Sivas-congres

Na het Erzurum-congres verhuisde het Comité van Vertegenwoordiging naar Sivas.Zoals aangekondigd in de Amasya-circulaire werd daar in september een nieuw congres gehouden met afgevaardigden uit alle Ottomaanse provincies.Het Sivas-congres herhaalde de punten van het nationale pact dat in Erzurum was overeengekomen, en verenigde de verschillende regionale organisaties van de verdediging van nationale rechtenverenigingen tot een verenigde politieke organisatie: Association of the Defense of National Rights of Anatolia and Rumelia (ADNRAR), met Mustafa Kemal als voorzitter.In een poging om te laten zien dat zijn beweging in feite een nieuwe en verenigende beweging was, moesten de afgevaardigden een eed afleggen om hun betrekkingen met de CUP te beëindigen en de partij nooit nieuw leven in te blazen (ondanks dat de meesten in Sivas eerdere leden waren).Het Sivas-congres was de eerste keer dat de veertien leiders van de beweging zich verenigden onder één dak.Deze mensen vormden tussen 16 en 29 oktober een plan.Ze kwamen overeen dat het parlement in Constantinopel bijeen zou komen, ook al zou het duidelijk zijn dat dit parlement niet zou kunnen functioneren onder de bezetting.Het was een geweldige kans om de basis en legitimiteit op te bouwen.Ze besloten tot het formaliseren van een "vertegenwoordigend comité" dat de distributie en implementatie zou afhandelen, dat gemakkelijk in een nieuwe regering zou kunnen worden omgezet als bondgenoten zouden besluiten de hele Ottomaanse bestuursstructuur te ontbinden.Mustafa Kemal heeft twee concepten in dit programma opgenomen: onafhankelijkheid en integriteit.Mustafa Kemal bereidde de voorwaarden voor die deze organisatie zouden legitimeren en het Ottomaanse parlement onwettig zouden maken.Deze voorwaarden werden ook genoemd in de Wilsoniaanse regels.Mustafa Kemal opende het Nationaal Congres in Sivas, waaraan afgevaardigden uit het hele land deelnamen.De Erzurum-resoluties werden omgezet in een nationale oproep en de naam van de organisatie veranderde in de Society to Defend the Rights and Interests of the Provinces of Anatolia and Rumeli.De Erzurum-resoluties werden opnieuw bevestigd met kleine toevoegingen, waaronder nieuwe clausules zoals artikel 3 waarin staat dat de vorming van een onafhankelijk Griekenland aan de fronten van Aydın, Manisa en Balıkesir onaanvaardbaar was.Het Sivas-congres versterkte in wezen het standpunt dat werd ingenomen op het Erzurum-congres.Al deze werden uitgevoerd terwijl de Harbord-commissie in Constantinopel aankwam.