Tweede Slag bij Krithia

Op 5 mei werd de 42e (East Lancashire) Divisie vanuitEgypte verzonden.In de overtuiging dat Anzac veilig was, verplaatste Hamilton de Australische 2e Infanteriebrigade en de Nieuw-Zeelandse Infanteriebrigade, samen met 20 Australische veldkanonnen, naar het Hellesfront als reserve voor de Tweede Slag om Krithia.Het was de eerste algemene aanval op Helles, waarbij een troepenmacht van 20.000 man betrokken was en die bij daglicht gepland was.Franse troepen moesten Kereves Dere veroveren en de Britten, Australiërs en Nieuw-Zeelanders kregen Krithia en Achi Baba toegewezen.Na 30 minuten artillerievoorbereiding begon de aanval op 6 mei halverwege de ochtend.De Britten en Fransen rukten op langs de sporen van Gully, Fir Tree, Krithia en Kereves, die werden gescheiden door diepe geulen, versterkt door de Ottomanen.Terwijl de aanvallers oprukten, raakten ze gescheiden toen ze probeerden de Ottomaanse sterke punten te omsingelen en bevonden ze zich op onbekend terrein.Onder artillerie- en vervolgens machinegeweervuur ​​vanuit Ottomaanse buitenposten die niet waren opgemerkt door Britse luchtverkenningen, werd de aanval gestopt;de volgende dag hervatten versterkingen de opmars.De aanval ging door op 7 mei en vier bataljons Nieuw-Zeelanders vielen op 8 mei Krithia Spur aan;met de 29th Division wisten de aanvallers een positie net ten zuiden van het dorp te bereiken.Laat in de middag rukte de Australische 2e Brigade snel op over open terrein naar de Britse frontlinie.Te midden van handvuurwapens en artillerievuur stormde de brigade richting Krithia en won 600 m (660 km), ongeveer 400 m (440 km) van het doel, met 1.000 slachtoffers.In de buurt van Fir Tree Spur slaagden de Nieuw-Zeelanders erin naar voren te komen en zich aan te sluiten bij de Australiërs, hoewel de Britten werden opgehouden en de Fransen uitgeput waren, ondanks dat ze een punt hadden bezet dat hun doel over het hoofd had gezien.De aanval werd opgeschort en de geallieerden groeven zich in, omdat ze er niet in waren geslaagd Krithia of Achi Baba in te nemen.Ongeveer een derde van de geallieerde soldaten die in de strijd vochten, werd slachtoffer.Generaal Hamilton kon zich dergelijke verliezen slecht veroorloven, omdat ze het al moeilijk genoeg maakten om het weinige terrein dat hij had vast te houden, laat staan ​​om nog meer te veroveren.De slechte planning van de strijd strekte zich uit tot de medische voorzieningen voor de gewonden, die erbarmelijk waren.De weinige brancarddragers die beschikbaar waren, moesten hun lasten vaak helemaal naar het strand dragen, omdat er geen tussenstation met wagenvervoer was.De voorzieningen voor de hospitaalschepen waren ook ontoereikend, zodat de gewonden, zodra ze van het strand waren gehaald, moeite zouden hebben een schip te vinden dat bereid was hen aan boord te nemen.Toen de tweede slag mislukte, diende Hamilton een verzoek in bij de Britse minister van Oorlog, Lord Kitchener, voor nog eens vier divisies.Hem werd de Britse 52e (Lowland) Divisie beloofd, maar die zou hij pas in augustus meer ontvangen.