562 թվականին ավարները վերահսկում էին Դանուբի ստորին ավազանը և Սև ծովից հյուսիս գտնվող տափաստանները։^[19] Երբ նրանք հասան Բալկաններ, ավարները կազմեցին մոտ 20000 ձիավորներից բաղկացած տարասեռ խումբ։^[20] Այն բանից հետո, երբ Բյուզանդիայի կայսր Հուստինիանոս I-ը գնեց դրանք, նրանք մղվեցին դեպի հյուսիս-արևմուտք դեպի Գերմանիա:Սակայն ֆրանկական ընդդիմությունը կասեցրեց ավարների էքսպանսիան այդ ուղղությամբ։Փնտրելով հարուստ հովվական հողեր՝ ավարները սկզբում պահանջում էին հողեր Դանուբից հարավ՝ ներկայիս Բուլղարիայում , բայց բյուզանդացիները մերժեցին՝ օգտագործելով իրենց շփումները Գյոկտուրքերի հետ որպես ավար ագրեսիայի դեմ սպառնալիք։^[21] Ավարներն իրենց ուշադրությունը դարձրեցին Կարպատների ավազանի և բնական պաշտպանությունների վրա, որոնք այն ապահովում էր։^[22] Կարպատների ավազանը գրավել են գեպիդները։567 թվականին ավարները դաշինք կնքեցին լոմբարդների՝ գեպիդների թշնամիների հետ, և նրանք միասին կործանեցին գեպիդների թագավորության մեծ մասը։Այնուհետեւ ավարները համոզեցին լոմբարդներին տեղափոխվել հյուսիսԻտալիա :