Charles I introduceerde in de jaren 1320 een gecentraliseerde machtsstructuur.Hij verklaarde dat "zijn woorden kracht van wet hebben" en riep nooit meer de Rijksdag bijeen.^[47] Charles I hervormde het systeem van koninklijke inkomsten en monopolies.Hij legde bijvoorbeeld de "dertigste" op (een belasting op goederen die via de grenzen van het koninkrijk werden overgedragen) ^[48] en machtigde grondbezitters om een ​​derde van de inkomsten uit mijnen die in hun landgoederen waren geopend, te behouden.^[49] De nieuwe mijnen produceerden jaarlijks ongeveer 2.250 kilogram goud en 9.000 kilogram zilver, wat meer dan 30 procent van de wereldproductie uitmaakte tot de Spaanse verovering van Amerika in de jaren 1490.^[48] ​​Charles I gaf ook opdracht tot het slaan van stabiele gouden munten naar het voorbeeld van de florijn van Florence.^[50] Zijn verbod op de handel met ongemunt goud veroorzaakte een tekort op de Europese markt dat duurde tot aan zijn dood in 1342. ^[51]Lodewijk I, de vermoedelijke opvolger van Casimir III van Polen, assisteerde de Polen verschillende keren tegen Litouwen en de Gouden Horde .Langs de ^[zuidelijke] grenzen dwong Lodewijk I de Venetianen zich in ^[1358] terug te trekken uit Dalmatië en dwong een aantal lokale heersers (waaronder Tvrtko I van Bosnië en Lazar van Servië) zijn heerschappij te aanvaarden.Religieus fanatisme is een van de kenmerkende elementen van de regering van Lodewijk I.^[54] Hij probeerde, zonder succes, veel van zijn orthodoxe onderdanen met geweld tot het katholicisme te bekeren.^[55] Hij verdreef de Joden rond 1360, maar stond hen in 1367 toe terug te keren ^{[. 56]}