Hendrik de Zeevaarder

In 1415 bezetten de Portugezen de Noord-Afrikaanse stad Ceuta, met als doel voet aan de grond te krijgen in Marokko, de navigatie door de Straat van Gibraltar te controleren, het christendom uit te breiden met de steun van de paus en onder druk van de adel voor epische en winstgevende daden. van oorlog, nu Portugal de Reconquista op het Iberisch schiereiland had voltooid. Onder de deelnemers aan de actie bevond zich de jonge prins Hendrik de Zeevaarder. Hij werd in 1420 benoemd tot gouverneur van de Orde van Christus, terwijl hij persoonlijk winstgevende monopolies had op de hulpbronnen in de Algarve, en tot aan zijn dood in 1460 de leiding nam bij het aanmoedigen van de Portugese maritieme verkenning. Hij investeerde in het sponsoren van reizen langs de kust van Mauritanië en verzamelde een groep van handelaren, reders, belanghebbenden en deelnemers die geïnteresseerd zijn in de vaarroutes. Later verleende zijn broer prins Pedro hem het koninklijk monopolie op alle winsten uit de handel in de ontdekte gebieden.

In 1418 werden twee van Henry's kapiteins, João Gonçalves Zarco en Tristão Vaz Teixeira, door een storm naar Porto Santo gedreven, een onbewoond eiland voor de kust van Afrika dat mogelijk al sinds de 14e eeuw bekend was bij Europeanen. In 1419 kwamen Zarco en Teixeira aan land op Madeira. Ze keerden terug met Bartolomeu Perestrelo en de Portugese vestiging van de eilanden begon. Daar werden tarwe en later suikerriet verbouwd, net als in de Algarve, door de Genuezen , waardoor het winstgevende activiteiten werden. Dit hielp zowel hen als Prins Hendrik rijker te worden.