آلمان غربی (جمهوری بن)

در سال 1949، سه منطقه اشغالی غربی (آمریکایی، انگلیسی و فرانسوی) در جمهوری فدرال آلمان (FRG، آلمان غربی) ترکیب شدند.دولت در زمان صدراعظم کنراد آدناور و ائتلاف محافظه کار CDU/CSU تشکیل شد.CDU/CSU در بیشتر دوره از سال 1949 در قدرت بود. پایتخت آن بن بود تا اینکه در سال 1990 به برلین منتقل شد. در سال 1990، FRG آلمان شرقی را جذب کرد و حاکمیت کامل بر برلین را به دست آورد.در همه نقاط آلمان غربی بسیار بزرگتر و ثروتمندتر از آلمان شرقی بود که تحت کنترل حزب کمونیست به دیکتاتوری تبدیل شد و مسکو از نزدیک زیر نظر داشت.آلمان، به ویژه برلین، کابین خلبان جنگ سرد بود، با ناتو و پیمان ورشو که نیروهای نظامی بزرگی را در غرب و شرق جمع آوری کردند.با این حال، هرگز درگیری وجود نداشت.آلمان غربی از اوایل دهه 1950 از رشد اقتصادی طولانی برخوردار بود (Wirtschaftswunder یا "معجزه اقتصادی").تولید صنعتی از سال 1950 تا 1957 دو برابر شد و تولید ناخالص ملی با نرخ 9 یا 10 درصد در سال رشد کرد و موتور رشد اقتصادی کل اروپای غربی را فراهم کرد.اتحادیه‌های کارگری از سیاست‌های جدید با افزایش دستمزدهای معوق، به حداقل رساندن اعتصاب‌ها، حمایت از مدرن‌سازی فن‌آوری، و سیاست هم‌تعیین‌گری (Mitbestimmung) حمایت کردند که شامل سیستم حل رضایت‌بخش شکایات و همچنین الزام به نمایندگی کارگران در هیئت‌مدیره شرکت‌های بزرگ بود. .بهبود با اصلاحات ارزی ژوئن 1948، هدایای 1.4 میلیارد دلاری ایالات متحده به عنوان بخشی از طرح مارشال، شکستن موانع تجاری قدیمی و شیوه های سنتی، و باز شدن بازار جهانی تسریع شد.آلمان غربی با از دست دادن شهرت وحشتناکی که آلمان در زمان نازی ها به دست آورده بود، مشروعیت و احترام به دست آورد.آلمان غربی نقش اساسی در ایجاد همکاری اروپایی ایفا کرد.در سال 1955 به ناتو پیوست و در سال 1958 یکی از اعضای موسس جامعه اقتصادی اروپا بود.