Ҷанги Қрим

Ҷанги Қрим аз моҳи октябри соли 1853 то феврали соли 1856 байни империяи Русия ва иттифоқи ниҳоии ғолиби Империяи Усмонӣ, Фаронса , Британияи Кабир ва Сардиния-Пьемонт ҷараён гирифт.Сабабҳои геополитикии ҷанг таназзули Империяи Усмонӣ, тавсеаи империяи Русия дар ҷангҳои қаблии Русияву Туркия ва афзалияти Бритониё ва Фаронса барои нигоҳ доштани Империяи Усмонӣ барои нигоҳ доштани тавозуни қудрат дар Консерти Аврупо буданд.Фронт дар муҳосираи Севастопол ҷойгир шуда, барои кушунҳои ҳарду тараф шароити ваҳшиёнаро фаро гирифт.Севастополь ниҳоят пас аз ёздаҳ моҳ пас аз ҳамлаи фаронсавӣ ба Форт Малакофф афтод.Моҳи марти соли 1856 Русия дар алоҳидагӣ ва бо дурнамои ногувори ҳамлаи Ғарб рӯбарӯ шуда буд, ки дар моҳи марти соли 1856 барои сулҳ ба додгоҳ муроҷиат кард. Фаронса ва Бритониё аз ин пешрафт истиқбол карданд, зеро ин низоъ дар дохили кишвар ношӯҳрат аст.Шартномаи Париж, ки 30 марти соли 1856 имзо шуда буд, чангро ба охир расонд.Он ба Русия манъ кард, ки киштиҳои ҷангиро дар Баҳри Сиёҳ ҷойгир кунад.Давлатхои тобеи усмонй — Валахия ва Молдавия асосан мустакил шуданд.Насрониҳо дар Империяи Усмонӣ як дараҷа баробарии расмӣ ба даст оварданд ва Калисои Православӣ назорати калисоҳои масеҳиро, ки баҳсбарангез буданд, дубора ба даст овард.Ҷанги Қрим барои империяи Русия нуқтаи гардиш гардид.Ҷанг артиши императории Русияро заиф кард, хазинаро хушк кард ва нуфузи Русияро дар Аврупо коҳиш дод.