Византия муҳосираи Шайзар

Императори Византия Иоанн II Комненос аз таҳдидҳои фаврии беруна дар Балкан ё Анадолу озод шуда, дар соли 1129 венгерҳоро шикаст дода, туркҳои Анадолуро ба мудофиа маҷбур карда буд, метавонад диққати худро ба Левант равона кунад ва дар он ҷо хостори тақвияти иддаои Византия шуд. ба давлатхои салибдорон хукмронй карда, хукуку хокимияти худро бар Антиохия мустахкам намояд.Назорати Киликия барои Византияҳо роҳи Князии Антиохияро кушод.Бо наздикшавии лашкари пурқуввати Византия, Раймонд аз Пуатье, шоҳзодаи Антиохия ва Йоселини II, граф Эдесса, шитоб карданд, ки ҳукмронии императорро эътироф кунанд.Юҳанно таслими бечунучарои Антиохияро талаб кард ва пас аз пурсидани иҷозати Фулк, подшоҳи Ерусалим, Раймонд аз Пуатье розӣ шуд, ки шаҳрро ба Юҳанно таслим кунад.Муҳосираи Шайзар аз 28 апрел то 21 майи соли 1138 сурат гирифт. Нерӯҳои иттифоқчии империяи Византия, князии Антиохия ва уезди Эдесса ба Сурияи мусалмонон ҳамла карданд.Артиши муштараки насронӣ аз ҳадафи аслии худ, яъне шаҳри Ҳалаб дафн шуда, як қатор шаҳракҳои мустаҳкамро ишғол намуда, дар ниҳоят Шайзар, пойтахти аморати Мунқидиёнро муҳосира карданд.Муҳосира шаҳрро забт кард, вале қалъаро гирифта натавонист;дар натиҷа амири Шайзор ҷубронпулӣ дода, тобеи императори Византия шуд.Нерӯҳои Зенгӣ, бузургтарин шоҳзодаи мусулмонони минтақа, бо артиши иттифоқчиён задухӯрд карданд, аммо он барои онҳо хеле қавӣ буд, ки ба хатар дучор шаванд.Маърака хусусияти маҳдуди ҳукмронии Византияро бар иёлатҳои салибиёни шимолӣ ва набудани ҳадафи муштараки байни князҳои лотинӣ ва императори Византияро таъкид кард.