የ1826–1828 የላኦ አመፅ የሲያምን ሱዜራይንቲ ለማስቆም እና የቀድሞውን የላን ዣንግ መንግስት ለመፍጠር የቪየንቲያን መንግስት ንጉስ አኑቮንግ ሙከራ ነበር።በጥር 1827 የቪየንቲያን እና የሻምፓሳክ መንግስታት የላኦ ጦር ወደ ደቡብ እና ምዕራብ በኮራት ፕላቱ በኩል ተሻግረው እስከ ሳራቡሪ ድረስ በመሄድ ከሲያሜዝ ዋና ከተማ ባንኮክ የሶስት ቀን ጉዞ አድርገዋል።የሲያሜዎች በሰሜን እና በምስራቅ የመልሶ ማጥቃት ዘመቻ በማካሄድ የላኦ ሃይሎች እንዲያፈገፍጉ እና በመጨረሻም የቪየንቲያን ዋና ከተማ ያዙ።አኑቮንግ የሲያምሴን ጥቃት ለመቋቋም እና በላኦ መካከል ያለውን ተጨማሪ የፖለቲካ መከፋፈል ለመፈተሽ ባደረገው ሙከራ በሁለቱም አልተሳካም።የቪየንቲያን መንግሥት ተወገደ፣ ህዝቧ በግዳጅ ወደ ሲያም ተዛወረ፣ እና የቀድሞ ግዛቶቹ በቀጥታ በሲያሜዝ ግዛት አስተዳደር ስር ወድቀዋል።የቻምፓሳክ እና የላን ና መንግስታት ወደ ሲያሜዝ የአስተዳደር ስርዓት በቅርበት ተሳቡ።የሉአንግ ፕራባንግ መንግሥት ተዳክሟል ነገር ግን በጣም ክልላዊ ራስን በራስ ማስተዳደር ፈቀደ።ወደ ላኦ ግዛቶች ሲስፋፋ ሲያም እራሱን ከልክ በላይ ዘረጋ።አመፁ በ1830ዎቹ እና 1840ዎቹ ለሲያሜዝ-ቬትናምኛ ጦርነቶች ቀጥተኛ መንስኤ ነበር።በሲም የተካሄደው የባሪያ ወረራ እና የግዳጅ የህዝብ ዝውውሮች በስተመጨረሻ ታይላንድ እና ላኦስ በሚሆኑት አካባቢዎች መካከል የስነ-ሕዝብ ልዩነት እንዲፈጠር ምክንያት ሆኗል፣ እና በአስራ ዘጠነኛው ክፍለ ዘመን መገባደጃ አጋማሽ ላይ የፈረንሳይን “የስልጣኔ ተልእኮ” ወደ ላኦ አካባቢዎች አመቻችቷል።