກອງທະຫານ Roman ແລະເຄື່ອງຊ່ວຍລວມທັງ mounted Gauls ແລະ infantry.ດ້ວຍ​ການ​ໃຊ້​ລົດ​ໄຟ​ທີ່​ມີ​ລູກ​ອູດ​ປະມານ 1,000 ໂຕ, ກອງທັບ​ພາກ​ກາງ​ໄດ້​ສະໜອງ​ລູກ​ທະນູ​ໃຫ້​ແກ່​ນັກ​ຍິງ​ທະນູ​ມ້າ.ນັກຍິງທະນູມ້າໃຊ້ກົນລະຍຸດ "Parthian shot": ປອມຕົວຖອຍຫລັງເພື່ອດຶງສັດຕູອອກ, ຫຼັງຈາກນັ້ນຫັນແລະຍິງໃສ່ພວກເຂົາເມື່ອຖືກເປີດເຜີຍ.ຍຸດທະວິທີນີ້, ປະຕິບັດດ້ວຍຄັນທະນູປະກອບອັນໜັກໜ່ວງຢູ່ເທິງພື້ນທີ່ຮາບພຽງ, ກອງທັບເຮືອ Crassus ທີ່ຖືກທຳລາຍ.ໂດຍມີຊາວໂຣມັນປະມານ 20,000 ຄົນເສຍຊີວິດ, ປະມານ 10,000 ຄົນຖືກຈັບ, ແລະອີກປະມານ 10,000 ຄົນທີ່ຫຼົບໜີໄປທາງທິດຕາເວັນຕົກ, Crassus ໄດ້ຫລົບໜີເຂົ້າໄປໃນຊົນນະບົດຂອງອາເມເນຍ.ຢູ່ຫົວຂອງກອງທັບຂອງລາວ, Surena ເຂົ້າຫາ Crassus, ສະເຫນີ parley, ເຊິ່ງ Crassus ຍອມຮັບ.ຢ່າງໃດກໍຕາມ, ລາວໄດ້ຖືກຂ້າຕາຍໃນເວລາທີ່ເຈົ້າຫນ້າທີ່ຊັ້ນສູງຂອງລາວ, ສົງໃສວ່າເປັນກັບດັກ, ພະຍາຍາມຢຸດລາວຈາກການຂີ່ເຂົ້າໄປໃນຄ້າຍຂອງ Surena.ການພ່າຍແພ້ຂອງ Crassus ຢູ່ Carrhae ແມ່ນໜຶ່ງໃນຄວາມພ່າຍແພ້ທາງທະຫານທີ່ຮ້າຍແຮງທີ່ສຸດໃນປະຫວັດສາດ Roman.ໄຊຊະນະຂອງ Parthia ໄດ້ເສີມສ້າງຊື່ສຽງຂອງຕົນເປັນທີ່ໜ້າຢ້ານກົວ ຖ້າບໍ່ມີອຳນາດເທົ່າທຽມກັບ Rome.ກັບຜູ້ຕິດຕາມໃນຄ້າຍຂອງລາວ, ການເປັນຊະເລີຍສົງຄາມ, ແລະເຄື່ອງຂອງ Roman ທີ່ມີຄ່າ, Surena ໄດ້ເດີນທາງປະມານ 700 ກິໂລແມັດ (430 ໄມ) ກັບໄປ Seleucia ບ່ອນທີ່ໄຊຊະນະຂອງລາວໄດ້ຖືກສະຫຼອງ.ຢ່າງໃດກໍຕາມ, ຄວາມຢ້ານກົວຂອງຄວາມທະເຍີທະຍານຂອງຕົນເຖິງແມ່ນວ່າສໍາລັບການ throne Arsacid, Orodes ໄດ້ Surena ປະຕິບັດຫຼັງຈາກນັ້ນບໍ່ດົນ.
▲
●
50 BCE - 224
ໄລຍະເວລາຂອງຄວາມບໍ່ສະຖຽນລະພາບແລະການປະທະກັນພາຍໃນornament
ຮົບຂອງປະຕູ Cilician
Romans ຕໍ່ສູ້ກັບ Parthians ©Angus McBride
39 BCE Jan 1

ຮົບຂອງປະຕູ Cilician

Mersin, Akdeniz/Mersin, Turkey
ກໍາລັງ Parthian ໄດ້ທໍາການໂຈມຕີຈໍານວນຫນຶ່ງເຂົ້າໄປໃນອານາເຂດຂອງ Roman ຫຼັງຈາກ defeat ຂອງກອງທັບ Roman ພາຍໃຕ້ການ Crassus ໃນຮົບ Carrhae ໄດ້.Romans ພາຍໃຕ້ Gaius Cassius Longinus ໄດ້ປ້ອງກັນຊາຍແດນຕໍ່ກັບການບຸກລຸກຂອງ Parthian ເຫຼົ່ານີ້ຢ່າງສໍາເລັດຜົນ.ຢ່າງໃດກໍຕາມ, ໃນ 40 BCE, ກໍາລັງບຸກລຸກຂອງ Parthian ເປັນພັນທະມິດກັບກໍາລັງຂອງພວກກະບົດ Roman ຜູ້ທີ່ຮັບໃຊ້ພາຍໃຕ້ Quintus Labienus ໄດ້ໂຈມຕີແຂວງພາກຕາເວັນອອກຂອງ Roman, ພວກເຂົາເຈົ້າໄດ້ຮັບຜົນສໍາເລັດອັນໃຫຍ່ຫຼວງຍ້ອນວ່າ Labienus ໄດ້ຍຶດເອົາອາຊີນ້ອຍທັງຫມົດຍົກເວັ້ນບາງເມືອງ, ໃນຂະນະທີ່ເຈົ້າຊາຍຫນຸ່ມ Pacorus I ຂອງ Parthia. ໄດ້​ເຂົ້າ​ຍຶດ​ເອົາ​ຊີ​ເຣຍ ແລະ​ລັດ Hasmonean ໃນ​ແຂວງ​ຢູ​ເດ.ຫຼັງຈາກເຫດການເຫຼົ່ານີ້ Mark Antony ໄດ້ໃຫ້ຄໍາສັ່ງຂອງກອງກໍາລັງ Roman ຕາເວັນອອກກັບຮ້ອຍໂທຂອງເຂົາ, Publius Ventidius Bassus, ນາຍພົນທະຫານທີ່ມີຄວາມຊໍານິຊໍານານທີ່ຮັບໃຊ້ພາຍໃຕ້ການ Julius Caesar.Ventidius ໄດ້ລົງຈອດຢ່າງບໍ່ຄາດຄິດຢູ່ໃນຝັ່ງທະເລຂອງອາຊີນ້ອຍ, ເຊິ່ງບັງຄັບໃຫ້ Labienus ຕົກລົງກັບ Cilicia ບ່ອນທີ່ລາວໄດ້ຮັບການເສີມສ້າງ Parthian ຈາກ Pacorus.ຫຼັງຈາກ Labienus ໄດ້ຈັດກຸ່ມກັບກໍາລັງເພີ່ມເຕີມຂອງ Pacorus, ກອງທັບຂອງລາວແລະ Ventidius ໄດ້ພົບກັນຢູ່ບ່ອນໃດຫນຶ່ງຢູ່ທີ່ພູ Taurus.ການສູ້ຮົບຂອງປະຕູ Cilician ໃນ 39 BCE ເປັນໄຊຊະນະທີ່ຕັດສິນສໍາລັບນາຍພົນ Roman Publius Ventidius Bassus ເຫນືອກອງທັບ Parthian ແລະພັນທະມິດ Roman ທີ່ຮັບໃຊ້ພາຍໃຕ້ Quintus Labienus ໃນອາຊີນ້ອຍ.
▲
●
ແຄມເປນ Parthian ຂອງ Antony ລົ້ມເຫລວ
©Angus McBride
36 BCE Jan 1

ແຄມເປນ Parthian ຂອງ Antony ລົ້ມເຫລວ

Lake Urmia, Iran
ສົງຄາມ Parthian ຂອງ Antony ແມ່ນຂະບວນການທາງທະຫານໂດຍ Mark Antony, triumvir ຕາເວັນອອກຂອງສາທາລະນະລັດ Roman, ຕໍ່ຕ້ານ Empire Parthian ພາຍໃຕ້ Phraates IV.Julius Caesar ໄດ້ວາງແຜນການບຸກໂຈມຕີຂອງ Parthia ແຕ່ຖືກລອບສັງຫານກ່ອນທີ່ລາວຈະປະຕິບັດມັນໄດ້.ໃນປີ 40 BCE, ຊາວ Parthians ໄດ້ເຂົ້າຮ່ວມໂດຍກໍາລັງ Pompeian ແລະໄດ້ຍຶດເອົາສ່ວນໃຫຍ່ຂອງ Roman East, ແຕ່ກໍາລັງທີ່ຖືກສົ່ງໂດຍ Antony ໄດ້ເອົາຊະນະພວກເຂົາແລະໄດ້ຜົນກໍາໄລຂອງພວກເຂົາຄືນ.ຜູກພັນກັບຫຼາຍອານາຈັກ, ລວມທັງ ອາເມເນຍ , Antony ໄດ້ເລີ່ມຕົ້ນຂະບວນການຕໍ່ສູ້ຕ້ານກັບ Parthia ດ້ວຍກໍາລັງຂະຫນາດໃຫຍ່ໃນປີ 36 BCE.ທາງຫນ້າຂອງ Euphrates ໄດ້ຖືກພົບເຫັນວ່າມີຄວາມເຂັ້ມແຂງແລະດັ່ງນັ້ນ Antony ໄດ້ເລືອກເສັ້ນທາງຜ່ານ Armenia.ເມື່ອເຂົ້າໄປໃນ Atropatene, ລົດໄຟກະເປົ໋າໂລມັນແລະເຄື່ອງຈັກ siege, ເຊິ່ງໄດ້ປະຕິບັດເສັ້ນທາງທີ່ແຕກຕ່າງກັນ, ໄດ້ຖືກທໍາລາຍໂດຍກໍາລັງທະຫານມ້າ Parthian.Antony ຍັງປິດລ້ອມນະຄອນຫຼວງ Atropatene ແຕ່ບໍ່ປະສົບຜົນສຳເລັດ.ການ​ເດີນ​ທາງ​ທີ່​ລຳ​ບາກ​ຂອງ​ການ​ຖອຍ​ທັບ​ໄປ​ອາ​ເມ​ເນຍ ແລະ​ຈາກ​ນັ້ນ ຊີ​ເຣຍ ໄດ້​ສ້າງ​ຄວາມ​ເສຍ​ຫາຍ​ຢ່າງ​ໜັກ​ໜ່ວງ​ຕໍ່​ກຳ​ລັງ​ຂອງ​ຕົນ.ແຫຼ່ງຂໍ້ມູນ Roman ຕໍານິຕິຕຽນກະສັດ Armenian ສໍາລັບຄວາມພ່າຍແພ້ຢ່າງຫນັກ, ແຕ່ແຫຼ່ງຂໍ້ມູນທີ່ທັນສະໄຫມສັງເກດເຫັນການຄຸ້ມຄອງແລະການວາງແຜນທີ່ບໍ່ດີຂອງ Antony.ຕໍ່​ມາ Antony ໄດ້​ບຸກ​ໂຈມ​ຕີ​ແລະ​ລອບ​ຄອບ​ຄອງ Armenia ແລະ​ປະ​ຫານ​ຊີ​ວິດ​ກະ​ສັດ​ຂອງ​ຕົນ.
▲
●
ອານາຈັກອິນໂດ-ປາທຽນ
ອານາຈັກອິນໂດ-ພາເທຍ ສ້າງຕັ້ງຂຶ້ນໂດຍ Gondophares ©Image Attribution forthcoming. Image belongs to the respective owner(s).
19 Jan 1 - 226

ອານາຈັກອິນໂດ-ປາທຽນ

Taxila, Pakistan
ອານາຈັກ Indo-Parthian ເປັນອານາຈັກ Parthian ສ້າງຕັ້ງຂຶ້ນໂດຍ Gondophares, ແລະການເຄື່ອນໄຫວຈາກ 19 CE ເຖິງຄ.226 ສ.ສ.ຢູ່ໃນຈຸດສູງສຸດຂອງພວກເຂົາ, ພວກເຂົາເຈົ້າໄດ້ປົກຄອງພື້ນທີ່ທີ່ກວມເອົາບາງສ່ວນຂອງພາກຕາເວັນອອກຂອງ ອີຣ່ານ , ພາກສ່ວນຕ່າງໆຂອງອັຟການິສຖານແລະເຂດຕາເວັນຕົກສຽງເຫນືອຂອງອະນຸພາກພື້ນອິນເດຍ (ສ່ວນໃຫຍ່ຂອງ ປາກິສຖານ ທີ່ທັນສະໄຫມແລະບາງສ່ວນຂອງພາກຕາເວັນຕົກສຽງເຫນືອຂອງອິນເດຍ).ຜູ້ປົກຄອງອາດຈະເປັນສະມາຊິກຂອງເຮືອນຂອງ Suren, ແລະອານາຈັກຍັງຖືກເອີ້ນວ່າ "ອານາຈັກ Suren" ໂດຍຜູ້ຂຽນບາງຄົນ. ອານາຈັກໄດ້ຖືກສ້າງຕັ້ງຂຶ້ນໃນປີ 19 ໃນເວລາທີ່ຜູ້ປົກຄອງຂອງ Drangiana (Sakastan) Gondophares ປະກາດເອກະລາດຈາກອານາຈັກ Parthian.ຕໍ່ມາລາວຈະເລັ່ງລັດໄປທາງທິດຕາເວັນອອກ, ຍຶດເອົາດິນແດນຈາກອິນໂດ-ຊີເທຍ ແລະອິນໂດ-ກຣີກ, ດັ່ງນັ້ນຈຶ່ງປ່ຽນອານາຈັກຂອງລາວເປັນອານາຈັກ.ໂດເມນຂອງ Indo-Parthians ໄດ້ຫຼຸດລົງຢ່າງຫຼວງຫຼາຍຫຼັງຈາກການບຸກລຸກຂອງ Kushans ໃນເຄິ່ງທີ່ສອງຂອງ 1st.ສະຕະວັດ.ພວກ​ເຂົາ​ເຈົ້າ​ໄດ້​ຄຸ້ມ​ຄອງ​ການ​ຄວບ​ຄຸມ Sakastan, ຈົນ​ກ​່​ວາ​ການ​ເອົາ​ຊະ​ນະ​ໂດຍ Sasanian Empire ໃນ ຄ.224/5.ໃນ Baluchistan, Paratarajas, ລາຊະວົງ Indo-Parthian ທ້ອງຖິ່ນ, ໄດ້ຕົກຢູ່ໃນວົງໂຄຈອນຂອງອານາຈັກ Sasanian ປະມານ 262 CE.
▲
●
ສົງຄາມຂອງການສືບທອດອາເມເນຍ
©Angus McBride
58 Jan 1 - 63

ສົງຄາມຂອງການສືບທອດອາເມເນຍ

Armenia
ສົງຄາມ Roman-Parthian ຂອງ 58-63 ຫຼືສົງຄາມຂອງການສືບທອດ ອາເມເນຍ ໄດ້ຖືກຕໍ່ສູ້ລະຫວ່າງ Empire Roman ແລະ Empire Parthian ໃນໄລຍະການຄວບຄຸມຂອງ Armenia, ເປັນລັດກັນດານທີ່ສໍາຄັນລະຫວ່າງສອງອານາຈັກ.Armenia ໄດ້ເປັນລັດລູກຄ້າ Roman ນັບຕັ້ງແຕ່ສະໄຫມຂອງ Emperor Augustus, ແຕ່ໃນ 52/53, Parthians ໄດ້ປະສົບຜົນສໍາເລັດໃນການຕິດຕັ້ງຜູ້ສະຫມັກຂອງຕົນເອງ, Tiridates, ຂຶ້ນບັນລັງຂອງ Armenian.ເຫດການເຫຼົ່ານີ້ກົງກັນກັບການເຂົ້າເປັນສະມາຊິກຂອງ Nero ກັບບັນລັງ imperial ໃນ Rome, ແລະ emperor ຫນຸ່ມໄດ້ຕັດສິນໃຈ react ຢ່າງແຂງແຮງ.ສົງຄາມ, ເຊິ່ງເປັນຂະບວນການຕ່າງປະເທດທີ່ສໍາຄັນດຽວຂອງການປົກຄອງຂອງລາວ, ໄດ້ເລີ່ມຕົ້ນດ້ວຍຜົນສໍາເລັດຢ່າງໄວວາສໍາລັບກໍາລັງ Roman, ນໍາພາໂດຍນາຍພົນ Gnaeus Domitius Corbulo.ພວກເຂົາເຈົ້າໄດ້ເອົາຊະນະກໍາລັງທີ່ສັດຊື່ຕໍ່ Tiridates, ຕິດຕັ້ງຜູ້ສະຫມັກຂອງຕົນເອງ, Tigranes VI, ຢູ່ເທິງບັນລັງຂອງ Armenian, ແລະອອກຈາກປະເທດ.ຊາວໂຣມັນໄດ້ຮັບການຊ່ວຍເຫຼືອຈາກຄວາມຈິງທີ່ວ່າກະສັດ Parthian Vologases ໄດ້ຖືກຍຶດ ໝັ້ນ ໃນການສະກັດກັ້ນການກະບົດຫຼາຍໆຄັ້ງໃນປະເທດຂອງລາວ.ທັນທີທີ່ສິ່ງເຫຼົ່ານີ້ໄດ້ຮັບການຈັດການກັບ, ຢ່າງໃດກໍຕາມ, Parthians ໄດ້ຫັນຄວາມສົນໃຈຂອງເຂົາເຈົ້າກັບ Armenia, ແລະຫຼັງຈາກສອງສາມປີຂອງການໂຄສະນາ inconclusive, inflicted ການ defeat ຢ່າງຮຸນແຮງຕໍ່ Romans ໃນຮົບ Rhandeia.ຄວາມຂັດແຍ້ງໄດ້ສິ້ນສຸດລົງໃນໄວໆນີ້, ໃນຄວາມບໍ່ສະຫງົບທີ່ມີປະສິດຕິຜົນແລະການປະນີປະນອມຢ່າງເປັນທາງການ: ເຈົ້າຊາຍ Parthian ຂອງສາຍ Arsacid ຈະນັ່ງຢູ່ເທິງບັນລັງຂອງ Armenian, ແຕ່ການແຕ່ງຕັ້ງຂອງລາວຕ້ອງໄດ້ຮັບການອະນຸມັດໂດຍ emperor Roman.ຂໍ້ຂັດແຍ່ງນີ້ແມ່ນການປະເຊີນຫນ້າໂດຍກົງຄັ້ງທໍາອິດລະຫວ່າງ Parthia ແລະ Romans ນັບຕັ້ງແຕ່ການເລັ່ງລັດໄພພິບັດຂອງ Crassus ແລະການໂຄສະນາຫາສຽງຂອງ Mark Antony ໃນສະຕະວັດກ່ອນ, ແລະຈະເປັນຄັ້ງທໍາອິດຂອງສົງຄາມທີ່ຍາວນານລະຫວ່າງ Rome ແລະອໍານາດ ຂອງອີຣ່ານ ຕໍ່ Armenia.
▲
●
ການບຸກລຸກຂອງ Alan
©JFoliveras
72 Jan 1

ການບຸກລຸກຂອງ Alan

Ecbatana, Hamadan Province, Ir
Alani ຍັງຖືກກ່າວເຖິງໃນສະພາບການຂອງການບຸກລຸກຂອງພະຈັກກະພັດ Parthian ໃນ 72 CE.ພວກເຂົາເຈົ້າໄດ້ກວາດລ້າງຜ່ານອານາເຂດຂອງ Parthian ຈາກພາກຕາເວັນອອກສຽງເຫນືອແລະໄປຮອດ Media ໃນພາກຕາເວັນຕົກ ຂອງອີຣ່ານ ໃນປະຈຸບັນ, ຍຶດເອົາພະລາຊະວັງຂອງກະສັດ Arsacid ທີ່ປົກຄອງ, Vologeses I (Valakhsh I).ຈາກສື່ມວນຊົນ, ພວກເຂົາເຈົ້າໄດ້ໂຈມຕີ Armenia ແລະເອົາຊະນະກອງທັບຂອງ Tiridates, ຜູ້ທີ່ເກືອບຖືກຈັບ.The Parthians ແລະ Armenians ຕົກໃຈຫຼາຍຍ້ອນຄວາມພິນາດທີ່ເກີດຂື້ນໂດຍ invaders nomadic ເຫຼົ່ານີ້ພວກເຂົາໄດ້ອຸທອນກັບ Rome ສໍາລັບການຊ່ວຍເຫຼືອດ່ວນ, ແຕ່ Romans ປະຕິເສດທີ່ຈະຊ່ວຍ (Frye: 240).ໂຊກດີສໍາລັບ Parthians ແລະ Armenians, Alani ໄດ້ກັບຄືນໄປຫາ steppes ທີ່ກວ້າງຂວາງຂອງ Eurasia ຫຼັງຈາກທີ່ພວກເຂົາໄດ້ເກັບກໍາຈໍານວນຂະຫນາດໃຫຍ່ຂອງ booty (Colledge: 52).
▲
●
ພາ​ລະ​ກິດ​ການ​ທູດ​ຈີນ​ໄປ​ນະ​ຄອນ Rome
©Image Attribution forthcoming. Image belongs to the respective owner(s).
97 Jan 1

ພາ​ລະ​ກິດ​ການ​ທູດ​ຈີນ​ໄປ​ນະ​ຄອນ Rome

Persian Gulf (also known as th
ປີ 97 ສ.ສ., ນາຍ​ພົນ ​ຮານ ​ຂອງ​ຈີນ Ban Chao, ຜູ້​ປົກ​ປັກ​ຮັກ​ສາ​ເຂດ​ຕາ​ເວັນ​ຕົກ​ໄດ້​ສົ່ງ​ທູດ​ພິ​ເສດ​ຂອງ​ທ່ານ Gan Ying ໄປ​ເຮັດ​ວຽກ​ງານ​ທາງ​ການ​ທູດ​ເພື່ອ​ໄປ​ເຖິງ​ຈັກ​ກະ​ພັດ Roman.Gan ໄດ້ໄປຢ້ຽມຢາມສານຂອງ Pacorus II ຢູ່ Hecatompylos ກ່ອນທີ່ຈະອອກເດີນທາງໄປ Rome.ລາວໄດ້ເດີນທາງໄປທາງທິດຕາເວັນຕົກໄກເຖິງອ່າວເປີເຊຍ, ບ່ອນທີ່ເຈົ້າຫນ້າທີ່ Parthian ຫມັ້ນໃຈລາວວ່າການເດີນທາງທະເລທີ່ຫຍຸ້ງຍາກໃນທົ່ວແຫຼມອາຣັບແມ່ນວິທີດຽວທີ່ຈະໄປຮອດ Rome.ທໍ້ຖອຍໃຈກັບເລື່ອງນີ້, Gan Ying ກັບຄືນໄປສານ Han ແລະໄດ້ໃຫ້ Emperor He of Han (r. 88-105 CE) ມີບົດລາຍງານລາຍລະອຽດກ່ຽວກັບ Empire Roman ໂດຍອີງໃສ່ບັນຊີປາກຂອງເຈົ້າພາບ Parthian ຂອງພຣະອົງ.ທ່ານ William Watson ຄາດ​ຄະ​ເນ​ວ່າ ຝ່າຍ Parthians ຈະ​ໄດ້​ຮັບ​ຄວາມ​ສະບາຍ​ໃຈ​ຕໍ່​ຄວາມ​ພະຍາຍາມ​ທີ່​ບໍ່​ໄດ້​ຮັບ​ຂອງ​ຈັກກະພັດ Han ​ໃນ​ການ​ເປີດ​ສາຍ​ພົວພັນ​ທາງ​ການ​ທູດ​ກັບ Rome, ​ໂດຍ​ສະ​ເພາະ​ແມ່ນ​ພາຍຫຼັງ​ໄຊຊະນະ​ທາງ​ການ​ທະຫານ​ຂອງ Ban Chao ຕໍ່​ຊາວ Xiongnu ຢູ່​ພາກ​ຕາ​ເວັນ​ອອກ​ກາງ.
▲
●
ການໂຄສະນາຫາສຽງ Parthian ຂອງ Trajan
©Image Attribution forthcoming. Image belongs to the respective owner(s).
115 Jan 1 - 117

ການໂຄສະນາຫາສຽງ Parthian ຂອງ Trajan

Levant
ຂະບວນການ Parthian ຂອງ Trajan ແມ່ນມີສ່ວນຮ່ວມໂດຍ Emperor Roman Trajan ໃນປີ 115 ຕໍ່ຕ້ານຈັກກະພັດ Parthian ໃນ Mesopotamia .ສົງຄາມໃນເບື້ອງຕົ້ນໄດ້ປະສົບຜົນສໍາເລັດສໍາລັບຊາວໂລມັນ, ແຕ່ຄວາມລົ້ມເຫຼວຫຼາຍຄັ້ງ, ລວມທັງການກະບົດຢ່າງກວ້າງຂວາງໃນພາກຕາເວັນອອກ Mediterranean ແລະອາຟຣິກາເຫນືອແລະການເສຍຊີວິດຂອງ Trajan ໃນປີ 117, ໄດ້ສິ້ນສຸດລົງດ້ວຍການຖອນຕົວຂອງ Roman.ໃນປີ 113, Trajan ຕັດສິນໃຈວ່າປັດຈຸບັນໄດ້ສຸກແລ້ວສໍາລັບການແກ້ໄຂສຸດທ້າຍຂອງ "ຄໍາຖາມຕາເວັນອອກ" ໂດຍການ defeat ຕັດສິນຂອງ Parthia ແລະການຍຶດເອົາ Armenia .ການເອົາຊະນະຂອງພຣະອົງໄດ້ຊີ້ໃຫ້ເຫັນເຖິງການປ່ຽນແປງໂດຍເຈດຕະນາຂອງນະໂຍບາຍ Roman ຕໍ່ Parthia ແລະການປ່ຽນແປງການເນັ້ນຫນັກໃສ່ "ຍຸດທະສາດທີ່ຍິ່ງໃຫຍ່" ຂອງຈັກກະພັດ.ໃນປີ 114, Trajan invaded Armenia;ໄດ້​ຍຶດ​ເອົາ​ເມືອງ​ນີ້​ເຂົ້າ​ເປັນ​ແຂວງ​ໂຣມັນ ແລະ​ໄດ້​ຂ້າ​ເມືອງ Parthamasiris, ຜູ້​ທີ່​ໄດ້​ຖືກ​ວາງ​ໄວ້​ເທິງ​ບັນລັງ​ຂອງ​ອາ​ເມ​ເນຍ​ໂດຍ​ພີ່ນ້ອງ​ຂອງ​ເພິ່ນ​ຄື Parthia King Osroes I.ໃນປີ 115, ຈັກກະພັດ Roman ໄດ້ຄອບຄອງພາກເຫນືອຂອງ Mesopotamia ແລະໄດ້ສົມທົບກັບ Rome ເຊັ່ນດຽວກັນ.ການເອົາຊະນະຂອງມັນຖືກຖືວ່າເປັນສິ່ງທີ່ຈໍາເປັນນັບຕັ້ງແຕ່ຖ້າບໍ່ດັ່ງນັ້ນ, ຄວາມໂດດເດັ່ນຂອງ Armenian ສາມາດຖືກຕັດອອກໂດຍ Parthians ຈາກພາກໃຕ້.ຫຼັງຈາກນັ້ນ, ຊາວໂລມັນໄດ້ຍຶດເອົານະຄອນຫຼວງຂອງ Parthian, Ctesiphon, ກ່ອນທີ່ພວກເຂົາຈະແລ່ນເຮືອໄປທາງລຸ່ມໄປຫາອ່າວເປີເຊຍ.ຢ່າງໃດກໍຕາມ, ການປະຕິວັດໄດ້ລະເບີດຂຶ້ນໃນປີນັ້ນໃນພາກຕາເວັນອອກ Mediterranean, ອາຟຣິກາເຫນືອແລະພາກເຫນືອຂອງ Mesopotamia, ໃນຂະນະທີ່ການປະຕິວັດຊາວຢິວທີ່ສໍາຄັນໄດ້ເກີດຂຶ້ນໃນອານາເຂດຂອງ Roman, ເຊິ່ງ stretched ຢ່າງຮຸນແຮງຊັບພະຍາກອນທະຫານ Roman.Trajan ລົ້ມເຫລວທີ່ຈະເອົາ Hatra, ເຊິ່ງຫຼີກເວັ້ນຄວາມພ່າຍແພ້ຂອງ Parthian ທັງຫມົດ.ກອງກຳລັງ Parthian ໄດ້ໂຈມຕີບັນດາຕຳແໜ່ງສຳຄັນຂອງຊາວໂຣມັນ, ແລະ ທະຫານ Roman ຢູ່ Seleucia, Nisibis ແລະ Edessa ໄດ້ຖືກຂັບໄລ່ອອກຈາກປະຊາຊົນທ້ອງຖິ່ນ.Trajan subdued ພວກກະບົດໃນ Mesopotamia;ຕິດຕັ້ງເຈົ້າຊາຍ Parthian, Parthamaspates, ເປັນຜູ້ປົກຄອງລູກຄ້າແລະຖອນຕົວອອກຈາກຊີເຣຍ.Trajan ໄດ້ເສຍຊີວິດໃນປີ 117 ກ່ອນທີ່ລາວຈະເຮັດສົງຄາມໃຫມ່
▲
●
ສົງຄາມ Parthian ຂອງ Lucius Verus
©Image Attribution forthcoming. Image belongs to the respective owner(s).
161 Jan 1 - 166

ສົງຄາມ Parthian ຂອງ Lucius Verus

Armenia
ສົງຄາມ Roman-Parthian ຂອງປີ 161-166 (ຍັງເອີ້ນວ່າສົງຄາມ Parthian ຂອງ Lucius Verus) ໄດ້ຕໍ່ສູ້ລະຫວ່າງຈັກກະພັດ Roman ແລະ Parthian ໃນໄລຍະ Armenia ແລະ Mesopotamia ເທິງ.ມັນໄດ້ສະຫຼຸບໃນປີ 166 ຫຼັງຈາກຊາວໂລມັນໄດ້ເຮັດຂະບວນການສົບຜົນສໍາເລັດເຂົ້າໄປໃນ Mesopotamia ຕ່ໍາແລະສື່ມວນຊົນແລະຂັບໄລ່ Ctesiphon, ນະຄອນຫຼວງ Parthian.
▲
●
ສົງຄາມ Roman-Parthian ຂອງ Severus
Siege ຂອງ Hatra ©Angus McBride
195 Jan 1

ສົງຄາມ Roman-Parthian ຂອງ Severus

Baghdad, Iraq
ໃນ​ຕົ້ນ​ປີ 197 Severus ໄດ້​ອອກ​ຈາກ Rome ແລະ sailed ກັບ​ຕາ​ເວັນ​ອອກ.ລາວ​ໄດ້​ລົງ​ຈອດ​ທີ່ Brundisium ແລະ​ອາດ​ຈະ​ລົງ​ຈອດ​ທີ່​ທ່າ​ເຮືອ Aegeae ໃນ​ເມືອງ Cilicia, ໂດຍ​ເດີນ​ທາງ​ໄປ​ຍັງ​ຊີ​ເຣຍ​ທາງ​ບົກ.ລາວ​ໄດ້​ເຕົ້າ​ໂຮມ​ກອງທັບ​ຂອງ​ລາວ​ທັນທີ ແລະ​ຂ້າມ​ແມ່ນໍ້າ​ເອີຟຣັດ.Abgar IX, ກະສັດຂອງ Osroene ແຕ່ສໍາຄັນພຽງແຕ່ຜູ້ປົກຄອງຂອງ Edessa ນັບຕັ້ງແຕ່ການຍຶດເອົາອານາຈັກຂອງລາວເປັນແຂວງ Roman, ໄດ້ມອບລູກໆຂອງລາວເປັນຕົວປະກັນແລະຊ່ວຍເຫຼືອການເດີນທາງຂອງ Severus ໂດຍການສະຫນອງຄົນຍິງທນູ.ກະສັດ Khosrov I ແຫ່ງ Armenia ຍັງໄດ້ສົ່ງຕົວປະກັນ, ເງິນແລະຂອງຂວັນ.Severus ໄດ້ເດີນທາງໄປ Nisibis, ເຊິ່ງນາຍພົນ Julius Laetus ຂອງລາວໄດ້ປ້ອງກັນບໍ່ໃຫ້ຕົກຢູ່ໃນມືຂອງ Parthian.ຫຼັງຈາກນັ້ນ, Severus ກັບຄືນໄປຊີເຣຍເພື່ອວາງແຜນການໂຄສະນາທີ່ມີຄວາມທະເຍີທະຍານຫຼາຍຂຶ້ນ.ໃນປີຕໍ່ມາ, ລາວໄດ້ນໍາພາຂະບວນການອື່ນທີ່ປະສົບຜົນສໍາເລັດຫຼາຍຕໍ່ກັບອານາຈັກ Parthian, ລາຍງານວ່າເປັນການແກ້ແຄ້ນສໍາລັບການສະຫນັບສະຫນູນທີ່ມັນໄດ້ມອບໃຫ້ Pescennius Niger.ກອງທັບຂອງພຣະອົງໄດ້ຂັບໄລ່ເມືອງລາຊະວົງ Parthian ຂອງ Ctesiphon ແລະພຣະອົງໄດ້ຍຶດເອົາພາກເຫນືອຂອງ Mesopotamia ເຂົ້າໄປໃນອານາຈັກ;Severus ເອົາຫົວຂໍ້ Parthicus Maximus, ປະຕິບັດຕາມຕົວຢ່າງຂອງ Trajan.ຢ່າງໃດກໍຕາມ, ລາວບໍ່ສາມາດຍຶດເອົາປ້ອມປ້ອງກັນຂອງ Hatra ໄດ້, ເຖິງແມ່ນວ່າຫຼັງຈາກການປິດລ້ອມສອງຄັ້ງ - ຄືກັນກັບ Trajan, ຜູ້ທີ່ໄດ້ພະຍາຍາມເກືອບຫນຶ່ງສະຕະວັດກ່ອນ.ໃນລະຫວ່າງເວລາຂອງລາວຢູ່ໃນພາກຕາເວັນອອກ, Severus ຍັງໄດ້ຂະຫຍາຍເມືອງ Limes Arabicus, ການກໍ່ສ້າງປ້ອມປ້ອງກັນໃຫມ່ໃນທະເລຊາຍ Arabian ຈາກ Basie ເຖິງ Dumatha.ສົງ​ຄາມ​ເຫຼົ່າ​ນີ້​ເຮັດ​ໃຫ້​ຊາວ​ໂຣ​ມັນ​ໄດ້​ຍຶດ​ເອົາ​ພາກ​ເໜືອ​ຂອງ​ເມ​ໂຊ​ໂປ​ຕາ​ເມຍ, ຈົນ​ເຖິງ​ເຂດ​ອ້ອມ​ແອ້ມ​ເມືອງ Nisibis ແລະ Singara.
▲
●
ສົງຄາມ Parthian ຂອງ Caracalla
©Image Attribution forthcoming. Image belongs to the respective owner(s).
216 Jan 1 - 217

ສົງຄາມ Parthian ຂອງ Caracalla

Antakya, Küçükdalyan, Antakya/
ສົງຄາມ Parthian ຂອງ Caracalla ແມ່ນຂະບວນການທີ່ບໍ່ປະສົບຜົນສໍາເລັດໂດຍ Empire Roman ພາຍໃຕ້ Caracalla ຕໍ່ກັບ Empire Parthian ໃນ 216-17 CE.ມັນແມ່ນຈຸດສູງສຸດຂອງໄລຍະເວລາສີ່ປີ, ເລີ່ມຕົ້ນໃນປີ 213, ເມື່ອ Caracalla ດໍາເນີນການໂຄສະນາທີ່ຍາວນານໃນພາກກາງແລະຕາເວັນອອກຂອງເອີຣົບແລະຕາເວັນອອກໃກ້.ຫຼັງຈາກການແຊກແຊງເພື່ອໂຄ່ນລົ້ມຜູ້ປົກຄອງໃນອານາຈັກລູກຄ້າທີ່ຕິດກັບ Parthia, ລາວໄດ້ບຸກໂຈມຕີໃນປີ 216 ໂດຍໃຊ້ການສະເຫນີການແຕ່ງງານທີ່ເອົາລູກອອກໃຫ້ກັບລູກສາວຂອງກະສັດ Parthian Artabanus ເປັນ casus belli.ກໍາລັງຂອງລາວໄດ້ດໍາເນີນການໂຄສະນາການສັງຫານຫມູ່ຢູ່ໃນເຂດພາກເຫນືອຂອງ Empire Parthian ກ່ອນທີ່ຈະຖອນຕົວໄປອາຊີນ້ອຍ, ບ່ອນທີ່ທ່ານໄດ້ຖືກລອບສັງຫານໃນເດືອນເມສາ 217. ສົງຄາມໄດ້ສິ້ນສຸດລົງໃນປີຕໍ່ມາຫຼັງຈາກໄຊຊະນະຂອງ Parthian ໃນການສູ້ຮົບທີ່ Nisibis, ໂດຍ Romans ໄດ້ຈ່າຍເງິນ. ເງິນຈໍານວນຫຼວງຫຼາຍຂອງການຊົດເຊີຍສົງຄາມໃຫ້ແກ່ Parthians.
▲
●
Play button
217 Jan 1

ຮົບຂອງ Nisibis

Nusaybin, Mardin, Turkey
ຮົບຂອງ Nisibis ໄດ້ຕໍ່ສູ້ໃນລະດູຮ້ອນຂອງປີ 217 ລະຫວ່າງກອງທັບຂອງ Empire Roman ພາຍໃຕ້ການຂຶ້ນ emperor Macrinus ແລະກອງທັບ Parthian ຂອງກະສັດ Artabanus IV.ມັນ​ໄດ້​ແກ່ຍາວ​ເປັນ​ເວລາ​ສາມ​ມື້, ​ແລະ​ໄດ້​ສິ້ນ​ສຸດ​ລົງ​ດ້ວຍ​ໄຊຊະນະ​ຢ່າງ​ນອງ​ເລືອດ, ​ໂດຍ​ທັງ​ສອງ​ຝ່າຍ​ໄດ້​ຮັບ​ບາດ​ເຈັບ​ເປັນ​ຈຳນວນ​ຫຼວງ​ຫຼາຍ.ເປັນຜົນມາຈາກການສູ້ຮົບ, Macrinus ໄດ້ຖືກບັງຄັບໃຫ້ສະແຫວງຫາສັນຕິພາບ, ຈ່າຍເງິນຈໍານວນຫຼວງຫຼາຍໃຫ້ແກ່ Parthians ແລະປະຖິ້ມການບຸກລຸກຂອງ Mesopotamia ທີ່ Caracalla ໄດ້ເລີ່ມຕົ້ນໃນປີກ່ອນ.ໃນເດືອນມິຖຸນາ 218, Macrinus ໄດ້ຖືກ defeated ໂດຍກໍາລັງທີ່ສະຫນັບສະຫນູນ Elagabalus ຢູ່ນອກເມືອງ Antioch, ໃນຂະນະທີ່ Artabanus ປະເຊີນກັບການລຸກຮືຂຶ້ນຂອງ Persian Sassanid clan ພາຍໃຕ້ Ardashir I. Nisibis ດັ່ງນັ້ນຈຶ່ງເປັນການຕໍ່ສູ້ທີ່ສໍາຄັນສຸດທ້າຍລະຫວ່າງ Rome ແລະ Parthia, ຍ້ອນວ່າລາຊະວົງ Parthian ໄດ້ຖືກໂຄ່ນລົ້ມໂດຍ Ardashir ຈໍານວນຫນ້ອຍ. ປີຕໍ່ມາ.ຢ່າງໃດກໍຕາມ, ສົງຄາມລະຫວ່າງ Rome ແລະ Persia ເລີ່ມຕົ້ນໃນໄວໆນີ້, ຍ້ອນວ່າຜູ້ສືບທອດຂອງ Ardashir ແລະ Macrinus ຂອງ Alexander Severus ໄດ້ຕໍ່ສູ້ກັບ Mesopotamia, ແລະການເປັນສັດຕູໄດ້ສືບຕໍ່ຢ່າງຕໍ່ເນື່ອງຈົນກ່ວາ ການພິຊິດຊາວມຸດສະລິມ .
▲
●
224 - 226
ຫຼຸດລົງແລະຕົກຢູ່ໃນ Sassanidsornament
ການສິ້ນສຸດຂອງ Empire Parthian
©Angus McBride
224 Jan 1 00:01

ການສິ້ນສຸດຂອງ Empire Parthian

Fars Province, Iran
ອານາຈັກ Parthian, ອ່ອນແອລົງໂດຍການປະທະກັນພາຍໃນແລະສົງຄາມກັບ Rome, ໃນໄວໆນີ້ຈະຖືກປະຕິບັດຕາມໂດຍ Sasanian Empire .ແທ້ຈິງແລ້ວ, ຫຼັງຈາກນັ້ນບໍ່ດົນ, Ardashir I, ຜູ້ປົກຄອງທ້ອງຖິ່ນ ຂອງອີຣ່ານ ຂອງ Persis (ແຂວງ Fars ທີ່ທັນສະໄຫມ, ອີຣ່ານ) ຈາກ Istakhr ໄດ້ເລີ່ມຕົ້ນ subjugating ອານາເຂດອ້ອມຂ້າງໃນການຕໍ່ຕ້ານການປົກຄອງ Arsacid.ລາວໄດ້ປະເຊີນຫນ້າກັບ Artabanus IV ຢູ່ທີ່ຮົບຂອງ Hormozdgān ໃນວັນທີ 28 ເດືອນເມສາປີ 224 CE, ບາງທີຢູ່ທີ່ສະຖານທີ່ໃກ້ກັບ Isfahan, ເອົາຊະນະລາວແລະສ້າງຕັ້ງອານາຈັກ Sasanian.ຢ່າງໃດກໍຕາມ, ມີຫຼັກຖານທີ່ຊີ້ໃຫ້ເຫັນ Vologases VI ສືບຕໍ່ຂຸດຄົ້ນຫຼຽນທີ່ Seleucia ໃນທ້າຍປີ 228 CE.ຊາວ Sassanians ບໍ່ພຽງແຕ່ຖືວ່າມໍລະດົກຂອງ Parthia ເປັນຄວາມສິ້ນເປືອງເປີເຊຍຂອງ Rome, ແຕ່ພວກເຂົາຍັງຈະພະຍາຍາມຟື້ນຟູເຂດແດນຂອງອານາຈັກ Achaemenid ໂດຍການເອົາຊະນະ Levant, Anatolia, ແລະອີຍິບ ໂດຍຫຍໍ້ຈາກ Empire Roman ຕາເວັນອອກໃນລະຫວ່າງການປົກຄອງຂອງ Khosrau II (r. 590–628 ສ.ສ.).ແນວໃດກໍ່ຕາມ, ເຂົາເຈົ້າຈະສູນເສຍດິນແດນເຫຼົ່ານີ້ໃຫ້ກັບ Heraclius—ຈັກກະພັດ Roman ອົງສຸດທ້າຍກ່ອນການຍຶດຄອງຂອງແຂກອາຫລັບ.ຢ່າງໃດກໍຕາມ, ສໍາລັບໄລຍະເວລາຫຼາຍກວ່າ 400 ປີ, ພວກເຂົາເຈົ້າໄດ້ປະສົບຜົນສໍາເລັດໃນອານາຈັກ Parthian ເປັນຄູ່ແຂ່ງທີ່ສໍາຄັນຂອງ Rome.
▲
●

Characters



Artabanus IV of Parthia

Artabanus IV of Parthia

Last Ruler of the Parthian Empire

Ardashir I

Ardashir I

Founder of the Sasanian Empire

Arsaces I of Parthia

Arsaces I of Parthia

Founder of the Arsacid dynasty of Parthia

Orodes II

Orodes II

King of the Parthian Empire

Mithridates I of Parthia

Mithridates I of Parthia

King of the Parthian Empire

References



  • An, Jiayao (2002), "When Glass Was Treasured in China", in Juliano, Annette L. and Judith A. Lerner (ed.), Silk Road Studies: Nomads, Traders, and Holy Men Along China's Silk Road, vol. 7, Turnhout: Brepols Publishers, pp. 79–94, ISBN 978-2-503-52178-7.
  • Asmussen, J.P. (1983). "Christians in Iran". In Yarshater, Ehsan (ed.). The Cambridge History of Iran, Volume 3(2): The Seleucid, Parthian and Sasanian Periods. Cambridge: Cambridge University Press. pp. 924–948. ISBN 0-521-24693-8.
  • Assar, Gholamreza F. (2006). A Revised Parthian Chronology of the Period 91-55 BC. Parthica. Incontri di Culture Nel Mondo Antico. Vol. 8: Papers Presented to David Sellwood. Istituti Editoriali e Poligrafici Internazionali. ISBN 978-8-881-47453-0. ISSN 1128-6342.
  • Ball, Warwick (2016), Rome in the East: Transformation of an Empire, 2nd Edition, London & New York: Routledge, ISBN 978-0-415-72078-6.
  • Bausani, Alessandro (1971), The Persians, from the earliest days to the twentieth century, New York: St. Martin's Press, pp. 41, ISBN 978-0-236-17760-8.
  • Bickerman, Elias J. (1983). "The Seleucid Period". In Yarshater, Ehsan (ed.). The Cambridge History of Iran, Volume 3(1): The Seleucid, Parthian and Sasanian Periods. Cambridge: Cambridge University Press. pp. 3–20. ISBN 0-521-20092-X..
  • Bivar, A.D.H. (1983). "The Political History of Iran Under the Arsacids". In Yarshater, Ehsan (ed.). The Cambridge History of Iran, Volume 3(1): The Seleucid, Parthian and Sasanian Periods. Cambridge: Cambridge University Press. pp. 21–99. ISBN 0-521-20092-X..
  • Bivar, A.D.H. (2007), "Gondophares and the Indo-Parthians", in Curtis, Vesta Sarkhosh and Sarah Stewart (ed.), The Age of the Parthians: The Ideas of Iran, vol. 2, London & New York: I.B. Tauris & Co Ltd., in association with the London Middle East Institute at SOAS and the British Museum, pp. 26–36, ISBN 978-1-84511-406-0.
  • Boyce, Mary (1983). "Parthian Writings and Literature". In Yarshater, Ehsan (ed.). The Cambridge History of Iran, Volume 3(2): The Seleucid, Parthian and Sasanian Periods. Cambridge: Cambridge University Press. pp. 1151–1165. ISBN 0-521-24693-8..
  • Bringmann, Klaus (2007) [2002]. A History of the Roman Republic. Translated by W. J. Smyth. Cambridge: Polity Press. ISBN 978-0-7456-3371-8.
  • Brosius, Maria (2006), The Persians: An Introduction, London & New York: Routledge, ISBN 978-0-415-32089-4.
  • Burstein, Stanley M. (2004), The Reign of Cleopatra, Westport, CT: Greenwood Press, ISBN 978-0-313-32527-4.
  • Canepa, Matthew (2018). The Iranian Expanse: Transforming Royal Identity Through Architecture, Landscape, and the Built Environment, 550 BCE–642 CE. Oakland: University of California Press. ISBN 9780520379206.
  • Colpe, Carsten (1983). "Development of Religious Thought". In Yarshater, Ehsan (ed.). The Cambridge History of Iran, Volume 3(2): The Seleucid, Parthian and Sasanian Periods. Cambridge: Cambridge University Press. pp. 819–865. ISBN 0-521-24693-8..
  • Curtis, Vesta Sarkhosh (2007), "The Iranian Revival in the Parthian Period", in Curtis, Vesta Sarkhosh and Sarah Stewart (ed.), The Age of the Parthians: The Ideas of Iran, vol. 2, London & New York: I.B. Tauris & Co Ltd., in association with the London Middle East Institute at SOAS and the British Museum, pp. 7–25, ISBN 978-1-84511-406-0.
  • de Crespigny, Rafe (2007), A Biographical Dictionary of Later Han to the Three Kingdoms (23–220 AD), Leiden: Koninklijke Brill, ISBN 978-90-04-15605-0.
  • De Jong, Albert (2008). "Regional Variation in Zoroastrianism: The Case of the Parthians". Bulletin of the Asia Institute. 22: 17–27. JSTOR 24049232..
  • Demiéville, Paul (1986), "Philosophy and religion from Han to Sui", in Twitchett and Loewe (ed.), Cambridge History of China: the Ch'in and Han Empires, 221 B.C. – A.D. 220, vol. 1, Cambridge: Cambridge University Press, pp. 808–872, ISBN 978-0-521-24327-8.
  • Duchesne-Guillemin, J. (1983). "Zoroastrian religion". In Yarshater, Ehsan (ed.). The Cambridge History of Iran, Volume 3(2): The Seleucid, Parthian and Sasanian Periods. Cambridge: Cambridge University Press. pp. 866–908. ISBN 0-521-24693-8..
  • Ebrey, Patricia Buckley (1999), The Cambridge Illustrated History of China, Cambridge: Cambridge University Press, ISBN 978-0-521-66991-7 (paperback).
  • Emmerick, R.E. (1983). "Buddhism Among Iranian Peoples". In Yarshater, Ehsan (ed.). The Cambridge History of Iran, Volume 3(2): The Seleucid, Parthian and Sasanian Periods. Cambridge: Cambridge University Press. pp. 949–964. ISBN 0-521-24693-8..
  • Frye, R.N. (1983). "The Political History of Iran Under the Sasanians". In Yarshater, Ehsan (ed.). The Cambridge History of Iran, Volume 3(1): The Seleucid, Parthian and Sasanian Periods. Cambridge: Cambridge University Press. pp. 116–180. ISBN 0-521-20092-X..
  • Garthwaite, Gene Ralph (2005), The Persians, Oxford & Carlton: Blackwell Publishing, Ltd., ISBN 978-1-55786-860-2.
  • Green, Tamara M. (1992), The City of the Moon God: Religious Traditions of Harran, BRILL, ISBN 978-90-04-09513-7.
  • Howard, Michael C. (2012), Transnationalism in Ancient and Medieval Societies: the Role of Cross Border Trade and Travel, Jefferson: McFarland & Company.
  • Katouzian, Homa (2009), The Persians: Ancient, Medieval, and Modern Iran, New Haven & London: Yale University Press, ISBN 978-0-300-12118-6.
  • Kennedy, David (1996), "Parthia and Rome: eastern perspectives", in Kennedy, David L.; Braund, David (eds.), The Roman Army in the East, Ann Arbor: Cushing Malloy Inc., Journal of Roman Archaeology: Supplementary Series Number Eighteen, pp. 67–90, ISBN 978-1-887829-18-2
  • Kurz, Otto (1983). "Cultural Relations Between Parthia and Rome". In Yarshater, Ehsan (ed.). The Cambridge History of Iran, Volume 3(1): The Seleucid, Parthian and Sasanian Periods. Cambridge: Cambridge University Press. pp. 559–567. ISBN 0-521-20092-X..
  • Lightfoot, C.S. (1990), "Trajan's Parthian War and the Fourth-Century Perspective", The Journal of Roman Studies, 80: 115–126, doi:10.2307/300283, JSTOR 300283, S2CID 162863957
  • Lukonin, V.G. (1983). "Political, Social and Administrative Institutions: Taxes and Trade". In Yarshater, Ehsan (ed.). The Cambridge History of Iran, Volume 3(2): The Seleucid, Parthian and Sasanian Periods. Cambridge: Cambridge University Press. pp. 681–746. ISBN 0-521-24693-8..
  • Mawer, Granville Allen (2013), "The Riddle of Cattigara", in Nichols, Robert; Woods, Martin (eds.), Mapping Our World: Terra Incognita to Australia, Canberra: National Library of Australia, pp. 38–39, ISBN 978-0-642-27809-8.
  • Mommsen, Theodor (2004) [original publication 1909 by Ares Publishers, Inc.], The Provinces of the Roman Empire: From Caesar to Diocletian, vol. 2, Piscataway (New Jersey): Gorgias Press, ISBN 978-1-59333-026-2.
  • Morton, William S.; Lewis, Charlton M. (2005), China: Its History and Culture, New York: McGraw-Hill, ISBN 978-0-07-141279-7.
  • Neusner, J. (1983). "Jews in Iran". In Yarshater, Ehsan (ed.). The Cambridge History of Iran, Volume 3(2): The Seleucid, Parthian and Sasanian Periods. Cambridge: Cambridge University Press. pp. 909–923. ISBN 0-521-24693-8..
  • Olbrycht, Marek Jan (2016). "The Sacral Kingship of the early Arsacids. I. Fire Cult and Kingly Glory". Anabasis. 7: 91–106.
  • Posch, Walter (1998), "Chinesische Quellen zu den Parthern", in Weisehöfer, Josef (ed.), Das Partherreich und seine Zeugnisse, Historia: Zeitschrift für alte Geschichte, vol. 122 (in German), Stuttgart: Franz Steiner, pp. 355–364.
  • Rezakhani, Khodadad (2013). "Arsacid, Elymaean, and Persid Coinage". In Potts, Daniel T. (ed.). The Oxford Handbook of Ancient Iran. Oxford University Press. ISBN 978-0199733309.
  • Roller, Duane W. (2010), Cleopatra: a biography, Oxford: Oxford University Press, ISBN 978-0-19-536553-5.
  • Schlumberger, Daniel (1983). "Parthian Art". In Yarshater, Ehsan (ed.). The Cambridge History of Iran, Volume 3(2): The Seleucid, Parthian and Sasanian Periods. Cambridge: Cambridge University Press. pp. 1027–1054. ISBN 0-521-24693-8..
  • Sellwood, David (1976). "The Drachms of the Parthian "Dark Age"". The Journal of the Royal Asiatic Society of Great Britain and Ireland. Cambridge University Press. 1 (1): 2–25. doi:10.1017/S0035869X00132988. JSTOR 25203669. S2CID 161619682. (registration required)
  • Sellwood, David (1983). "Parthian Coins". In Yarshater, Ehsan (ed.). The Cambridge History of Iran, Volume 3(1): The Seleucid, Parthian and Sasanian Periods. Cambridge: Cambridge University Press. pp. 279–298. ISBN 0-521-20092-X..
  • Shahbazi, Shahpur A. (1987), "Arsacids. I. Origin", Encyclopaedia Iranica, 2: 255
  • Shayegan, Rahim M. (2007), "On Demetrius II Nicator's Arsacid Captivity and Second Rule", Bulletin of the Asia Institute, 17: 83–103
  • Shayegan, Rahim M. (2011), Arsacids and Sasanians: Political Ideology in Post-Hellenistic and Late Antique Persia, Cambridge: Cambridge University Press, ISBN 978-0-521-76641-8
  • Sheldon, Rose Mary (2010), Rome's Wars in Parthia: Blood in the Sand, London & Portland: Valentine Mitchell, ISBN 978-0-85303-981-5
  • Skjærvø, Prods Oktor (2004). "Iran vi. Iranian languages and scripts". In Yarshater, Ehsan (ed.). Encyclopædia Iranica, Volume XIII/4: Iran V. Peoples of Iran–Iran IX. Religions of Iran. London and New York: Routledge & Kegan Paul. pp. 348–366. ISBN 978-0-933273-90-0.
  • Strugnell, Emma (2006), "Ventidius' Parthian War: Rome's Forgotten Eastern Triumph", Acta Antiqua, 46 (3): 239–252, doi:10.1556/AAnt.46.2006.3.3
  • Syme, Ronald (2002) [1939], The Roman Revolution, Oxford: Oxford University Press, ISBN 978-0-19-280320-7
  • Torday, Laszlo (1997), Mounted Archers: The Beginnings of Central Asian History, Durham: The Durham Academic Press, ISBN 978-1-900838-03-0
  • Wang, Tao (2007), "Parthia in China: a Re-examination of the Historical Records", in Curtis, Vesta Sarkhosh and Sarah Stewart (ed.), The Age of the Parthians: The Ideas of Iran, vol. 2, London & New York: I.B. Tauris & Co Ltd., in association with the London Middle East Institute at SOAS and the British Museum, pp. 87–104, ISBN 978-1-84511-406-0.
  • Waters, Kenneth H. (1974), "The Reign of Trajan, part VII: Trajanic Wars and Frontiers. The Danube and the East", in Temporini, Hildegard (ed.), Aufstieg und Niedergang der römischen Welt. Principat. II.2, Berlin: Walter de Gruyter, pp. 415–427.
  • Watson, William (1983). "Iran and China". In Yarshater, Ehsan (ed.). The Cambridge History of Iran, Volume 3(1): The Seleucid, Parthian and Sasanian Periods. Cambridge: Cambridge University Press. pp. 537–558. ISBN 0-521-20092-X..
  • Widengren, Geo (1983). "Sources of Parthian and Sasanian History". In Yarshater, Ehsan (ed.). The Cambridge History of Iran, Volume 3(2): The Seleucid, Parthian and Sasanian Periods. Cambridge: Cambridge University Press. pp. 1261–1283. ISBN 0-521-24693-8..
  • Wood, Frances (2002), The Silk Road: Two Thousand Years in the Heart of Asia, Berkeley and Los Angeles: University of California Press, ISBN 978-0-520-24340-8.
  • Yarshater, Ehsan (1983). "Iranian National History". In Yarshater, Ehsan (ed.). The Cambridge History of Iran, Volume 3(1): The Seleucid, Parthian and Sasanian Periods. Cambridge: Cambridge University Press. pp. 359–480. ISBN 0-521-20092-X..
  • Yü, Ying-shih (1986), "Han Foreign Relations", in Twitchett, Denis and Michael Loewe (ed.), Cambridge History of China: the Ch'in and Han Empires, 221 B.C. – A.D. 220, vol. 1, Cambridge: Cambridge University Press, pp. 377–462, ISBN 978-0-521-24327-8.
  • Young, Gary K. (2001), Rome's Eastern Trade: International Commerce and Imperial Policy, 31 BC - AD 305, London & New York: Routledge, ISBN 978-0-415-24219-6.
  • Zhang, Guanuda (2002), "The Role of the Sogdians as Translators of Buddhist Texts", in Juliano, Annette L. and Judith A. Lerner (ed.), Silk Road Studies: Nomads, Traders, and Holy Men Along China's Silk Road, vol. 7, Turnhout: Brepols Publishers, pp. 75–78, ISBN 978-2-503-52178-7.
  • Daryaee, Touraj (2012). The Oxford Handbook of Iranian History. Oxford University Press. pp. 1–432. ISBN 978-0-19-987575-7. Archived from the original on 2019-01-01. Retrieved 2019-02-10.