Historia filipińskich Amerykanów

2016

Epilog

postacie

przypisy

Bibliografia


Play button

1587 - 2023

Historia filipińskich Amerykanów



Historia filipińskich Amerykanów zaczyna się pośrednio, kiedy filipińscy niewolnicy i słudzy kontraktowi po raz pierwszy odwiedzili tereny dzisiejszych Stanów Zjednoczonych na pokładach nowohiszpańskich statków płynących do iz współczesnego Meksyku i Azji, załadowanych ładunkiem i więźniami.[1] [2] Pierwszy statek przewożący tych niewolników zacumował wokół Zatoki Morro na terytorium Alta w Kalifornii pod kontrolą miasta Meksyk w Wicekrólestwie Nowej Hiszpanii, a następnie Madrytu.Do XIX wieku Filipiny nadal były odizolowane geograficznie, ale utrzymywały regularną komunikację przez Ocean Spokojny przez galeon Manila.Kilku filipińskich marynarzy i służących kontraktowych zdołało uciec z hiszpańskich galeonów w XVIII wieku i osiedliło się na wybrzeżu lub w Luizjanie, innym terytorium.Jeden Filipińczyk mieszkający w Stanach Zjednoczonych walczył w bitwie o Nowy Orlean .[3] W ostatnich latach XIX wieku Stany Zjednoczone rozpoczęły wojnę zHiszpanią , ostatecznie anektując od Hiszpanii Filipiny.Dzięki temu do Historii Filipin wpisuje się obecnie dominacja Stanów Zjednoczonych, poczynając od trzyletniej wojny filipińsko-amerykańskiej (1899-1902), która zakończyła się klęską Pierwszej Republiki Filipin i próbą amerykanizacji z Filipin.W XX wieku wielu Filipińczyków zaciągnęło się jako marynarze Marynarki Wojennej Stanów Zjednoczonych, pensjonariusze i robotnicy.Podczas Wielkiego Kryzysu Amerykanie z Filipin stali się celem przemocy na tle rasowym, w tym zamieszek na tle rasowym, takich jak ta w Watsonville.Ustawa o niepodległości Filipin została uchwalona w 1934 r., Na nowo definiując Filipińczyków jako cudzoziemców do imigracji;zachęciło to Filipińczyków do powrotu na Filipiny i ustanowienia Wspólnoty Filipin.Podczas II wojny światowej Filipiny były okupowane, co doprowadziło do oporu, powstania oddzielnych pułków filipińskich i wyzwolenia wysp.Po drugiej wojnie światowej Filipiny uzyskały niepodległość w 1946 r. Świadczenia dla większości filipińskich weteranów zostały zniesione ustawą o odstąpieniu z 1946 r. Filipińczycy, głównie narzeczone wojenne, wyemigrowali do Stanów Zjednoczonych;dalsza imigracja została ustalona na 100 osób rocznie ze względu na ustawę Luce-Celler Act z 1946 r., co jednak nie ograniczyło liczby Filipińczyków, którzy mogli zaciągnąć się do marynarki wojennej Stanów Zjednoczonych.W 1965 roku filipińscy robotnicy rolni, w tym Larry Itliong i Philip Vera Cruz, rozpoczęli strajk winogronowy w Delano.W tym samym roku zniesiono limit 100 osób rocznie imigrantów filipińskich, co zapoczątkowało obecną falę imigracji;wielu z tych imigrantów było pielęgniarkami.Filipińscy Amerykanie zaczęli lepiej integrować się ze społeczeństwem amerykańskim, osiągając wiele nowości.W 1992 roku zakończyła się rekrutacja Filipińczyków z Filipin do Stanów Zjednoczonych.Na początku XXI wieku uznano Miesiąc Historii Filipińsko-Amerykańskiej.
HistoryMaps Shop

Odwiedź sklep

Pierwsi Filipińczycy w Ameryce Północnej
Handel galeonami z Manili ©Image Attribution forthcoming. Image belongs to the respective owner(s).
1556 Jan 1 - 1813

Pierwsi Filipińczycy w Ameryce Północnej

Morro Bay, CA, USA
Uznano, że wzorce migracji imigracji Filipińczyków do Stanów Zjednoczonych występują w czterech znaczących falach.Pierwsza fala była małą falą w okresie, gdy Filipiny znajdowały się pod jurysdykcją Hiszpańskich Indii Wschodnich, terytorium rządzonego przez miasto Meksyk w Nowej Hiszpanii ;Filipińczycy, za pośrednictwem galeonów z Manili, czasami przebywali w Ameryce Północnej jako niewolnicy lub robotnicy.Między mniej więcej 1556 a 1813 rokiem Hiszpania zajmowała się handlem galeonami między Manilą a Acapulco.Galeony zostały zbudowane w stoczniach Cavite pod Manilą przez filipińskich rzemieślników.Handel był finansowany przez Koronę Hiszpańską, a większość produktów pochodziła od chińskich kupców, podczas gdy statki były obsługiwane przez filipińskich marynarzy i niewolników, a „nadzorowane” przez urzędników miasta Meksyk.W tym czasie Hiszpania rekrutowała Meksykanów do służby jako żołnierze w Manili.Zabrali także Filipińczyków, aby służyli jako niewolnicy i robotnicy w Meksyku.Po wysłaniu do obu Ameryk filipińscy żołnierze często nie wracali do domu.[4]Pierwsi Filipińczycy („Luzończycy”), którzy postawili stopę w Ameryce Północnej, przybywają do Morro Bay (San Luis Obispo) w Kalifornii.Ci ludzie byli niewolnikami na statku galeonowym Nuestra Senora de Esperanza, pod dowództwem hiszpańskiego kapitana Pedro de Unamuno;Ci Filipińczycy byli pierwszymi znanymi Azjatami, którzy postawili stopę w Kalifornii , posteuropejskiej kolonizacji.
▲
●
Pierwsza osada
Osada, jak pojawiła się w Harper's Weekly, 1883. ©Image Attribution forthcoming. Image belongs to the respective owner(s).
1763 Jan 1

Pierwsza osada

Saint Malo, Louisiana, USA
Pierwsza stała osada Filipińczyków w Stanach Zjednoczonych znajduje się w niezależnej społeczności Saint Malo w Luizjanie.[5] [6]
▲
●
Manilamen
Bitwa o Nowy Orlean ©Image Attribution forthcoming. Image belongs to the respective owner(s).
1815 Jan 8

Manilamen

Louisiana, USA
Podczas wojny 1812 roku Filipińczycy mieszkający w Luizjanie, określani jako „Manilamen” mieszkający w pobliżu miasta Nowy Orlean, w tym Manila Village, byli wśród „Baratarian”, grupy mężczyzn, którzy walczyli z Jeanem Lafitte i Andrew Jacksonem w bitwa o Nowy Orlean podczas wojny 1812 r. Bitwa toczyła się po podpisaniu traktatu z Gandawy.[7]
▲
●
Filipińczycy w wojnie secesyjnej
Amerykańska wojna domowa. ©Image Attribution forthcoming. Image belongs to the respective owner(s).
1861 Jan 1 - 1863

Filipińczycy w wojnie secesyjnej

United States
Około 100 Filipińczyków i Chińczyków zaciąga się podczas wojny secesyjnej do armii i marynarki Unii, a także służy w mniejszych ilościach w siłach zbrojnych Skonfederowanych Stanów Ameryki.[8]
▲
●
Ustawa emerytalna
Pierwszych 100 emerytów na wystawie w St. Louis w 1904 roku ©Image Attribution forthcoming. Image belongs to the respective owner(s).
1903 Aug 26

Ustawa emerytalna

United States
Ustawa o emeryturze to ustawa nr 854 Komisji Filipińskiej, która została uchwalona 26 sierpnia 1903 r. Uchwalona przez Kongres Stanów Zjednoczonych ustanowiła program stypendialny dla Filipińczyków na uczęszczanie do szkoły w Stanach Zjednoczonych .Program ma swoje korzenie w wysiłkach pacyfikacyjnych po wojnie filipińsko -amerykańskiej.Miał nadzieję przygotować Filipiny do samorządności i przedstawić pozytywny wizerunek Filipińczyków reszcie Stanów Zjednoczonych.Studenci tego programu stypendialnego byli znani jako Pensionados.Od początkowych 100 uczniów program zapewnił edukację w Stanach Zjednoczonych do około 500 uczniów.Byli później wpływowymi członkami filipińskiego społeczeństwa, a wielu absolwentów programu pracowało dla rządu na Wyspach Filipińskich.Dzięki ich sukcesowi inni imigranci z Filipin podążyli za edukacją w Stanach Zjednoczonych w liczbie ponad 14 000.Wielu z tych studentów niebędących emerytami zamieszkało na stałe w Stanach Zjednoczonych.Program zakończył się w 1943 roku.Był to największy amerykański program stypendialny do czasu ustanowienia Programu Fulbrighta w 1948 roku.Podczas II wojny światowejJaponia zainicjowała podobny program podczas okupacji Filipin, nazwany nampo tokubetsu ryugakusei.Po wojnie i uzyskaniu przez Filipiny niepodległości filipińscy studenci nadal przyjeżdżali do Stanów Zjednoczonych, korzystając ze stypendiów rządowych.
▲
●
Play button
1906 Jan 1 - 1946

Druga fala imigracji filipińskiej

United States
Druga fala miała miejsce w okresie, gdy Filipiny były terytorium Stanów Zjednoczonych;jako obywatele USA, Filipińczycy nie mieli ograniczeń w imigracji do Stanów Zjednoczonych na mocy Ustawy o imigracji z 1917 r., która ograniczała innych Azjatów.[41] Ta fala imigracji została nazwana pokoleniem manong.[42] Filipińczycy z tej fali przybyli z różnych powodów, ale większość stanowili robotnicy, głównie z Ilocano i Visayan.[21] Ta fala imigracji różniła się od innych Amerykanów pochodzenia azjatyckiego ze względu na wpływy amerykańskie i edukację na Filipinach;dlatego nie uważali się za kosmitów, kiedy imigrowali do Stanów Zjednoczonych.[43] Do 1920 roku populacja Filipin w kontynentalnej części Stanów Zjednoczonych wzrosła z prawie 400 do ponad 5600.Następnie w 1930 roku populacja filipińsko-amerykańska przekroczyła 45 000, w tym ponad 30 000 w Kalifornii i 3400 w Waszyngtonie.[40]
▲
●
Zamieszki antyfilipińskie
©Image Attribution forthcoming. Image belongs to the respective owner(s).
1930 Jan 19 - Jan 23

Zamieszki antyfilipińskie

Watsonville, California, USA
Odporność filipińskich robotników w trudnych warunkach pracy uczyniła ich ulubionymi rekrutami wśród operatorów farm.W kalifornijskich dolinach Santa Clara i San Joaquin Filipińczycy byli często przydzielani do karkołomnej pracy przy uprawie i zbiorze szparagów, selera i sałaty.Ze względu na uprzedzenia ze względu na płeć w polityce imigracyjnej i praktykach zatrudniania, spośród 30 000 filipińskich robotników wykonujących cykl sezonowej pracy na roli, tylko 1 na 14 to kobiety.[15] Nie mogąc spotkać filipińskich kobiet, filipińscy robotnicy rolni szukali towarzystwa kobiet spoza własnej społeczności etnicznej, co dodatkowo pogłębiało narastającą niezgodę rasową.[16]W ciągu następnych kilku lat biali mężczyźni potępiający przejmowanie pracy i białe kobiety przez Filipińczyków uciekali się do czujności, aby poradzić sobie z „trzecią inwazją azjatycką”.Filipińscy robotnicy odwiedzający hale basenowe lub uczestniczący w targach ulicznych w Stockton, Dinuba, Exeter i Fresno ryzykowali atakami natywistów zagrożonych przez rosnącą pulę siły roboczej, a także domniemaną drapieżną seksualną naturę Filipińczyków.[17]Zamieszki w Watsonville były okresem przemocy na tle rasowym, która miała miejsce w Watsonville w Kalifornii od 19 do 23 stycznia 1930 r. Obejmujące brutalne ataki na filipińskich amerykańskich robotników rolnych przez lokalnych mieszkańców sprzeciwiających się imigracji, zamieszki uwydatniły rasowe i społeczno-ekonomiczne napięcia w Kalifornii społeczności rolnicze.[14] Przemoc rozprzestrzeniła się na Stockton, San Francisco, San Jose i inne miasta.Pięć dni zamieszek w Watsonville wywarło głęboki wpływ na stosunek Kalifornii do importowanej azjatyckiej siły roboczej.Ustawodawca Kalifornii wyraźnie zdelegalizował małżeństwa mieszane filipińsko-białych po decyzji Roldan przeciwko hrabstwu Los Angeles z 1933 roku.Do 1934 r. Federalna ustawa Tydings – McDuffie ograniczyła imigrację z Filipin do pięćdziesięciu osób rocznie.W rezultacie imigracja z Filipin gwałtownie spadła i chociaż nadal stanowili znaczną część siły roboczej na polach, zaczęli być zastępowani przez Meksykanów.[18]
▲
●
Zakaz małżeństw międzyrasowych
Caliva jest widziany ze swoją żoną Lucy na kluczowym zdjęciu.Sam widok filipińskiego mężczyzny i białej kobiety wystarczył, by usprawiedliwić wściekłość i złość wśród ówczesnych białych mężczyzn. ©Image Attribution forthcoming. Image belongs to the respective owner(s).
1933 Jan 1

Zakaz małżeństw międzyrasowych

United States
Po tym, jak Sąd Najwyższy Kalifornii stwierdził w sprawie Roldan przeciwko hrabstwu Los Angeles, że istniejące przepisy zabraniające małżeństw między osobami białymi a „mongoloidami” nie zabraniają filipińskiemu mężczyźnie poślubienia białej kobiety, [19] kalifornijskie prawo przeciwko krzyżowaniu ras, Sekcja Kodeksu Cywilnego 60 został zmieniony w celu zakazania małżeństw między osobami białymi a członkami „rasy malajskiej” (np. Filipińczykami).[20] Prawa zabraniające małżeństw międzyrasowych z Filipińczykami obowiązywały do ​​1948 roku w Kalifornii ;rozszerzyło się to na cały kraj w 1967 r., kiedy Sąd Najwyższy Stanów Zjednoczonych unieważnił przepisy przeciwko krzyżowaniu ras przez Loving przeciwko Wirginii .
▲
●
Ustawa o niepodległości Filipin
Przedstawiciele Misji Niepodległości Filipin w 1924 r. (Od lewej do prawej): Isauro Gabaldon, Sergio Osmena, Manuel L. Quezon, Claro M. Recto, Pedro Guevara i Dean Jorge Bocobo ©Image Attribution forthcoming. Image belongs to the respective owner(s).
1934 Mar 24

Ustawa o niepodległości Filipin

United States
Ustawa Tydings-McDuffie, oficjalnie ustawa o niepodległości Filipin (Pub. L. 73–127, 48 Stat. 456, uchwalona 24 marca 1934 r.), Jest aktem Kongresu, który ustanowił proces dla Filipin, wówczas terytorium amerykańskiego, stać się niepodległym krajem po dziesięcioletnim okresie przejściowym.Na mocy ustawy spisano Konstytucję Filipin z 1935 r. I utworzono Wspólnotę Filipin z pierwszym bezpośrednio wybranym prezydentem Filipin.Ustalono również ograniczenia imigracji Filipin do Stanów Zjednoczonych .Ustawa przeklasyfikowała wszystkich Filipińczyków, w tym mieszkających w Stanach Zjednoczonych, na cudzoziemców do celów imigracji do Ameryki.Ustalono limit 50 imigrantów rocznie.Przed tą ustawą Filipińczycy byli klasyfikowani jako obywatele Stanów Zjednoczonych, ale nie jako obywatele Stanów Zjednoczonych, i chociaż pozwolono im na względnie swobodną migrację, odmówiono im praw do naturalizacji w Stanach Zjednoczonych, chyba że byli obywatelami z urodzenia w kontynentalnej części Stanów Zjednoczonych.[21]
▲
●
Własność ziemi dla Filipińczyków
©Image Attribution forthcoming. Image belongs to the respective owner(s).
1941 Jan 1

Własność ziemi dla Filipińczyków

Supreme Court of the United St
Sąd Najwyższy w Waszyngtonie orzeka za niekonstytucyjną ustawę o ziemi przeciwko obcym z 1937 r., Która zabraniała filipińskim Amerykanom posiadania ziemi.[22 [23]]
▲
●
1 pułk piechoty filipińskiej
Formacja Pułku podczas wizyty wiceprezydenta Wspólnoty Narodów Osmena ©Image Attribution forthcoming. Image belongs to the respective owner(s).
1942 Mar 4 - 1946 Apr 10

1 pułk piechoty filipińskiej

San Luis Obispo, CA, USA
1. filipiński pułk piechoty był wydzielonym pułkiem piechoty armii Stanów Zjednoczonych, składającym się z filipińskich Amerykanów z kontynentalnych Stanów Zjednoczonych i kilku weteranów bitwy o Filipiny, które brały udział w walkach podczas II wojny światowej .Został utworzony i aktywowany w Camp San Luis Obispo w Kalifornii pod auspicjami Gwardii Narodowej Kalifornii.Pierwotnie utworzony jako batalion, został ogłoszony pułkiem 13 lipca 1942 r. Początkowo wysłany do Nowej Gwinei w 1944 r., Stał się źródłem siły roboczej dla sił specjalnych i jednostek, które miały służyć na terytoriach okupowanych.W 1945 roku została wysłana na Filipiny , gdzie po raz pierwszy brała udział w walkach jako jednostka.Po poważnych operacjach bojowych pozostał na Filipinach, aż wrócił do Kalifornii i został zdezaktywowany w 1946 roku w Camp Stoneman.
▲
●
Decyzja Sądu Najwyższego zezwalająca Filipińczykom na posiadanie własności
Filipińscy Amerykanie w nocnym życiu Hollywood w latach czterdziestych XX wieku. ©Image Attribution forthcoming. Image belongs to the respective owner(s).
1945 Jan 1

Decyzja Sądu Najwyższego zezwalająca Filipińczykom na posiadanie własności

Supreme Court of the United St
Celestino Alfafara jest znany w historii filipińskiej Ameryki jako człowiek, który wygrał „decyzję Sądu Najwyższego Kalifornii zezwalającą obcym na posiadanie nieruchomości”.Podczas ostatniej konferencji Filipińsko-Amerykańskiego Narodowego Towarzystwa Historycznego w Albuquerque w Nowym Meksyku w czerwcu 2012 r. „Dziedzictwo Celestino T. Alfafary” było głównym tematem sesji plenarnej poświęconej „Walce z prawami własności przeciwko obcym”.Przed Alfafarą jedynym sposobem, w jaki Filipińczycy mogli posiadać własność w Kalifornii, było zbiorowe kupowanie jej w imieniu swoich bratnich organizacji, takich jak Caballeros de Dimasalang, Gran Oriente Filipino i Legionarios del Trabajadores.
▲
●
Świadczenia dla weteranów wojennych Filipin cofnięte
Jose Calugas służył w filipińskich skautach armii Stanów Zjednoczonych podczas II wojny światowej.Otrzymał Medal Honoru za swoje czyny podczas intensywnej bitwy pod Bataan. ©Image Attribution forthcoming. Image belongs to the respective owner(s).
1946 Jan 1

Świadczenia dla weteranów wojennych Filipin cofnięte

Washington D.C., DC, USA
Ustawa o odstąpieniu od 1946 r. to prawo Stanów Zjednoczonych zmniejszające (unieważniające) kwoty niektórych funduszy już przeznaczonych na określone programy rządowe, w większości przeznaczone dla armii amerykańskiej, po zakończeniu II wojny światowej oraz w miarę zmniejszania się amerykańskich wydatków na wojsko i roboty publiczne .Efektem było anulowanie z mocą wsteczną świadczeń dla żołnierzy filipińskich za ich służbę wojskową pod auspicjami Stanów Zjednoczonych, podczas gdy Filipiny były terytorium nieposiadającym osobowości prawnej w USA, a Filipińczycy byli obywatelami USA.
▲
●
Trzecia fala imigracji filipińskiej
„Pokolenie pomostowe” filipińskich Amerykanów. ©Image Attribution forthcoming. Image belongs to the respective owner(s).
1946 Jan 1 - 1965

Trzecia fala imigracji filipińskiej

United States
Trzecia fala imigracji nastąpiła po wydarzeniach II wojny światowej .[37] Filipińczycy, którzy służyli podczas II wojny światowej, otrzymali możliwość zostania obywatelami USA i wielu skorzystało z tej możliwości, [38] według Barkana ponad 10 000.[39] Filipińskie panny młode mogły imigrować do Stanów Zjednoczonych na mocy ustawy War Brides Act i Fiancée Act, a około 16 000 Filipin przybyło do Stanów Zjednoczonych w latach następujących po wojnie.[37] Ta imigracja nie ograniczała się do Filipin i dzieci;między 1946 a 1950 rokiem jednemu panu młodemu z Filipin przyznano imigrację na mocy ustawy War Brides Act.Źródło imigracji zostało otwarte wraz z ustawą Luce-Celler Act z 1946 r., Która przyznała Filipinom limit 100 osób rocznie;jednak dane pokazują, że 32 201 Filipińczyków wyemigrowało w latach 1953-1965. Ta fala zakończyła się w 1965 roku.
▲
●
Ustawa o naturalizacji filipińskiej
Prezydent USA Harry Truman podpisuje ustawę Luce-Celler w 1946 r. ©Image Attribution forthcoming. Image belongs to the respective owner(s).
1946 Jul 2

Ustawa o naturalizacji filipińskiej

Washington D.C., DC, USA
Ustawa Luce-Celler z 1946 r. jest ustawą Kongresu Stanów Zjednoczonych, która przewidywała limit 100 Filipińczyków [24] i 100 Hindusów z Azji na imigrację do Stanów Zjednoczonych rocznie [25] , co po raz pierwszy pozwoliło tym ludziom naturalizować się jako obywatele amerykańscy.[26] [27] Po uzyskaniu obywatelstwa ci nowi Amerykanie mogli posiadać własność pod swoim nazwiskiem, a nawet składać petycje w sprawie członków ich najbliższej rodziny z zagranicy.[28]Ustawa została zaproponowana przez republikanina Clare Boothe Luce i demokratę Emanuela Cellera w 1943 r. I podpisana przez prezydenta USA Harry'ego S. Trumana 2 lipca 1946 r., Dwa dni przed uzyskaniem przez Filipiny niepodległości wraz z podpisaniem traktatu z Manili 4 lipca , 1946. Ze względu na rychłą niepodległość Filipin Filipińczycy zostaliby wykluczeni z imigracji bez ustawy.[29]
▲
●
Play button
1965 May 3

Uderzenie winogron Delano

Delano, California, USA
Strajk winogronowy w Delano poprzedzał kolejny strajk winogronowy zorganizowany przez filipińskich robotników rolnych, który miał miejsce w Coachella Valley w Kalifornii 3 maja 1965 r. Ponieważ większość strajkujących miała ponad 50 lat i nie miała własnych rodzin z powodu przeciwdziałania krzyżowaniu ras praw, byli gotowi zaryzykować to, co mieli, aby walczyć o wyższe płace.Strajkowi udało się zapewnić robotnikom rolnym podwyżkę o 40 centów za godzinę, co zaowocowało wynagrodzeniem odpowiadającym płacy 1,40 dolara za godzinę, którą wypłacano niedawno zdelegalizowanym braceros. sezon zbiorów i przeniósł się na północ do Delano Filipińscy robotnicy rolni, którzy przybyli z Coachelli, byli prowadzeni przez Larry'ego Itlionga, Philipa Vera Cruz, Benjamina Ginesa i Elasco pod AWOC.Po przybyciu do Delano rolnicy zostali poinformowani przez hodowców, że zamiast 1,40 dolara za godzinę, które otrzymywali w Coachella, otrzymają 1,20 dolara za godzinę, czyli mniej niż federalna płaca minimalna. Pomimo prób negocjacji , plantatorzy nie byli skłonni do podnoszenia płac, ponieważ pracowników można było łatwo zastąpić To skłoniło Itlionga, który był przywódcą AWOC, do zorganizowania filipińskich robotników rolnych i wywierania nacisku na plantatorów, aby przyznali im wyższe płace i lepsze warunki pracy 7 września 1965 r. Itliong i Filipińscy robotnicy rolni zebrali się w Filipino Community Hall, a AWOC jednogłośnie zagłosowało za strajkiem następnego ranka.Strajk winogronowy w Delano był strajkiem robotniczym zorganizowanym przez Komitet Organizacyjny Pracowników Rolnych (AWOC), w większości filipińską organizację związkową sponsorowaną przez AFL-CIO, przeciwko plantatorom winogron stołowych w Delano w Kalifornii w celu walki z wyzyskiem robotników rolnych. Strajk rozpoczął się 8 września 1965 r., a tydzień później, do sprawy dołączyło głównie Meksykańskie Narodowe Stowarzyszenie Robotników Rolnych (NFWA).W sierpniu 1966 roku AWOC i NFWA połączyły się, tworząc Komitet Organizacyjny United Farm Workers (UFW).Strajk trwał pięć lat i charakteryzował się oddolnymi działaniami - bojkotami konsumenckimi, marszami, organizowaniem się społeczności i pokojowym oporem - które przyciągnęły uwagę ruchu w całym kraju.W lipcu 1970 r. Strajk zakończył się zwycięstwem robotników rolnych, głównie dzięki konsumenckiemu bojkotowi winogron niezrzeszonych, kiedy osiągnięto układ zbiorowy z głównymi plantatorami winogron stołowych, który dotyczy ponad 10 000 pracowników rolnych.Strajk winogronowy w Delano jest najbardziej znany ze skutecznego wdrożenia i adaptacji bojkotów, bezprecedensowego partnerstwa między filipińskimi i meksykańskimi robotnikami rolnymi w celu uzwiązkowienia robotników rolnych oraz wynikającego z tego powstania związku zawodowego UFW, z których wszystkie zrewolucjonizowały ruch robotników rolnych w Stany Zjednoczone .
▲
●
Play button
1965 Dec 1

Czwarta fala imigracji filipińskiej

United States
Czwarta i obecna fala imigracji filipińskiej rozpoczęła się w 1965 r. Wraz z uchwaleniem Ustawy o imigracji i obywatelstwie z 1965 r. Zniosła kwoty krajowe i zapewniła nieograniczoną liczbę wiz w celu łączenia rodzin.W latach siedemdziesiątych i osiemdziesiątych imigracja filipińskich żon członków służby osiągnęła roczny wskaźnik od pięciu do ośmiu tysięcy.[33] Filipiny stały się największym źródłem legalnej imigracji do Stanów Zjednoczonych z Azji.Wielu Filipin z tej nowej fali migracji wyemigrowało tutaj jako profesjonaliści z powodu braku wykwalifikowanych pielęgniarek;[34] od 1966 do 1991 co najmniej 35 000 filipińskich pielęgniarek wyemigrowało do Stanów Zjednoczonych.[36] W 2005 r. 55% dyplomowanych pielęgniarek wyszkolonych za granicą, przystępujących do egzaminu kwalifikacyjnego przeprowadzanego przez Komisję ds. Absolwentów Zagranicznych Szkół Pielęgniarskich (CGFNS), kształciło się na Filipinach.[35] Chociaż Filipińczycy stanowili 24 procent zagranicznych lekarzy przybywających do Stanów Zjednoczonych w 1970 r., Filipińscy lekarze doświadczyli powszechnego niepełnego zatrudnienia w latach 70. z powodu wymogu zdania egzaminu ECFMG w celu wykonywania zawodu w USA
▲
●
Play button
1992 Oct 1

Miesiąc Historii Filipińsko-Amerykańskiej

United States
Miesiąc Historii Filipińsko-Amerykańskiej (FAHM) obchodzony jest w Stanach Zjednoczonych w październiku.W 1991 r. rada powiernicza Filipino American National Historical Society (FANHS) zaproponowała rozpoczęcie pierwszego dorocznego Miesiąca Historii Filipińsko-Amerykańskiej w październiku 1992 r. [30]Październik został wybrany, aby upamiętnić wizytę pierwszych Filipińczyków, którzy wylądowali jako niewolnicy, więźniowie i załoga na pokładach nowohiszpańskich statków w dzisiejszej zatoce Morro w Kalifornii 18 października 1587 r [. 31] Jest to również miesiąc narodzin filipińskiej amerykańskiej siły roboczej lider Larry Itliong.[32]W Kalifornii i na Hawajach, gdzie mieszka wielu filipińskich Amerykanów, corocznie obchodzony jest Miesiąc Historii Filipińsko-Amerykańskiej.Wiele filipińsko-amerykańskich organizacji w tych stanach często inicjuje własne, niezależne obchody.W 2009 roku senator stanu Kalifornia Leland Yee przedstawił rezolucję, która została przyjęta, uznając październik za miesiąc historii Ameryki Filipin.Przeszedł przez Zgromadzenie Stanowe Kalifornii i został przedłożony Sekretarzowi Stanu Kalifornii.
▲
●
Play button
2002 Jul 31

Historyczne Filipinotown, Los Angeles

Historic Filipinotown, Los Ang
31 lipca 2002 r. Miasto Los Angeles wyznaczyło Historyczne Filipinotown z następującymi granicami: od wschodu przez Glendale Boulevard, od północy przez autostradę 101, od zachodu przez Hoover Street, a od południa przez Beverly Boulevard.Obszar ten, położony w 13. Dystrykcie Rady, był powszechnie nazywany „korytarzem Temple-Beverly”.Zarówno Departament Robót Publicznych, jak i Departament Transportu zostały poinstruowane, jak zainstalować oznakowanie identyfikujące „Historyczne Filipinotown”.Oznakowanie sąsiedztwa zostało zainstalowane na skrzyżowaniu Temple Street i Hoover Street oraz Beverly Boulevard i Belmont Avenue.W 2006 roku wzdłuż autostrady 101 przy zjeździe z Alvarado Street zainstalowano oznakowanie Historic Filipinotown.
▲
●
2016 Jan 1

Epilog

United States
Według Departamentu Bezpieczeństwa Wewnętrznego Stanów Zjednoczonych w 2016 r. 50 609 Filipińczyków uzyskało legalny stały pobyt.Spośród Filipińczyków, którzy otrzymali legalny status stałego pobytu w 2016 r., 66% stanowili nowi przybysze, a 34% to imigranci, którzy zmienili swój status w USA. W 2016 r. Dane zebrane z Departamentu Bezpieczeństwa Wewnętrznego Stanów Zjednoczonych wykazały, że kategorie przyjęć dla Filipińczyków imigrantów stanowili głównie najbliżsi krewni, czyli 57% przyjęć.To sprawia, że ​​​​przyjęcie najbliższych krewnych Filipińczyków jest wyższe niż ogólna średnia legalnych imigrantów na stałe, która składa się tylko z 47,9%.Po natychmiastowym przyjęciu względnym, przyjęcia sponsorowane przez rodzinę i oparte na zatrudnieniu stanowią kolejny najwyższy sposób wjazdu dla imigracji z Filipin, odpowiednio 28% i 14%.Podobnie jak natychmiastowe przyjęcie względne, obie te kategorie są wyższe niż ogólna liczba legalnych imigrantów na stałe mieszkających w USA.Różnorodność, uchodźcy i azyl oraz inne kategorie przyjęć stanowią mniej niż jeden procent filipińskich imigrantów, którym przyznano status legalnego stałego rezydenta w 2016 roku.
▲
●

Characters



Bobby Balcena

Bobby Balcena

First Asian American to play Major League baseball

Alfred Laureta

Alfred Laureta

First Filipino American Federal Judge

Larry Itliong

Larry Itliong

Filipino American labor organizer

Vicki Draves

Vicki Draves

Filipino American Olympic Gold winner

Gene Viernes

Gene Viernes

Filipino American labor activist

Silme Domingo

Silme Domingo

Filipino American labor activist

Ben Cayetano

Ben Cayetano

First Filipino American State Governor

Philip Vera Cruz

Philip Vera Cruz

Filipino American labor leader

Eduardo Malapit

Eduardo Malapit

First Filipino American mayor in the United States

Footnotes



  1. "The End of Chino Slavery".Asian Slaves in Colonial Mexico. Cambridge Latin American Studies. Cambridge University Press. 2014. pp.212-246.
  2. Bonus, Rick (2000).Locating Filipino Americans: Ethnicity and the Cultural Politics of Space. Temple University Press. p.191.ISBN978-1-56639-779-7. Archived from the original on January 26, 2021. Retrieved May 19,2017.
  3. "The Unsung Story of Asian American Veterans in the U.S."November 12, 2021.
  4. Peterson, Andrew (Spring 2011)."What Really Made the World go Around?: Indio Contributions to the Acapulco-Manila Galleon Trade"(PDF).Explorations.11(1): 3-18.Archived(PDF) from the original on April 24, 2018.
  5. Welch, Michael Patrick (October 27, 2014)."NOLA Filipino History Stretches for Centuries". New Orleans Me. The Arts Council of New Orleans. Archived from the original on September 19, 2018. Retrieved September 18,2018.
  6. Loni Ding (2001)."Part 1. COOLIES, SAILORS AND SETTLERS".NAATA. PBS. Archived from the original on May 16, 2012. Retrieved May 19,2011.Some of the Filipinos who left their ships in Mexico ultimately found their way to the bayous of Louisiana, where they settled in the 1760s. The film shows the remains of Filipino shrimping villages in Louisiana, where, eight to ten generations later, their descendants still reside, making them the oldest continuous settlement of Asians in America.Loni Ding (2001)."1763 FILIPINOS IN LOUISIANA".NAATA.PBS. These are the "Louisiana Manila men" with presence recorded as early as 1763.Mercene, Floro L. (2007).Manila Men in the New World: Filipino Migration to Mexico and the Americas from the Sixteenth Century. UP Press. p.106.ISBN978-971-542-529-2.
  7. Nancy Dingler (June 23, 2007)."Filipinos made immense contributions in Vallejo".Archived from the original on July 16, 2011. Retrieved December 27,2007.Railton, Ben (July 31, 2019).We the People: The 500-Year Battle Over Who Is American. Rowman Littlefield Publishers. p.94.ISBN978-1-5381-2855-8.Mercene, Floro L. (2007).Manila Men in the New World: Filipino Migration to Mexico and the Americas from the Sixteenth Century. UP Press. p.116.ISBN978-971-542-529-2
  8. Floro L. Mercene (2007)."Filipinos in the US Civil War".Manila Men in the New World: Filipino Migration to Mexico and the Americas from the Sixteenth Century. Diliman, Quezon City: UP Press. pp.43-50. ISBN978-971-542-529-2.Foenander, Terry; Milligan, Edward (March 2015)."Asian and Pacific Islanders in the Civil War"(PDF).The Civil War. National Park Service.Archived(PDF)from the original on May 7, 2017. Retrieved April 23,2018.
  9. Joaquin Jay Gonzalez (February 1, 2009).Filipino American Faith in Action: Immigration, Religion, and Civic Engagement. NYU Press. p.21.ISBN978-0-8147-3297-7.
  10. Boyd, Monica (1971). "Oriental Immigration: The Experience of the Chinese, Japanese, and Filipino Populations in the United States".The International Migration Review.5(1): 48-61. doi: 10.2307/3002046.JSTOR 3002046.
  11. Orosa, Mario E."The Philippine Pensionado Story"(PDF).Orosa Family.Archived(PDF)from the original on July 13, 2018. Retrieved April 23,2018.Roces, Mina (December 9, 2014). "Filipina/o Migration to the United States and the Remaking of Gender Narratives, 1906-2010".Gender History.27(1): 190-206. doi:10.1111/1468-0424.12097. S2CID146568599.2005Congressional Record,Vol.151, p.S13594(14 December 2005)
  12. Maria P. P. Root (May 20, 1997).Filipino Americans: Transformation and Identity. SAGE. pp.12-13. ISBN978-0-7619-0579-0.Fresco, Crystal (2004)."Cannery Workers' and Farm Laborers' Union 1933-39: Their Strength in Unity".Seattle Civil Rights Labor History Project. University of Washington.Archived from the original on May 16, 2018. Retrieved April 23,2018.Huping Ling; Allan W. Austin (March 17, 2015).Asian American History and Culture: An Encyclopedia. Routledge. p.259. ISBN978-1-317-47645-0.Sugar Y Azcar. Mona Palmer. 1920. p.166.
  13. A. F. Hinriehs (1945).Labor Unionism in American Agriculture(Report). United States Department of Labor. p.129.Archived from the original on September 14, 2018. Retrieved September 13,2018- via Federal Reserve Bank of St. Louis.
  14. De Witt, Howard A. (1979). "The Watsonville Anti-Filipino Riot of 1930: A Case Study of the Great Depression and Ethnic Conflict in California",Southern California Quarterly, 61(3),p. 290.
  15. San Juan, Jr., Epifanio (2000).After Postcolonialism: Remapping Philippines-United States Confrontations.New York: Rowman Littlefield,p. 125.
  16. Joel S. Franks (2000).Crossing Sidelines, Crossing Cultures: Sport and Asian Pacific American Cultural Citizenship.University Press of America. p.35. ISBN978-0-7618-1592-1."Depression Era: 1930s: Watsonville Riots".Picture This. Oakland Museum of California. Retrieved May 25,2019.
  17. Lee, Erika and Judy Yung (2010).Angel Island: Immigrant Gateway to America.New York:Oxford University Press.
  18. Melendy, H. Brett (November 1974). "Filipinos in the United States".Pacific Historical Review.43(4): 520-574. doi: 10.2307/3638431. JSTOR3638431.
  19. Min, Pyong-Gap (2006),Asian Americans: contemporary trends and issues, Pine Forge Press, p. 189,ISBN978-1-4129-0556-5
  20. Irving G. Tragen (September 1944)."Statutory Prohibitions against Interracial Marriage".California Law Review.32(3): 269-280. doi:10.2307/3476961. JSTOR3476961., citing Cal. Stats. 1933, p. 561.
  21. Yo, Jackson (2006).Encyclopedia of multicultural psychology. SAGE. p.216. ISBN978-1-4129-0948-8.Retrieved September 27,2009.
  22. "Filipino Americans". Commission on Asian Pacific American Affairs.
  23. Mark L. Lazarus III."An Historical Analysis of Alien Land Law: Washington Territory State 1853-1889".Seattle University School of Law.Seattle University.
  24. Bayor, Ronald (2011).Multicultural America: An Encyclopedia of the Newest Americans.ABC-CLIO. p.714.ISBN978-0-313-35786-2. Retrieved 7 February2011.
  25. Bayor, Ronald (2011).Multicultural America: An Encyclopedia of the Newest Americans.ABC-CLIO. p.969.ISBN978-0-313-35786-2. Retrieved 7 February2011.
  26. "The US has come a long way since its first, highly restrictive naturalization law".Public Radio International. July 4, 2016. Retrieved 2020-07-31.
  27. Okihiro, Gary Y. (2005).The Columbia Guide to Asian American History. New York:Columbia University Press. p.24. ISBN978-0-231-11511-7. Retrieved 7 February2011.
  28. Mabalon, Dawn B.; Rico Reyes (2008).Filipinos in Stockton. Arcadia Publishing. Filipino American National Historical Society, Little Manila Foundation. p.8.ISBN978-0-7385-5624-6. Retrieved 7 February2012.
  29. Trinh V, Linda (2004).Mobilizing an Asian American community. Philadelphia:Temple University Press. pp.20-21.ISBN978-1-59213-262-1.
  30. "A Resolution: October is Filipino American History Month"(PDF). Filipino American Historical National Society. Retrieved 16 October2018.
  31. "Filipino American History, 425 Years and Counting".kcet.org. 18 October 2012. Retrieved 20 April2018.
  32. Federis, Marnette."California To Recognize Larry Itliong Day On Oct. 25".capradio.org. Retrieved 20 April2018.
  33. Min, Pyong Gap (2006).Asian Americans: contemporary trends and issues. Thousand Oaks, California: Pine Forge Press. p.14.ISBN978-1-4129-0556-5. Retrieved February 14,2011.
  34. Daniels, Roger (2002).Coming to America: a history of immigration and ethnicity in American life. HarperCollins. p.359.ISBN978-0-06-050577-6. Retrieved April 27,2011.Espiritu, Yen Le (2005). "Gender, Migration, and Work: Filipina Health Care Professionals to the United States".Revue Europenne des Migrations Internationales.21(1): 55-75. doi:10.4000/remi.2343.
  35. "Philippine Nurses in the U.S.Yesterday and Today".Minority Nurse. Springer. March 30, 2013.
  36. David K. Yoo; Eiichiro Azuma (January 4, 2016).The Oxford Handbook of Asian American History. Oxford University Press. p.402.ISBN978-0-19-986047-0.
  37. Arnold, Fred; Cario, Benjamin V.; Fawcett, James T.; Park, Insook Han (1989). "Estimating the Immigration Multiplier: An Analysis of Recent Korean and Filipino Immigration to the United States".The International Migration Review.23(4): 813-838. doi:10.2307/2546463. JSTOR2546463. PMID12282604.
  38. "California's Filipino Infantry". The California State Military Museum.
  39. Posadas, Barbara Mercedes (1999).The Filipino Americans. Westport, Connecticut: Greenwood Publishing Group. p.26.ISBN978-0-313-29742-7.
  40. Takaki, Ronald (1998).Strangers from a different shore: a history of Asian Americans.Little, Brown. p. 315. ISBN978-0-316-83130-7. Retrieved October 12,2021.
  41. Boyd, Monica (1971). "Oriental Immigration: The Experience of the Chinese, Japanese, and Filipino Populations in the United States".The International Migration Review.5(1): 48-61. doi:10.2307/3002046. JSTOR3002046.
  42. "Filipino American History".Northern California Pilipino American Student Organization. California State University, Chico. January 29, 1998.
  43. Starr, Kevin (2009).Golden dreams: California in an age of abundance, 1950-1963. New York: Oxford University Press US. p.450.ISBN978-0-19-515377-4.

References



  • Fred Cordova (1983). Filipinos, Forgotten Asian Americans: A Pictorial Essay, 1763-circa 1963. Kendall/Hunt Publishing Company. ISBN 978-0-8403-2897-7.
  • Filipino Oral History Project (1984). Voices, a Filipino American oral history. Filipino Oral History Project.
  • Takaki, Ronald (1994). In the Heart of Filipino America: Immigrants from the Pacific Isles. Chelsea House. ISBN 978-0-7910-2187-3.
  • Takaki, Ronald (1998) [1989]. Strangers from a Different Shore: A History of Asian Americans (Updated and revised ed.). New York: Back Bay Books. ISBN 0-316-83130-1.
  • John Wenham (1994). Filipino Americans: Discovering Their Past for the Future (VHS). Filipino American National Historical Society.
  • Joseph Galura; Emily P. Lawsin (2002). 1945-1955 : Filipino women in Detroit. OCSL Press, University of Michigan. ISBN 978-0-9638136-4-0.
  • Choy, Catherine Ceniza (2003). Empire of Care: Nursing and Migration in Filipino American History. Duke University Press. pp. 2003. ISBN 9780822330899. Filipinos Texas.
  • Bautista, Veltisezar B. (2008). The Filipino Americans: (1763–present) : their history, culture, and traditions. Bookhaus. p. 254. ISBN 9780931613173.
  • Filipino American National Historical Society books published by Arcadia Publishing
  • Estrella Ravelo Alamar; Willi Red Buhay (2001). Filipinos in Chicago. Arcadia Publishing. ISBN 978-0-7385-1880-0.
  • Mel Orpilla (2005). Filipinos in Vallejo. Arcadia Publishing. ISBN 978-0-7385-2969-1.
  • Mae Respicio Koerner (2007). Filipinos in Los Angeles. Arcadia Publishing. ISBN 978-0-7385-4729-9.
  • Carina Monica Montoya (2008). Filipinos in Hollywood. Arcadia Publishing. ISBN 978-0-7385-5598-0.
  • Evelyn Luluguisen; Lillian Galedo (2008). Filipinos in the East Bay. Arcadia Publishing. ISBN 978-0-7385-5832-5.
  • Dawn B. Mabalon, Ph.D.; Rico Reyes; Filipino American National Historical So (2008). Filipinos in Stockton. Arcadia Publishing. ISBN 978-0-7385-5624-6.
  • Carina Monica Montoya (2009). Los Angeles's Historic Filipinotown. Arcadia Publishing. ISBN 978-0-7385-6954-3.
  • Florante Peter Ibanez; Roselyn Estepa Ibanez (2009). Filipinos in Carson and the South Bay. Arcadia Publishing. ISBN 978-0-7385-7036-5.
  • Rita M. Cacas; Juanita Tamayo Lott (2009). Filipinos in Washington. Arcadia Publishing. ISBN 978-0-7385-6620-7.
  • Dorothy Laigo Cordova (2009). Filipinos in Puget Sound. Arcadia Publishing. ISBN 978-0-7385-7134-8.
  • Judy Patacsil; Rudy Guevarra, Jr.; Felix Tuyay (2010). Filipinos in San Diego. Arcadia Publishing. ISBN 978-0-7385-8001-2.
  • Tyrone Lim; Dolly Pangan-Specht; Filipino American National Historical Society (2010). Filipinos in the Willamette Valley. Arcadia Publishing. ISBN 978-0-7385-8110-1.
  • Theodore S. Gonzalves; Roderick N. Labrador (2011). Filipinos in Hawai'i. Arcadia Publishing. ISBN 978-0-7385-7608-4.
  • Filipino American National Historical Society; Manilatown Heritage Foundation; Pin@y Educational Partnerships (February 14, 2011). Filipinos in San Francisco. Arcadia Publishing. ISBN 978-1-4396-2524-8.
  • Elnora Kelly Tayag (May 2, 2011). Filipinos in Ventura County. Arcadia Publishing. ISBN 978-1-4396-2429-6.
  • Eliseo Art Arambulo Silva (2012). Filipinos of Greater Philadelphia. Arcadia Publishing. ISBN 978-0-7385-9269-5.
  • Kevin L. Nadal; Filipino-American National Historical Society (March 30, 2015). Filipinos in New York City. Arcadia Publishing Incorporated. ISBN 978-1-4396-5056-1.