De Goten begonnen vanaf de 230s door te dringen in gebieden ten westen van de rivier de Dnjestr.^[23] Twee verschillende groepen gescheiden door de rivier, de Thervingi en de Greuthungi, ontstonden al snel onder hen.^[24] De eenmalige provincie Dacia was rond 350 in handen van "de Taifali, Victohali en Thervingi" ^[25] .Het succes van de Goten wordt gekenmerkt door de uitbreiding van de multi-etnische "Sântana de Mureş-Chernyakhov-cultuur".Nederzettingen van de cultuur verschenen in Moldavië en Walachije aan het einde van de 3e eeuw ^[26] en in Transsylvanië na 330. Deze landen werden bewoond door een sedentaire bevolking die zich bezighield met landbouw en veeteelt.^[27] Aardewerk, kammen maken en ander handwerk floreerden in de dorpen.Op wielen gemaakt fijn aardewerk is een typisch item uit die periode;handgevormde kopjes van de lokale traditie werden ook bewaard.Ploegscharen vergelijkbaar met die gemaakt in nabijgelegen Romeinse provincies en broches in Scandinavische stijl duiden op handelscontacten met deze regio's."Sântana de Mureş-Chernyakhov" -dorpen, soms met een oppervlakte van meer dan 20 hectare (49 acres), waren niet versterkt en bestonden uit twee soorten huizen: verzonken hutten met muren gemaakt van vlechtwerk en leem en oppervlaktegebouwen met gepleisterde houten muren.Verzonken hutten waren eeuwenlang typerend voor nederzettingen ten oosten van de Karpaten, maar nu verschenen ze in verre zones van de Pontische steppen.De gotische overheersing stortte in toen de Hunnen arriveerden en de Thervingi aanvielen in 376. De meeste Thervingi zochten asiel in het Romeinse rijk en werden gevolgd door grote groepen Greuthungi en Taifali.Toch bleven aanzienlijke groepen Goten in de gebieden ten noorden van de Donau.