Eerste Slag bij Krithia

De Eerste Slag om Krithia was de eerste geallieerde poging om op te rukken in de Slag om Gallipoli.Beginnend op 28 april, drie dagen na de landing bij Kaap Helles, overweldigde de verdedigende kracht van de Ottomaanse strijdkrachten snel de aanval, die leed onder slecht leiderschap en slechte planning, gebrek aan communicatie en uitputting en demoralisatie van de troepen.De strijd begon op 28 april rond 8.00 uur met een zeebombardement.Het opmarsplan was dat de Fransen positie aan de rechterkant zouden behouden terwijl de Britse linie zou draaien, Krithia zou veroveren en Achi Baba vanuit het zuiden en westen zou aanvallen.Het al te complexe plan werd slecht meegedeeld aan de brigade- en bataljonscommandanten van de 29th Division die de aanval zouden uitvoeren.Hunter-Weston bleef ver van het front;hierdoor was hij niet in staat enige controle uit te oefenen terwijl de aanval zich ontwikkelde.De aanvankelijke opmars was gemakkelijk, maar toen er Ottomaanse weerstanden werden aangetroffen, werden sommige delen van de linie opgehouden terwijl andere in beweging bleven, waardoor ze omsingeld raakten.Naarmate de troepen verder het schiereiland oprukten, werd het terrein moeilijker toen ze de vier grote ravijnen tegenkwamen die van de hoogten rond Achi Baba naar de kaap liepen.^[27]Helemaal links kwamen de Britten Gully Ravine tegen, die net zo wild en verwarrend was als de grond bij Anzac Cove.Twee bataljons van de 87th Brigade (1st Border Regiment en 1st Royal Inniskilling Fusiliers) gingen het ravijn binnen, maar werden tegengehouden door een machinegeweerpost nabij 'Y' Beach.Er zou geen verdere opmars in het ravijn worden gemaakt totdat de 1/6e Gurkha Rifles de post veroverden in de nacht van 12 op 13 mei.Dit hield in dat ze een verticale helling van 300 voet (91 m) opgingen, waarop de Royal Marine Light Infantry en de Royal Dublin Fusiliers waren verslagen.De site werd bekend als 'Gurkha Bluff'.De uitgeputte, gedemoraliseerde en vrijwel leiderloze Britse troepen konden niet verder gaan ondanks het toenemende Ottomaanse verzet.Op sommige plaatsen dreven Ottomaanse tegenaanvallen de Britten terug naar hun startposities.Om 18.00 uur werd de aanval afgeblazen.^[28]