Slag bij Peregonovka

De Slag om Peregonovka was een militair conflict in september 1919 waarin het Revolutionaire Opstandige Leger van Oekraïne het Vrijwilligersleger versloeg.Na zich vier maanden en 600 kilometer westwaarts door Oekraïne te hebben teruggetrokken, keerde het opstandige leger naar het oosten en verraste het vrijwilligersleger.Het opstandige leger heroverde binnen tien dagen de hoofdstad Huliaipole.De blanke nederlaag bij Peregonovka markeerde het keerpunt voor de hele burgeroorlog, waarbij een aantal blanke officieren op dat moment opmerkten: "Het is voorbij."In de nasleep van de strijd splitste het opstandige leger zich op om te profiteren van hun overwinning en zoveel mogelijk grondgebied te veroveren.In iets meer dan een week tijd hadden de opstandelingen een uitgestrekt gebied in Zuid- en Oost-Oekraïne bezet, waaronder de grote steden Kryvyi Rih, Yelysavethrad, Nikopol, Melitopol, Oleksandrivsk, Berdiansk, Mariupol en de opstandige hoofdstad Huliaipole.Op 20 oktober hadden de opstandelingen het zuidelijke bolwerk Katerynoslav bezet, de volledige controle over het regionale spoorwegnet overgenomen en de geallieerde havens aan de zuidkust geblokkeerd.Omdat de blanken nu waren afgesneden van hun aanvoerlijnen, werd de opmars naar Moskou slechts 200 kilometer buiten de Russische hoofdstad stopgezet, waarbij de Kozakkentroepen van Konstantin Mamontov en Andrei Shkuro werden teruggeleid naar Oekraïne.Het 25.000 man sterke detachement van Mamontov dwong de opstandelingen snel terug te vallen uit de zee van Azov en gaf de controle over de havensteden Berdiansk en Mariupol op.Niettemin behielden de opstandelingen de controle over de Dnjepr en gingen door met het veroveren van de steden Pavlohrad, Synelnykove en Chaplyne.In de geschiedschrijving van de Russische burgeroorlog wordt de overwinning van de opstandelingen bij Peregonovka toegeschreven aan de beslissende nederlaag van de strijdkrachten van Anton Denikin en meer in het algemeen aan de uitkomst van de oorlog zelf.