Verdrag van Ankara

De Ankara-overeenkomst (1921) werd op 20 oktober 1921 in Ankara ondertekend tussen Frankrijk en de Grote Nationale Vergadering van Turkije, waarmee een einde kwam aan de Frans-Turkse oorlog.Op basis van de voorwaarden van de overeenkomst erkenden de Fransen het einde van de Frans-Turkse oorlog en stonden ze grote gebieden af ​​aan Turkije.In ruil daarvoor erkende de Turkse regering de Franse imperiale soevereiniteit over het Franse mandaat van Syrië.Het verdrag werd op 30 augustus 1926 geregistreerd in de Verdragenreeks van de Volkenbond.Dit verdrag veranderde de grens tussen Syrië en Turkije die was vastgesteld door het Verdrag van Sèvres uit 1920 ten voordele van Turkije, waardoor het grote delen van de vilayets van Aleppo en Adana werd afgestaan.Van west naar oost werden de steden en districten Adana, Osmaniye, Marash, Aintab, Kilis, Urfa, Mardin, Nusaybin en Jazirat ibn Umar (Cizre) bijgevolg afgestaan ​​aan Turkije.De grens zou lopen van de Middellandse Zee direct ten zuiden van Payas naar Meidan Ekbis (dat in Syrië zou blijven), en vervolgens naar het zuidoosten buigen, tussen Marsova (Mersawa) in het Sharran-district van Syrië en Karnaba en Kilis in Turkije. , om zich bij Al-Rai aan te sluiten op de Bagdadspoorlijn. Van daaruit zou het de spoorlijn volgen naar Nusaybin, met de grens aan de Syrische kant van de baan, en de baan verlaten op Turks grondgebied.Vanaf Nusaybin zou het de oude weg naar Jazirat ibn Umar volgen, waarbij de weg op Turks grondgebied zou liggen, hoewel beide landen er gebruik van konden maken.