የሳውዲ የሄጃዝ ወረራ፣ ሁለተኛው የሳውዲ-ሃሸሚት ጦርነት ወይም የሄጃዝ-ነጅድ ጦርነት በመባል የሚታወቀው በ1924–25 ነው።በሂጃዝ ሃሺሚቶች እና በሪያድ (ኔጅድ) ሳውዲዎች መካከል ያለው የረዥም ጊዜ ፉክክር አካል የሆነው ይህ ግጭት ሂጃዝ ወደ ሳውዲ ግዛት እንዲገባ ምክንያት ሆኗል፣ ይህም የሃሺሚት የሂጃዝ መንግስት ፍጻሜ ነው።ከኔጅድ የመጡ ምዕመናን በሂጃዝ የሚገኙ ቅዱሳን ቦታዎችን እንዳይጎበኙ በመከልከላቸው ግጭቱ ተቀሰቀሰ።^[39] የነጅድ አብዱላዚዝ ዘመቻውን በነሐሴ 29 ቀን 1924 አነሳስቷል፣ ጣኢፍን በትንሽ ተቃውሞ ያዘ።ሻሪፍ ሁሴን ቢን አሊ የብሪታንያ እርዳታ ለማግኘት ያቀረበው ጥያቄ ውድቅ ከተደረገ በኋላ መካ በጥቅምት 13 ቀን 1924 በሳዑዲ ጦር እጅ ወደቀች።የመካ ውድቀትን ተከትሎ በሪያድ በጥቅምት ወር 1924 ኢስላሚክ ኮንፈረንስ ኢብኑ ሳውድ ከተማዋን መቆጣጠር አወቀ።የሳውዲ ጦር እየገፋ ሲሄድ የሂጃዚ ጦር ተበታተነ።^[39] መዲና በታህሳስ 9 ቀን 1925 እጅ ሰጠች፣ በመቀጠልም ያንቡ።በዲሴምበር 1925 ጂዳህ በጃንዋሪ 8 ቀን 1926 የሳውዲ ጦር ገባ ፣ ንጉስ ቢን አሊ ፣ አብዱላዚዝ እና የእንግሊዝ ቆንስል ጋር በተደረገው ድርድር ።አብዱላዚዝ ድልን ተከትሎ የሂጃዝ ንጉስ ተብሎ ታውጆ ነበር፣ እናም ክልሉ በነጅድ እና በሄጃዝ ግዛት በሱ አገዛዝ ተዋህዷል።የሂጃዝ ሰው ሁሴን ከስልጣን እንደወረደ የልጁን ወታደራዊ ጥረት ለመደገፍ ወደ አካባ ሄደ ነገር ግን በእንግሊዞች ወደ ቆጵሮስ ተሰደደ።^[40] አሊ ቢን ሁሴን በጦርነቱ መካከል የሄጃዚን ዙፋን ያዘ፣ ነገር ግን የመንግስቱ መውደቅ የሃሺማይት ስርወ መንግስትን ለስደት ዳርጓል።ይህም ሆኖ ሃሺማውያን በትራንስጆርዳን እና በኢራቅ መግዛታቸውን ቀጥለዋል።