የሮድስ ከበባ

የቅዱስ ጆን ናይትስ ወይም ናይትስ ሆስፒታሎች በ14ኛው ክፍለ ዘመን መጀመሪያ ላይ ሮድስን በ1291 በፍልስጤም የመጨረሻው የመስቀል ጦር ምሽግ በሆነው በአከር ከተሸነፈ በኋላ ያዙ።ከሮድስ፣ በኤጂያን ባህር ውስጥ ንቁ የንግድ አካል ሆኑ፣ እና አንዳንድ ጊዜ የቱርክን መርከቦች በሌቫንት ውስጥ በማስጨነቅ ምስራቃዊ ሜዲትራኒያንን ለመቆጣጠር ያስቸግሩ ነበር።ኦቶማኖች ደሴቷን ለመያዝ ባደረጉት የመጀመሪያ ጥረት በ1480 በትእዛዙ ውድቅ ተደረገ፣ ነገር ግን በደቡባዊ አናቶሊያ የባህር ጠረፍ አቅራቢያ ያሉት ባላባቶች መገኘታቸው ለኦቶማን መስፋፋት ትልቅ እንቅፋት ነበር።በ1481 በደሴቲቱ ላይ የመሬት መንቀጥቀጥ አንቀጠቀጠች።ከበባው እና የመሬት መንቀጥቀጡ በኋላ ምሽጉ በመድፍ ላይ በከፍተኛ ሁኔታ ተጠናክሯል የኢታሊያን አዲስ ትምህርት ቤት።በጣም በተጋለጡ የመሬት ገጽታ ዘርፎች ማሻሻያዎቹ የዋናውን ግድግዳ ውፍረት፣ የደረቁን ቦይ ስፋት በእጥፍ ማሳደግ፣ የድሮውን የጠረጴዛ ሽፋን ወደ ግዙፍ ውጣ ውረድ (ቴናይል) በመቀየር፣ በአብዛኞቹ ማማዎች ዙሪያ ምሽግ መገንባትን ያጠቃልላል። , እና caponiers ቦይ enfilding.በሮች በቁጥር ተቀንሰዋል፣ እና አሮጌው የውጊያ ፓራፔኖች ለመድፍ ውጊያ ተስማሚ በሆኑት ተለጣፊዎች ተተኩ።^[4] የግንበኛ፣ የሰራተኞች እና የባሮች ቡድን የግንባታ ስራውን ያከናወነ ሲሆን ሙስሊም ባሮች በጣም ከባድ በሆነው የጉልበት ስራ ተከሰው ነበር።^[4]እ.ኤ.አ. በ 1521 ፊሊፕ ቪሊየር ዴ ኤል ኢስሌ-አዳም የትእዛዝ ታላቅ መምህር ሆኑ።በሮድስ ላይ አዲስ የኦቶማን ጥቃት እየጠበቀ፣ የከተማዋን ምሽግ ማጠናከር ቀጠለ፣ እና በአውሮፓ ውስጥ የትእዛዙ ባላባቶች ወደ ደሴቲቱ መከላከያ እንዲመጡ ጠራቸው።የተቀረው አውሮፓ የእርዳታ ጥያቄውን ችላ ብሎታል፣ ነገር ግን ሰር ጆን ራውሰን፣ ከትእዛዝ የአየርላንድ ሃውስ በፊት፣ ብቻውን መጣ።ከተማዋ በሁለት እና በአንዳንድ ቦታዎች ሶስት የድንጋይ ግንብ ቀለበቶች እና በርካታ ትላልቅ ግንቦች ተጠብቆ ነበር።መከላከያው በተለያዩ ቋንቋዎች በክፍል ተመድቧል።የወደብ መግቢያው በከባድ የብረት ሰንሰለት ተዘግቷል፣ ከኋላው የትእዛዙ መርከቦች መልህቅ ነበሩ።

ሰኔ 26 ቀን 1522 የቱርክ ወራሪዎች 400 መርከቦች ወደ ሮድስ ሲደርሱ በኮባን ሙስጠፋ ፓሻ ታዘዙ።^[1] ሱለይማን እራሱ ከ100,000 ሰራዊት ጋር በጁላይ 28 ደረሰ።^[1]

ቱርኮች ​​ወደቡን ዘግተው ከተማዋን ከመሬት በወጡ የጦር መሳሪያዎች በቦምብ ደበደቡት፤ በመቀጠልም በየቀኑ በሚባል መልኩ የእግረኛ ወታደሮች ይሰነጠቃሉ።በዋሻዎች እና ፈንጂዎች ምሽጎቹን ለማፍረስም ጥረት አድርገዋል።የመድፍ እሳቱ በግዙፉ ግድግዳዎች ላይ ከባድ ጉዳት ለማድረስ ቀርፋፋ ነበር ነገርግን ከአምስት ሳምንታት በኋላ በሴፕቴምበር 4 ቀን በእንግሊዝ ምሽግ ስር ሁለት ትላልቅ የባሩድ ፈንጂዎች ፈንድተው 12 ያርድ (11 ሜትር) የግድግዳው ክፍል ወድቆ እንዲወድቅ አድርጓል። ማሰሮው ።አጥቂዎቹ ይህን ጥሰቱን ወዲያው አጠቁ እና ብዙም ሳይቆይ መቆጣጠር ቻሉ፣ ነገር ግን በፍራ ኒኮላስ ሁሴ እና ግራንድ ማስተር ቪሊየር ዴ ኤል ኢስሌ-አዳም የሚመሩት እንግሊዛውያን ወንድሞች የወሰዱት የመልሶ ማጥቃት መልሶ ማባረር ተሳክቶላቸዋል።በእለቱ ሁለት ጊዜ ቱርኮች ጥሰቱን ደበደቡት ፣ ግን የእንግሊዝና የጀርመን ወንድሞች ክፍተቱን ያዙ።

በሴፕቴምበር 24፣ ሙስጠፋ ፓሻ በስፔን፣ እንግሊዝ፣ ፕሮቨንስ እና ጣሊያን ምሽጎች ላይ ከፍተኛ ጥቃት እንዲደርስ አዘዘ።የስፔን ምሽግ ሁለት ጊዜ እጁን ከተቀየረበት የቁጣ ጦርነት በኋላ ሱለይማን በመጨረሻ ጥቃቱን አቆመ።ከተማዋን ባለመውሰዱ አማቹን ሙስጠፋ ፓሻን በሞት እንዲቀጣ ፈረደባቸው፣ነገር ግን በመጨረሻ ከሌሎች ከፍተኛ ባለስልጣናት ልመና በኋላ ህይወቱን አተረፈ።የሙስጠፋ ምትክ አህመድ ፓሻ ልምድ ያለው የኢንጂነር ስመኘው መሀንዲስ ሲሆን ቱርኮች ቀጣይነት ያለው የመድፍ ወረራዎቻቸውን እየጠበቁ ያሉትን ግንቦች በማፍረስ እና ፈንጂ በማፈንዳት ላይ ያተኮሩ ነበሩ።ፈንጂዎቹ በግድግዳዎች ስር የተበተኑባቸው ቦታዎች መደበኛነት (በአጠቃላይ በዓለት ላይ ያረፈ ነው) የቱርክ ማዕድን ቆፋሪዎች በመካከለኛው ዘመን በሮድስ ከተማ ስር የተቀበረውን የሄለናዊ ከተማ ጥንታዊ የውሃ ማጠራቀሚያዎችን ተጠቅመው ሊሆን ይችላል የሚል ሀሳብ አቅርቧል ።^[2]

በህዳር ወር መጨረሻ ላይ የደረሰው ሌላ ትልቅ ጥቃት ተቋረጠ፣ ነገር ግን ሁለቱም ወገኖች አሁን ተዳክመዋል - ፈረሰኞቹ ምንም አይነት የእርዳታ ሃይሎች ሳይጠበቁ ወደ ጥንካሬያቸው መጨረሻ ላይ እየደረሱ ነበር፣ የቱርክ ወታደሮች ደግሞ በየካምፓቸው በጦርነት ሞት እና በበሽታ እየተዳከሙ ሄዱ። .ሱለይማን ለተከላካዮቹ እጅ ከሰጡ ሰላምን፣ ሕይወታቸውን እና ምግብን አቅርበዋል፣ ነገር ግን ቱርኮች ከተማዋን በኃይል እንዲወስዱ ከተገደዱ ሞት ወይም ባርነት ነበር።በከተማው ነዋሪዎች ግፊት ቪሊየር ዴ ኤል ኢስሌ-አዳም ለመደራደር ተስማማ።ድርድርን ለመፍቀድ ለታህሳስ 11-13 እርቅ ታውጆ ነበር ነገር ግን የአካባቢው ነዋሪዎች ለደህንነታቸው ተጨማሪ ማረጋገጫ ሲጠይቁ ሱሌይማን ተቆጥተው የቦምብ ጥቃቱ እንዲቀጥል አዘዘ።

የስፔን መሠረት በታህሳስ 17 ወደቀ።አሁን አብዛኛው ግንብ ፈርሶ ከተማዋ እጅ እንድትሰጥ የተገደደችበት ጊዜ ብቻ ነበር።በታኅሣሥ 20፣ ከበርካታ ቀናት የከተማው ሰዎች ግፊት በኋላ፣ ታላቁ መምህር አዲስ እርቅ ጠየቀ።

በታኅሣሥ 22፣ የከተማዋ የላቲን እና የግሪክ ነዋሪዎች ተወካዮች ለጋስ የሆኑትን የሱለይማን ውሎችን ተቀበሉ።ፈረሰኞቹ ደሴቲቱን ለቀው እንዲወጡ አሥራ ሁለት ቀናት የተሰጣቸው ሲሆን የጦር መሣሪያቸውን፣ ውድ ንብረቶቻቸውን እና ሃይማኖታዊ ምስሎችን እንዲወስዱ ተፈቅዶላቸዋል።መልቀቅ የሚፈልጉ የደሴቶች ነዋሪዎች በሦስት ዓመት ጊዜ ውስጥ በማንኛውም ጊዜ ሊያደርጉት ይችላሉ።የትኛውም ቤተ ክርስቲያን አይዋረድም ወይም ወደ መስጊድ አይቀየርም።በደሴቲቱ ላይ የቀሩት ለአምስት ዓመታት ከኦቶማን ቀረጥ ነፃ ይሆናሉ።

እ.ኤ.አ. ጥር 1 ቀን 1523 የቀሩት ባላባቶች እና ወታደሮች ባነር እየበረሩ ፣ከበሮ እየደበደቡ እና የጦር ትጥቅ ይዘው ከከተማው ወጡ።ለእነርሱ በተዘጋጀላቸው 50 መርከቦች ተሳፍረው ቀርጤስ (የቬኒስ ይዞታ) ተሳፈሩ፤ ከብዙ ሺህ ሲቪሎች ጋር።

የሮድስ ከበባ በኦቶማን ድል ተጠናቀቀ።የሮድስ ወረራ በኦቶማን ምሥራቃዊ ሜዲትራኒያን ላይ ቁጥጥር ለማድረግ ትልቅ እርምጃ ነበር እና በቁስጥንጥንያ እና በካይሮ እና በሌቫንቲን ወደቦች መካከል የባህር ላይ ግንኙነቶችን በእጅጉ አቃለለ።በኋላ፣ በ1669፣ ከዚህ መሠረት ኦቶማን ቱርኮች የቬኒስ ቀርጤስን ያዙ።^[3] የ Knights Hospitaller መጀመሪያ ወደ ሲሲሊ ተዛወረ፣ ነገር ግን፣ በ1530፣ የማልታ፣ የጎዞ ደሴቶችን እና የሰሜን አፍሪካን የወደብ ከተማ ትሪፖሊን አገኘ፣ በጳጳሱ ክሌመንት ሰባተኛ፣ እራሱ ናይት እና ንጉሠ ነገሥት ቻርልስ አምስተኛ መካከል የተደረገ ስምምነት።