Անգլո-սաքսոնական Անգլիայի
քրիստոնեացումը գործընթաց էր, որը սկսվեց մոտ 600 թվականին՝ հյուսիս-արևմուտքից կելտական քրիստոնեության և հարավ-արևելքից Հռոմի կաթոլիկ եկեղեցու ազդեցության տակ:Դա, ըստ էության, 597 թվականի Գրիգորյան առաքելության արդյունքն էր, որին միացան 630-ական թվականներից սկսած Հիբերնո-
շոտլանդական առաքելության ջանքերը:8-րդ դարից անգլո-սաքսոնական առաքելությունն իր հերթին մեծ դեր ունեցավ Ֆրանկական կայսրության բնակչության կրոնափոխության գործում։Օգոստինոսը՝ Քենթերբերիի առաջին արքեպիսկոպոսը, ստանձնեց պաշտոնը 597 թվականին։ 601 թվականին նա մկրտեց առաջին քրիստոնյա անգլո-սաքսոնական թագավորին՝ Քենթցի Էթելբերտին։Քրիստոնեության վճռական փոփոխությունը տեղի ունեցավ 655 թվականին, երբ Պենդան թագավորը սպանվեց Վինվաեդի ճակատամարտում, և Մերսիան առաջին անգամ պաշտոնապես դարձավ քրիստոնյա:Պենդայի մահը նաև թույլ տվեց Ուեսեքսի Սենվալհին վերադառնալ աքսորից և վերադարձնել Ուեսեքսին, մեկ այլ հզոր թագավորություն, քրիստոնեությանը:655 թվականից հետո միայն Սասեքսն ու Ուայթ կղզին մնացին բացահայտ հեթանոս, թեև Ուեսեքսն ու Էսեքսը հետագայում թագադրեցին հեթանոս թագավորներին։686 թվականին Արվալդում, վերջին բացահայտ հեթանոս թագավորը սպանվեց ճակատամարտում, և այս պահից սկսած բոլոր անգլո-սաքսոնական արքաները առնվազն անվանապես քրիստոնյա էին (չնայած Կաեդվալայի կրոնի վերաբերյալ, որը կառավարում էր Ուեսեքսը մինչև 688 թվականը, որոշակի շփոթություն կա):