Sovjet-invasie van Polen

De Sovjet-invasie van Polen was een militaire operatie van de Sovjet-Unie zonder formele oorlogsverklaring. Op 17 september 1939 viel de Sovjet-Unie Polen binnen vanuit het oosten, 16 dagen nadat nazi-Duitsland Polen vanuit het westen was binnengevallen. Daaropvolgende militaire operaties duurden de volgende twintig dagen en eindigden op 6 oktober 1939 met de tweezijdige verdeling en annexatie van het gehele grondgebied van de Tweede Poolse Republiek door nazi-Duitsland en de Sovjet-Unie. Deze divisie wordt ook wel de Vierde Partitie van Polen genoemd. De Sovjet- (en ook Duitse) invasie van Polen werd indirect aangegeven in het "geheime protocol" van het Molotov-Ribbentrop-pact, ondertekend op 23 augustus 1939, dat Polen verdeelde in "invloedssferen" van de twee machten. De Duitse en Sovjet-samenwerking bij de invasie van Polen wordt beschreven als gezamenlijke strijdlust. Het Rode Leger, dat ruimschoots in aantal groter was dan de Poolse verdedigers, bereikte zijn doelen en stuitte slechts op beperkte weerstand. Ongeveer 320.000 Polen werden krijgsgevangen gemaakt. De campagne van massale vervolging in de nieuw verworven gebieden begon onmiddellijk. In november 1939 annexeerde de Sovjetregering het gehele Poolse grondgebied dat onder haar controle stond. Ongeveer 13,5 miljoen Poolse burgers die onder de militaire bezetting vielen, werden tot Sovjetonderdanen benoemd na schijnverkiezingen die door de geheime politie van de NKVD in een sfeer van terreur werden gehouden en waarvan de resultaten werden gebruikt om het gebruik van geweld te legitimeren.