Legalisme

Legalisme of Fajia is een van de zes klassieke denkrichtingen in de Chinese filosofie.De Fa-school betekent letterlijk ‘huis van (administratieve) methoden/standaarden’ en vertegenwoordigt verschillende takken van ‘mannen van methoden’, in het Westen vaak ‘realistische’ staatslieden genoemd, die een fundamentele rol speelden in de opbouw van het bureaucratische Chinese imperium. .De vroegste persona van de Fajia kan worden beschouwd als Guan Zhong (720-645 v.Chr.), Maar in navolging van het precedent van de Han Feizi (ca. 240 v.Chr.), Strijdende Staten uit de periode Shen Buhai (400-337 v.Chr.) en Shang Yang (390 v.Chr.). –338 BCE) worden gewoonlijk als de ‘grondleggers’ ervan beschouwd.De Han Feizi, die algemeen wordt gezien als de grootste van alle ‘wettische’ teksten, wordt verondersteld de eerste commentaren op de Dao De Jing in de geschiedenis te bevatten.Sun Tzu's The Art of War omvat zowel een taoïstische filosofie van passiviteit en onpartijdigheid, als een 'legalistisch' systeem van straf en beloning, dat doet denken aan de concepten van macht en tactiek van de politieke filosoof Han Fei.De eerste keizer van Qin en de daaropvolgende keizers kwamen tijdelijk aan de macht als ideologie met de opkomst van de Qin-dynastie en volgden vaak het sjabloon van Han Fei.Hoewel de oorsprong van het Chinese administratieve systeem niet tot één persoon kan worden herleid, heeft de bestuurder Shen Buhai mogelijk meer invloed dan wie dan ook gehad op de constructie van het verdienstensysteem, en kan hij worden beschouwd als de grondlegger ervan, zo niet waardevol als een zeldzame pre. -modern voorbeeld van abstracte bestuurstheorie.Sinoloog Herrlee G. Creel ziet in Shen Buhai de "zaden van het ambtelijk examen", en misschien wel de eerste politicoloog.Shang Yang, die zich grotendeels bezighield met administratieve en sociaal-politieke innovatie, was een vooraanstaand hervormer van zijn tijd.Zijn talrijke hervormingen transformeerden de perifere Qin-staat in een militair machtig en sterk gecentraliseerd koninkrijk.Een groot deel van het ‘legalisme’ was ‘de ontwikkeling van bepaalde ideeën’ die ten grondslag lagen aan zijn hervormingen, die zouden helpen leiden tot Qins uiteindelijke verovering van de andere staten van China in 221 vGT.Sinoloog Jacques Gernet noemde hen de ‘staattheoretici’ en beschouwde de Fajia als de belangrijkste intellectuele traditie van de vierde en derde eeuw voor Christus.De Fajia waren een pionier op het gebied van centraliserende maatregelen en de economische organisatie van de bevolking door de staat die de hele periode van de Qin- tot de Tang-dynastie kenmerkten;de Han-dynastie nam de overheidsinstellingen van de Qin-dynastie vrijwel onveranderd over.In de twintigste eeuw kreeg het legalisme opnieuw bekendheid, toen hervormers het als een precedent beschouwden voor hun verzet tegen conservatieve confucianistische krachten.Als student was Mao Zedong een voorstander van Shang Yang, en tegen het einde van zijn leven prees hij het anti-confucianistische legalistische beleid van de Qin-dynastie.