Akty unii 1707

Aktami unii były dwa akty parlamentu: ustawa o Unii ze Szkocją z 1706 r. uchwalona przez parlament Anglii i ustawa o Unii z Anglią z 1707 r. uchwalona przez parlament Szkocji.Na mocy tych dwóch aktów Królestwo Anglii i Królestwo Szkocji – które w tamtym czasie były odrębnymi państwami z odrębnymi władzami ustawodawczymi, ale z tym samym monarchą – zostały, zgodnie ze słowami Traktatu, „zjednoczone w Jedno Królestwo pod nazwą Wielka Brytania".Obydwa kraje miały wspólnego monarchę od czasu Unii Koron w 1603 r., kiedy król Szkocji Jakub VI odziedziczył tron ​​​​angielski od swojej dwukrotnie usuniętej kuzynki, królowej Elżbiety I. Chociaż opisywana jako Unia Koron i pomimo Uznanie przez Jakuba jego przystąpienia do jednej Korony, Anglia i Szkocja były oficjalnie odrębnymi królestwami aż do 1707 r. Przed Aktami Unii miały miejsce trzy poprzednie próby (w 1606, 1667 i 1689) zjednoczenia obu krajów na mocy ustaw parlamentu , ale dopiero na początku XVIII wieku oba establishmenty polityczne, choć z różnych powodów, poparły tę ideę.Akt unii z 1800 r. formalnie zasymilował Irlandię w ramach brytyjskiego procesu politycznego i od 1 stycznia 1801 r. utworzył nowe państwo zwane Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii, które zjednoczyło Wielką Brytanię z Królestwem Irlandii w jedną całość polityczną.Parlament angielski w Westminster stał się parlamentem Unii.