Evacuatie van Novorossiysk

Op 11 maart 1920 was de frontlinie slechts 40 à 50 kilometer verwijderd van Novorossiysk.De Don- en Kuban-legers, die tegen die tijd ongeorganiseerd waren, trokken zich in grote wanorde terug.De verdedigingslinie werd alleen gehouden door de overblijfselen van het Vrijwilligersleger, dat was teruggebracht en omgedoopt tot het Vrijwilligerskorps, en dat grote moeite had de aanval van het Rode Leger in bedwang te houden.Op 11 maart arriveerden generaal George Milne, opperbevelhebber van de Britse troepen in de regio, en admiraal Seymour, commandant van de Zwarte Zeevloot, vanuit Constantinopel in Novorossiysk.Generaal Anton Denikin kreeg te horen dat slechts 5.000-6.000 mensen door de Britten konden worden geëvacueerd.In de nacht van 26 maart stonden in Novorossiysk magazijnen in brand en explodeerden tanks met olie en granaten.De evacuatie werd uitgevoerd onder de dekking van het tweede bataljon van de Royal Scots Fusiliers onder bevel van luitenant-kolonel Edmund Hakewill-Smith en het geallieerde squadron onder bevel van admiraal Seymour, dat op de bergen vuurde en verhinderde dat de Reds de stad naderden.Bij zonsopgang op 26 maart voer het laatste schip, het Italiaanse transportschip Baron Beck, de Tsemessky-baai binnen, wat grote onrust veroorzaakte omdat de mensen niet wisten waar het zou landen.De paniek bereikte zijn hoogtepunt toen de menigte zich naar de loopplank van dit laatste schip haastte.De militaire en civiele vluchtelingen op de transportschepen werden naar de Krim, Constantinopel, Lemnos, de Prinseneilanden, Servië, Caïro en Malta gebracht.Op 27 maart trok het Rode Leger de stad binnen.De Don-, Kuban- en Terek-regimenten, die aan de kust waren achtergelaten, hadden geen andere keuze dan de voorwaarden te accepteren en zich over te geven aan het Rode Leger.