ሼምያካ ውጤታማ ባልሆነ መንገድ ገዝቷል, ተባባሪዎችን ለመሳብ አልቻለም, እና መኳንንት ከሞስኮ ወደ ቮሎጋዳ መሸሽ ጀመሩ.ቫሲሊ ከካዛን ታታርስ ጋር መተባበር ችሏል።በ 1446 መገባደጃ ላይ ዲሚትሪ ሸሚያካ በቮልኮላምስክ ሲወጣ የቫሲሊ II ጦር ወደ ሞስኮ ገባ።ከዚያም ቫሲሊ ሼምያካን ማሳደድ ጀመረች።በ 1447 ሰላም ጠየቁ እና የቫሲሊን የበላይነት ለመቀበል ተስማሙ.ቢሆንም፣ ዲሚትሪ ሼምያካ አጋሮችን ለመሳብ እና ከቫሲሊ ጋር ለመዋጋት በቂ የሆነ ትልቅ ሰራዊት ለመሰብሰብ በመሞከር ተቃውሞውን ቀጠለ።እ.ኤ.አ. በ 1448 ቫሲሊ ወታደራዊ እርምጃን ጀመረች ፣ ይህም እስከ ቬሊኪ ኡስታዩግ ድረስ ያለውን የሰሜናዊ ግዛቶችን ያጠቃልላል እና በተወሰነ መቋረጥ እስከ 1452 ድረስ ቀጠለ ፣ ሸምያካ በመጨረሻ ተሸንፋ ወደ ኖቭጎሮድ ሸሸች።እ.ኤ.አ. በ 1453 የቫሲሊን ቀጥተኛ ትዕዛዝ ተከትሎ እዚያ ተመርዟል.በመቀጠል ቫሲሊ ከዚህ ቀደም ሸምያካን ይደግፉ የነበሩትን ሁሉንም የአካባቢውን መኳንንት ማስወገድ ቻለ።የሞዝሃይስክ እና ሰርፑክሆቭ ዋና አስተዳዳሪ የሞስኮ ግራንድ ዱቺ አካል ሆኑ።