Oorlogs communisme

Volgens de Sovjetgeschiedschrijving nam de heersende bolsjewistische regering het oorlogscommunisme over, het beleid met als doel de steden (de proletarische machtsbasis) en het Rode Leger bevoorraad met voedsel en wapens, aangezien de omstandigheden nieuwe economische maatregelen dicteerden.Tijdens de burgeroorlog was het oude kapitalistische, op de markt gebaseerde systeem niet in staat om voedsel te produceren en de industriële basis uit te breiden.Oorlogscommunisme is vaak beschreven als simpele autoritaire controle door de heersende en militaire kasten om de macht en controle in de Sovjetregio's te behouden, in plaats van een coherente politieke ideologie.Oorlogscommunisme omvatte het volgende beleid:Nationalisatie van alle industrieën en invoering van strikt gecentraliseerd beheerStaatscontrole op buitenlandse handelStrenge discipline voor arbeiders, stakingen verbodenVerplichte arbeidsplicht door niet-werkende klassen ("militarisering van arbeid", inclusief een vroege versie van de Goelag)Prodrazvyorstka - vordering van landbouwoverschotten (meer dan een absoluut minimum) van boeren voor gecentraliseerde distributie onder de resterende bevolkingRantsoenering van voedsel en de meeste goederen, met gecentraliseerde distributie in stedelijke centraParticuliere onderneming verbodenControle in militaire stijl van de spoorwegenOmdat de bolsjewistische regering al deze maatregelen ten uitvoer legde in een tijd van burgeroorlog, waren ze in de praktijk veel minder coherent en gecoördineerd dan ze op papier zouden kunnen lijken.Grote delen van Rusland bleven buiten de bolsjewistische controle, en slechte communicatie betekende dat zelfs de regio's die loyaal waren aan de bolsjewistische regering vaak op eigen houtje moesten handelen, zonder bevelen of coördinatie vanuit Moskou.Er is lang gedebatteerd of "oorlogscommunisme" een feitelijk economisch beleid vertegenwoordigde in de eigenlijke zin van het woord, of slechts een reeks maatregelen bedoeld om de burgeroorlog te winnen.De doelstellingen van de bolsjewieken bij het implementeren van het oorlogscommunisme zijn een punt van controverse.Sommige commentatoren, waaronder een aantal bolsjewieken, hebben betoogd dat het enige doel ervan was de oorlog te winnen.Vladimir Lenin, bijvoorbeeld, zei dat "de confiscatie van overschotten van de boeren een maatregel was waarmee we werden opgezadeld door de dwingende omstandigheden van oorlogstijd."Andere bolsjewieken, zoals Yurii Larin, Lev Kritzman, Leonid Krasin en Nikolai Bukharin, voerden aan dat het een overgangsstap was naar het socialisme.Het oorlogscommunisme slaagde grotendeels in zijn primaire doel om het Rode Leger te helpen bij het stoppen van de opmars van het Witte Leger en bij het terugwinnen van het grootste deel van het grondgebied van het voormalige Russische rijk daarna.In de steden en het omliggende platteland ondervond de bevolking ontberingen als gevolg van de oorlog.Vanwege de extreme schaarste begonnen boeren te weigeren mee te werken aan het verstrekken van voedsel voor de oorlogsinspanningen.Arbeiders begonnen te migreren van de steden naar het platteland, waar de kansen om zichzelf te voeden groter waren, waardoor de mogelijkheid van ruilhandel van industriële goederen voor voedsel verder afnam en de benarde situatie van de resterende stedelijke bevolking, economie en industriële productie verslechterde.Tussen 1918 en 1920 verloor Petrograd 70% van zijn bevolking, terwijl Moskou meer dan 50% verloor.