በ1962 በጄኔራል ኔ ዊን የተመራውን መፈንቅለ መንግስት ተከትሎ በበርማ (የአሁኗ ምያንማር) “የበርማዝ መንገድ ወደ ሶሻሊዝም” የተጀመረ ኢኮኖሚያዊ እና ፖለቲካዊ ፕሮግራም ነበር።እቅዱ የቡድሂዝም እና የማርክሲዝም አካላትን በማጣመር በርማን ወደ ሶሻሊስት ግዛት ለመቀየር ያለመ ነበር።^[81] በዚህ ፕሮግራም መሰረት፣ አብዮታዊ ካውንስል ኢኮኖሚውን ሀገራዊ በማድረግ ቁልፍ ኢንዱስትሪዎችን፣ ባንኮችን እና የውጭ ንግዶችን ተቆጣጠረ።የግል ኢንተርፕራይዞች በመንግስት ባለቤትነት የተያዙ አካላት ወይም በትብብር ቬንቸር ተተኩ።ይህ ፖሊሲ በርማን ከአለም አቀፍ ንግድ እና የውጭ ኢንቨስትመንት ያቋረጠች ሲሆን ሀገሪቱን በራስ እንድትተማመን አድርጓታል።የቡርማ መንገድን ወደ ሶሻሊዝም መተግበር ያስገኘው ውጤት ለሀገሪቱ አስከፊ ነበር።^[82] የብሔር ብሔረሰቦች ጥረቶች ቅልጥፍና ማጣት፣ ሙስና እና የኢኮኖሚ ውድቀት አስከትለዋል።የውጭ ምንዛሪ ክምችት በመቀነሱ ሀገሪቱ ከፍተኛ የምግብ እና የነዳጅ እጥረት አጋጥሟታል።ኢኮኖሚው እየተጠናከረ ሲሄድ፣ የጥቁር ገበያው እያደገ ሄደ፣ እናም አጠቃላይ ህዝቡ ለከፋ ድህነት ተዳርገዋል።ከዓለም አቀፉ ማህበረሰብ መገለል የቴክኖሎጂ ኋላቀርነት እና የመሠረተ ልማት አውታሮች መበስበስን አስከትሏል።ፖሊሲው ጥልቅ ማህበረ-ፖለቲካዊ አንድምታ ነበረው።በጦር ኃይሉ ስር ለአስርት አመታት የሚቆይ አምባገነናዊ አገዛዝን አመቻችቷል፣ የፖለቲካ ተቃውሞን በማፈን እና የዜጎችን ነፃነት ማፈን።መንግሥት ጥብቅ ሳንሱር በማድረግ ብዙ አናሳ ብሔረሰቦችን መገለል እንዲሰማቸው ያደረገ ብሔርተኝነትን አስፋፋ።የእኩልነት እና የዕድገት ምኞቱ ቢሆንም፣ የቡርማ መንገድ የሶሻሊዝም ሥርዓት አገሪቱን ለድህነት እና ለገለልተኛነት እንድትዳርግ አድርጓታል፣ እናም ዛሬ ምያንማር ለገጠማት ውስብስብ የማህበራዊ እና ኢኮኖሚያዊ ጉዳዮች ድር ከፍተኛ አስተዋጽዖ አድርጓል።