Η λεηλασία της Κωνσταντινούπολης έγινε τον Απρίλιο του 1204 και σηματοδότησε το αποκορύφωμα της Τέταρτης Σταυροφορίας .Τα στρατεύματα των σταυροφόρων κατέλαβαν, λεηλάτησαν και κατέστρεψαν τμήματα της Κωνσταντινούπολης, τότε πρωτεύουσας της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας.Μετά την κατάληψη της πόλης, ιδρύθηκε η Λατινική Αυτοκρατορία (γνωστή στους Βυζαντινούς ως Φραγκοκρατία ή Λατινική Κατοχή) και ο Βαλδουίνος της Φλάνδρας στέφθηκε αυτοκράτορας Βαλδουίνος Α΄ της Κωνσταντινούπολης στην Αγία Σοφία.Μετά την λεηλασία της πόλης, τα περισσότερα από τα εδάφη της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας μοιράστηκαν στους Σταυροφόρους .Οι Βυζαντινοί αριστοκράτες ίδρυσαν επίσης μια σειρά από μικρά ανεξάρτητα κράτη, ένα από τα οποία ήταν η Αυτοκρατορία της Νίκαιας, η οποία τελικά θα ανακατέλαβε την Κωνσταντινούπολη το 1261 και θα κήρυξε την αποκατάσταση της Αυτοκρατορίας.Ωστόσο, η αποκατεστημένη Αυτοκρατορία δεν κατάφερε ποτέ να ανακτήσει την προηγούμενη εδαφική ή οικονομική της δύναμη και τελικά έπεσε στην ανερχόμενη Οθωμανική Αυτοκρατορία στην Πολιορκία της Κωνσταντινούπολης το 1453.Η λεηλασία της Κωνσταντινούπολης είναι μια σημαντική καμπή στη μεσαιωνική ιστορία.Η απόφαση των Σταυροφόρων να επιτεθούν στη μεγαλύτερη χριστιανική πόλη του κόσμου ήταν άνευ προηγουμένου και αμέσως αμφιλεγόμενη.Οι αναφορές για λεηλασίες και βαρβαρότητα των Σταυροφόρων σκανδάλωσαν και φρίκησαν τον Ορθόδοξο κόσμο.Οι σχέσεις μεταξύ της Καθολικής και της Ορθόδοξης Εκκλησίας πληγώθηκαν καταστροφικά για πολλούς αιώνες αργότερα, και δεν θα επιδιορθωθούν ουσιαστικά μέχρι τη σύγχρονη εποχή.Η Βυζαντινή Αυτοκρατορία έμεινε πολύ φτωχότερη, μικρότερη και τελικά λιγότερο ικανή να αμυνθεί ενάντια στις σελτζουκικές και οθωμανικές κατακτήσεις που ακολούθησαν.Οι ενέργειες των Σταυροφόρων επιτάχυναν έτσι άμεσα την κατάρρευση του Χριστιανικού κόσμου στα ανατολικά και μακροπρόθεσμα βοήθησαν στη διευκόλυνση των μεταγενέστερων Οθωμανικών Κατακτήσεων της Νοτιοανατολικής Ευρώπης.