Slag bij Bannockburn

In 1314 had Bruce de meeste kastelen in Schotland die in handen waren van de Engelsen heroverd en stuurde hij overvallers naar Noord-Engeland, tot aan Carlisle.Als reactie daarop plande Edward II een grote militaire campagne met de steun van Lancaster en de baronnen, waarbij hij een groot leger van tussen de 15.000 en 20.000 man verzamelde.In het voorjaar van 1314 belegerde Edward Bruce Stirling Castle, een belangrijk fort in Schotland waarvan de gouverneur, Philip de Mowbray, ermee instemde zich over te geven als hij niet vóór 24 juni 1314 werd afgelost. In maart veroverde James Douglas Roxburgh en Randolph veroverde Edinburgh Castle. (Bruce beval later de executie van Piers de Lombard, gouverneur van het kasteel), terwijl Bruce in mei opnieuw Engeland binnenviel en het eiland Man onderwierp.Het nieuws over de overeenkomst met betrekking tot Stirling Castle bereikte de Engelse koning eind mei, en hij besloot zijn mars vanuit Berwick naar het noorden te versnellen om het kasteel te ontzetten.Robert, met tussen de 5.500 en 6.500 troepen, voornamelijk speerwerpers, bereidde zich voor om te voorkomen dat Edwards troepen Stirling zouden bereiken.De strijd begon op 23 juni toen het Engelse leger zich een weg probeerde te banen over de hoge grond van de Bannock Burn, die werd omringd door moerassen.Er braken schermutselingen uit tussen de twee partijen, resulterend in de dood van Sir Henry de Bohun, die Robert in een persoonlijk gevecht doodde.Edward zette zijn opmars de volgende dag voort en ontmoette het grootste deel van het Schotse leger toen ze uit de bossen van New Park tevoorschijn kwamen.De Engelsen schijnen niet te hebben verwacht dat de Schotten hier de strijd zouden leveren, en als gevolg daarvan hadden ze hun troepen in marcherende, in plaats van in de strijd, orde gehouden, met de boogschutters – die normaal gesproken zouden zijn gebruikt om vijandelijke speerformaties op te breken – ter hoogte van de vijandelijke speerformaties. achterkant, in plaats van de voorkant, van het leger.De Engelse cavalerie vond het moeilijk om te opereren in het krappe terrein en werd verpletterd door Roberts speerwerpers.Het Engelse leger werd overweldigd en de leiders konden de controle niet herwinnen.Edward II werd van het slagveld gesleept, fel achtervolgd door de Schotse strijdkrachten, en ontsnapte ternauwernood aan de zware gevechten.In de nasleep van de nederlaag trok Edward zich terug in Dunbar, reisde vervolgens per schip naar Berwick en vervolgens terug naar York;tijdens zijn afwezigheid viel Stirling Castle snel.