Насроникунонии англосаксонии Англия

Насроникунонии Англия-Англосаксонӣ раванде буд, ки тақрибан дар соли 600-уми милод оғоз шуда, зери таъсири насронии келтҳо аз шимолу ғарб ва калисои католикии румӣ аз ҷанубу шарқ буд.Он аслан натиҷаи миссияи Григориании 597 буд, ки бо кӯшишҳои миссияи Ҳиберно- Шотландӣ аз солҳои 630-ум ҳамроҳ шуда буд.Аз асри 8 миссияи англосаксонӣ, дар навбати худ, дар табдили аҳолии империяи Франкҳо нақши муҳим дошт.Августин, аввалин архиепископи Кентербери, соли 597 ба кор даромад. Соли 601 ӯ аввалин подшоҳи насронии англосаксон, Ателберхт аз Кентро таъмид дод.Гузариши ҳалкунанда ба масеҳият дар соли 655 вақте рух дод, ки шоҳ Пенда дар ҷанги Винваед кушта шуд ва Мерсия бори аввал расман масеҳӣ шуд.Марги Пенда инчунин ба Cenwalh аз Вессекс имкон дод, ки аз асирӣ баргардад ва Вессекс, як салтанати тавонои дигарро ба масеҳият баргардонад.Пас аз соли 655, танҳо Сассекс ва Ҷазираи Уайт ошкоро бутпарастӣ боқӣ монданд, гарчанде ки Вессекс ва Эссекс баъдтар подшоҳони бутпарастиро тоҷ мекунанд.Дар соли 686 Арвалд, охирин подшоҳи бутпарастӣ дар ҷанг кушта шуд ва аз ин лаҳза ҳама подшоҳони Англо-Саксон ҳадди аққал номиналӣ масеҳӣ буданд (гарчанде ки дар бораи дини Кадвалла, ки то соли 688 дар Вессекс ҳукмронӣ мекард, каме нофаҳмиҳо вуҷуд дорад).