Давраи Элизабет

Пас аз марги Марями I дар 1558, Елизавета I ба тахт омад.Ҳукмронии вай пас аз ҳукмронии пурталотуми Эдвард VI ва Мэри I як навъ тартиботро дар сарзамин барқарор кард. Масъалаи мазҳабӣ, ки аз замони Ҳенри VIII кишварро тақсим карда буд, ба тавре ки шаҳраки динии Елизавета, ки аз нав барқарор карда шуд, ором карда шуд. Калисои Англия.Аксари муваффақиятҳои Элизабет дар мувозинати манфиатҳои пуританҳо ва католикҳо буд.Бо вуҷуди зарурати ворисон, Элизабет сарфи назар аз пешниҳодҳои як қатор хостгорон дар саросари Аврупо, аз ҷумла шоҳи Шветсия Эрик XIV, издивоҷ карданро рад кард.Ин нигарониҳои беохирро дар бораи вориси ӯ ба вуҷуд овард, махсусан дар солҳои 1560, вақте ки вай қариб аз бемории чечак мурд.Элизабет устувории нисбии ҳукуматро нигоҳ дошт.Ба ғайр аз шӯриши графҳои шимолӣ дар соли 1569, вай дар коҳиш додани қудрати ашрофони кӯҳна ва васеъ кардани қудрати ҳукумати худ муассир буд.Ҳукумати Элизабет барои муттаҳид кардани корҳое, ки дар давраи ҳукмронии Ҳенри VIII оғоз шуда буд, корҳои зиёдеро анҷом дод, яъне нақши ҳукуматро васеъ намуда, қонун ва маъмурияти умумиро дар тамоми Англия амалӣ созад.Дар давраи ҳукмронии Элизабет ва чанде пас, аҳолӣ хеле афзоиш ёфт: аз се миллион дар соли 1564 то ба панҷ миллион дар соли 1616.Малика аз ҷияни худ Марям, Маликаи Шотландия, ки католики содиқ буд ва аз ин рӯ маҷбур шуд, аз тахти худ даст кашад ( Шотландия ба наздикӣ протестант шуд).Вай ба Англия гурехт, ки Элизабет дарҳол ӯро ҳабс кард.Марям 19 соли ояндаро дар ҳабс гузаронд, аммо барои зинда мондан хеле хатарнок буд, зеро қудратҳои католикӣ дар Аврупо ӯро ҳокими қонунии Англия медонистанд.Дар ниҳоят вай барои хиёнат ба ватан маҳкум карда шуд, ба қатл маҳкум шуд ва дар моҳи феврали соли 1587 сар бурида шуд.Давраи Елизавета давраи ҳукмронии малика Елизавета I (1558–1603) дар таърихи Англия буд.Таърихчиён аксар вақт онро ҳамчун асри тиллоӣ дар таърихи Англия тасвир мекунанд.Рамзи Британия бори аввал дар соли 1572 ва аксар вақт барои қайд кардани асри Элизабет ҳамчун эҳё истифода шудааст, ки ифтихори миллиро тавассути идеалҳои классикӣ, тавсеаи байналмилалӣ ва ғалабаи баҳрӣ бар душмани нафрати испанӣ илҳом бахшидааст.Ин «давраи тиллой» давраи апогеии Ренессанси Англияро ифода намуда, гул-гулшукуфии назм, мусикй ва адабиётро дид.Давра барои театр машҳуртарин аст, зеро Вилям Шекспир ва бисёр дигарон пьесаҳое эҷод карданд, ки аз услуби театри пешинаи Англия озод шуданд.Ин асри иктишоф ва густариш дар хориҷа буд, дар ҳоле, ки дар ватан, Ислоҳоти протестантӣ барои мардум бештар қобили қабул шуд, бешубҳа, пас аз он киАрмадаи Испания сарнагун карда шуд.Он инчунин охири даврае буд, ки Англия пеш аз иттиҳоди шоҳонааш бо Шотландия як қаламрави алоҳида буд.Англия низ дар муқоиса бо дигар давлатҳои Аврупо хуб буд.Эҳёи Италия аз сабаби ҳукмронии хориҷӣ дар нимҷазира ба охир расид.Фаронса то Фармони Нант дар соли 1598 дар набардҳои динӣ буд. Инчунин, англисҳо аз охирин посгоҳҳои худ дар қитъа ронда шуданд.Бо ин сабабҳо, муноқишаи чандинасра бо Фаронса барои аксари ҳукмронии Элизабет боздошта шуд.Англия дар ин давра ҳукумати мутамарказ, муташаккил ва муассир дошт, ки асосан аз ислоҳоти Ҳенри VII ва Ҳенри VIII буд.Аз ҷиҳати иқтисодӣ, кишвар аз давраи нави тиҷорати трансатлантикӣ фоидаи калон гирифт.Дар соли 1585 бад шудани муносибатҳои байни Филипп II аз Испания ва Элизабет ба ҷанг сар зад.Элизабет шартномаи Нонсучро бо Голландия имзо кард ва ба Фрэнсис Дрейк иҷозат дод, ки дар посух ба эмбаргои Испания ғорат кунад.Дрейк дар моҳи октябр Вигои Испанияро ба ҳайрат овард, сипас ба Кариб рафт ва Санто Доминго (пойтахти империяи Амрикои Испания ва пойтахти имрӯзаи Ҷумҳурии Доминикан) ва Картахена (бандари калон ва сарватманд дар соҳили шимолии Колумбия) -ро барканор кард. ки маркази савдои нукра буд).Филипп II кӯшиш кард, ки бо Армадаи Испания дар соли 1588 Англияро забт кунад, аммо ба таври машҳур мағлуб шуд.