Na de nederlaag van de Ptolemeïsche strijdkrachten in de Slag om de Nijl verliet CaesarEgypte en reisde door Syrië, Cilicië en Cappadocië om tegen Pharnaces, de zoon van Mithridates VI, te vechten.Het leger van Pharnaces marcheerde de vallei in die de twee legers scheidde.Caesar was verbijsterd door deze zet, omdat het betekende dat zijn tegenstanders een zware strijd moesten voeren.De mannen van Pharnaces klommen uit de vallei en namen het op tegen Caesars dunne lijn legioensoldaten.Caesar riep de rest van zijn mannen terug van het bouwen van hun kamp en trok ze haastig op voor de strijd.Ondertussen braken de zeiswagens van Pharnaces door de dunne verdedigingslinie, maar werden opgewacht door een regen van raketten (pila, de Romeinse werpspeer) uit de gevechtslinie van Caesar en werden gedwongen zich terug te trekken.Caesar lanceerde een tegenaanval en dreef het Pontische leger terug de heuvel af, waar het volledig op de vlucht werd geslagen.Caesar bestormde toen en nam het kamp van Pharnaces in, waarmee hij zijn overwinning voltooide.Het was een beslissend punt in de militaire carrière van Caesar - zijn vijf uur durende campagne tegen Pharnaces was blijkbaar zo snel en compleet dat hij dit volgens Plutarchus (die ongeveer 150 jaar na de slag schreef) herdacht met de nu beroemde Latijnse woorden die naar verluidt aan Amantius waren geschreven. in Rome Veni, vidi, vici ("Ik kwam, ik zag, ik overwon").Suetonius zegt dat dezelfde drie woorden prominent naar voren kwamen in de triomf voor de overwinning bij Zela.Pharnaces ontsnapte uit Zela, vluchtte eerst naar Sinope en vervolgens terug naar zijn Bosporan-koninkrijk.Hij begon een ander leger te rekruteren, maar werd kort daarna verslagen en vermoord door zijn schoonzoon Asander, een van zijn voormalige gouverneurs die in opstand waren gekomen na de Slag om Nicopolis.Caesar benoemde Mithridates van Pergamum tot de nieuwe koning van het Bosporiaanse koninkrijk als erkenning voor zijn hulp tijdens de Egyptische campagne.