Koning Bhumibol herbenoemde royalist Anand tot interim-premier totdat er in september 1992 verkiezingen konden worden gehouden, waardoor de Democratische Partij onder Chuan Leekpai aan de macht kwam, die voornamelijk de kiezers van Bangkok en het zuiden vertegenwoordigde.Chuan was een bekwame bestuurder die de macht bezat tot 1995, toen hij bij verkiezingen werd verslagen door een coalitie van conservatieve en provinciale partijen onder leiding van Banharn Silpa-Archa.Vanaf het allereerste begin besmet door beschuldigingen van corruptie, werd de regering van Banharn in 1996 gedwongen vervroegde verkiezingen uit te schrijven, waarin de New Aspiration Party van generaal Chavalit Yongchaiyudh een nipte overwinning wist te behalen.De grondwet van 1997 was de eerste grondwet die werd opgesteld door een door het volk gekozen grondwetgevende vergadering, en werd in de volksmond de "volksgrondwet" genoemd.^[76] De grondwet van 1997 creëerde een wetgevende macht met twee kamers, bestaande uit een Huis van Afgevaardigden met 500 zetels en een Senaat met 200 zetels.Voor het eerst in de Thaise geschiedenis werden beide huizen rechtstreeks gekozen.Veel mensenrechten werden expliciet erkend en er werden maatregelen genomen om de stabiliteit van gekozen regeringen te vergroten.Het Huis werd gekozen volgens het First Past The Post-systeem, waarbij in één kiesdistrict slechts één kandidaat met een gewone meerderheid kon worden gekozen.De Senaat werd gekozen op basis van het provinciale systeem, waarbij één provincie meer dan één senator kon terugsturen, afhankelijk van de bevolkingsomvang.