Terreurbewind

Gedurende de winter van 1792 en de lente van 1793 werdParijs geplaagd door voedselrellen en massale honger.De nieuwe Conventie deed weinig om het probleem op te lossen tot het late voorjaar van 1793, maar hield zich in plaats daarvan bezig met oorlogskwesties.Ten slotte, op 6 april 1793, richtte de Conventie het Comité van Openbare Veiligheid op en kreeg het een monumentale taak: "Omgaan met de radicale bewegingen van de Enragés, voedseltekorten en rellen, de opstand in de Vendée en in Bretagne, recente nederlagen van zijn legers, en de desertie van zijn bevelvoerende generaal."Het meest opvallende was dat het Comité van Openbare Veiligheid een terreurbeleid voerde, en de guillotine begon in een steeds groter tempo te vallen op vermeende vijanden van de republiek, waarmee de periode begon die tegenwoordig bekend staat als het schrikbewind.In de zomer van 1793 heerste er een gevoel van nood onder vooraanstaande politici in Frankrijk tussen de wijdverbreide burgeroorlog en de contrarevolutie.Bertrand Barère riep op 5 september 1793 tijdens de conventie uit: "Laten we terreur tot de orde van de dag maken!"Dit citaat is vaak geïnterpreteerd als het begin van een vermeend "systeem van terreur", een interpretatie die tegenwoordig niet langer door historici wordt aangehouden.Tegen die tijd waren er sinds juni 1793 in heel Frankrijk 16.594 officiële doodvonnissen uitgesproken, waarvan 2.639 alleen al in Parijs;en nog eens 10.000 stierven in de gevangenis, zonder proces of onder beide omstandigheden.Met 20.000 levens, redde de terreur de revolutie.