ከ1956 ዓ.ም በኋላ የነበረው የነጻነት አዝማሚያ፣ ለተወሰኑ ዓመታት ማሽቆልቆሉ፣ በመጋቢት 1968 የተማሪዎች ሰላማዊ ሰልፍ በ1968 በፖላንድ የፖለቲካ ቀውስ ሲታፈን ተቀይሯል።በከፊል በፕራግ ስፕሪንግ እንቅስቃሴ የተነሳሱት የፖላንድ ተቃዋሚ መሪዎች፣ ምሁራን፣ ምሁራን እና ተማሪዎች በዋርሶ የሚገኘውን ታሪካዊ-አርበኛ ዲዚያዲ የቲያትር ትዕይንት ለተቃውሞ ሰልፎች እንደ መነሻ ተጠቅመው ብዙም ሳይቆይ ወደ ሌሎች የከፍተኛ ትምህርት ማዕከላት ተዛምቶ ወደ ሀገር አቀፍ ተለወጠ።ባለሥልጣናቱ የተቃውሞ እንቅስቃሴን በተመለከተ ከፍተኛ ርምጃ በመውሰድ፣ መምህራንን ማባረር እና በዩኒቨርሲቲዎች እና በሌሎች የትምህርት ተቋማት ተማሪዎችን ማባረርን ጨምሮ ምላሽ ሰጥተዋል።በውዝግቡ መሃል ደግሞ ተማሪዎቹን ለመከላከል የሞከሩት በሴጅም (የዝናክ ማህበር አባላት) ውስጥ ያሉት የካቶሊክ ምእመናን ቁጥራቸው አነስተኛ ነበር።በይፋዊ ንግግር ውስጥ, ጎሙልካ በሚከሰቱ ክስተቶች ውስጥ የአይሁድ አክቲቪስቶችን ሚና ትኩረት ሰጥቷል.ይህም የጎሙልካን አመራር የሚቃወመው በሚይቺስዋ ሞዛር ለሚመራው ብሔርተኛ እና ፀረ ሴማዊ የኮሚኒስት ፓርቲ ቡድን ጥይቶችን አቀረበ።በ1967 የስድስት ቀን ጦርነት እስራኤል ያስመዘገበችውን ወታደራዊ ድል አውድ በመጠቀም አንዳንድ የፖላንድ ኮሚኒስት አመራር አባላት በፖላንድ በሚገኙ የአይሁድ ማኅበረሰብ ቅሪቶች ላይ ፀረ-ሴማዊ ዘመቻ አካሂደዋል።የዚህ ዘመቻ ኢላማዎች ታማኝነት የጎደለው እና የእስራኤል ጥቃትን በማሳየት ተከሰው ነበር።“ጽዮናውያን” የሚል ስም ተሰጥቷቸው በማርች 1968 ለተፈጠረው አለመረጋጋት ተጠያቂ ሆነዋል፣ ይህም በመጨረሻ የፖላንድ ቀሪው የአይሁድ ሕዝብ አብዛኛው እንዲሰደድ አድርጓል (15,000 የሚጠጉ የፖላንድ ዜጎች አገሪቱን ለቀው ወጡ)።በጎሙልካ አገዛዝ ንቁ ድጋፍ የፖላንድ ሕዝብ ጦር በነሐሴ 1968 በቼኮዝሎቫኪያ ላይ በተካሄደው የዋርሶ ስምምነት የብሪዥኔቭ አስተምህሮ መደበኛ ባልሆነ መንገድ ከተገለጸ በኋላ በቼኮዝሎቫኪያ ላይ በተካሄደው አሰቃቂ ወረራ ተሳትፏል።