Zwarte mei

Door een factie van het leger toe te staan ​​rijk te worden op basis van overheidscontracten, lokte Chatichai een rivaliserende factie uit, geleid door generaals Sunthorn Kongsompong, Suchinda Kraprayoon en andere generaals van klasse 5 van de Chulachomklao Royal Military Academy om de Thaise staatsgreep van 1991 te organiseren. in februari 1991, waarbij de regering van Chatichai werd beschuldigd van een corrupt regime of 'buffetkabinet'.De junta noemde zichzelf de Nationale Raad voor Vredeshandhaving.De NPKC schakelde een civiele premier in, Anand Panyarachun, die nog steeds verantwoording aflegde aan het leger.Anands anticorruptie- en eenvoudige maatregelen bleken populair.In maart 1992 werden opnieuw algemene verkiezingen gehouden.De winnende coalitie benoemde leider van de staatsgreep Suchinda Kraprayoon tot premier, waarmee hij in feite een belofte verbrak die hij eerder aan koning Bhumibol had gedaan en het wijdverbreide vermoeden bevestigde dat de nieuwe regering een vermomd militair regime zou worden.Het Thailand van 1992 was echter niet het Siam van 1932. Suchinda's actie bracht honderdduizenden mensen op de been voor de grootste demonstraties ooit in Bangkok, geleid door de voormalige gouverneur van Bangkok, generaal-majoor Chamlong Srimuang.Suchinda bracht militaire eenheden die hem persoonlijk trouw waren naar de stad en probeerde de demonstraties met geweld te onderdrukken, wat leidde tot een bloedbad en rellen in het hart van de hoofdstad Bangkok, waarbij honderden mensen omkwamen.Geruchten verspreidden zich toen er verdeeldheid ontstond binnen de strijdkrachten.Te midden van de angst voor een burgeroorlog kwam koning Bhumibol tussenbeide: hij riep Suchinda en Chamlong bijeen voor een televisiepubliek en drong er bij hen op aan de vreedzame oplossing te volgen.Deze bijeenkomst resulteerde in het aftreden van Suchinda.