በ1514 የሃንጋሪው ቻንስለር ታማስ ባኮክዝ በኦቶማን ጦር ላይ የመስቀል ጦርነት እንዲካሄድ በሊዮ ኤክስ የተሰጠ የጳጳስ በሬ ይዘው ከቅድስት መንበር ተመለሱ።እንቅስቃሴውን እንዲያደራጅ እና እንዲመራ ዶዝሳን ሾመ።ዶዛሳ በጥቂት ሳምንታት ውስጥ 40,000 ያህል ሀጅዱታ እየተባለ የሚጠራውን ሰራዊት ሰብስቦ ነበር፣ እሱም በአብዛኛው ገበሬዎች፣ ተዘዋዋሪ ተማሪዎች፣ አባቶች እና የሰበካ ካህናት - የመካከለኛው ዘመን ማህበረሰብ ዝቅተኛ ደረጃ ላይ ከሚገኙት ቡድኖች መካከል።በጎ ፈቃደኞቹ መኳንንቱ ወታደራዊ አመራር ባለማግኘታቸው (የመኳንንቱ ዋና እና ዋና ተግባር እና በህብረተሰቡ ውስጥ ላለው ከፍተኛ ደረጃ ማረጋገጫ) በጣም ተናደዱ። በታላቁ የሃንጋሪ ሜዳ ላይ ባደረጉት ጉዞ እና ባኮክዝ ዘመቻውን ሰርዘዋል።እንቅስቃሴው በዚህ መልኩ ከተሰራበት አቅጣጫ እንዲቀየር ተደርጎ ገበሬዎቹ እና መሪዎቻቸው በአከራዮች ላይ የበቀል ጦርነት ጀመሩ።አመፁ በፍጥነት ተስፋፍቷል፣በዋነኛነት በማእከላዊ ወይም በንፁህ የማጊር አውራጃዎች፣ በመቶዎች የሚቆጠሩ የመኖርያ ቤቶች እና ግንቦች የተቃጠሉበት እና በሺዎች የሚቆጠሩ ሹማምንት በመስቀል፣ በመስቀል እና በሌሎች ዘዴዎች ተገድለዋል።በሴግሌድ የሚገኘው የዶዝሳ ካምፕ የጃኩሪ ማእከል ነበር፣ ምክንያቱም በዙሪያው ያሉ ወረራዎች ሁሉ ከዚያ ጀመሩ።የእሱ ማፈን ፖለቲካዊ አስፈላጊነት ስለነበረው፣ ዶዝሳ በቴሜስቫር (ዛሬ ቲሚሶራ፣ ሮማኒያ) በጆን ዛፖሊያ እና በኢስትቫን ባቶሪ የሚመራ 20,000 ሠራዊት ተሸነፈ።ከጦርነቱ በኋላ ተይዞ በቃጠሎው ላይ እንዲቀመጥ ተፈረደበት፣ የብረት ዙፋን አሞቆ፣ የብረት ዘውድና በትር እንዲለብስ ተገደደ (የንግሥና ምኞቱን እያሳለቀ)።አመፁ ታፈነ ነገር ግን ወደ 70,000 የሚጠጉ ገበሬዎች ተሰቃይተዋል።የጊዮርጊ ግድያ እና የገበሬዎች ጭካኔ የተሞላበት አፈና ለ 1526 የኦቶማን ወረራ ሃንጋሪዎች በፖለቲካዊ አንድነት ያላቸው ህዝቦች ስላልሆኑ በእጅጉ ረድተዋል።