Proloog

De Romeinse Republiek breidde zich al een eeuw vóór de Eerste Punische Oorlog agressief uit op het Zuid-Italiaanse vasteland.Het had het schiereiland Italië ten zuiden van de rivier de Arno veroverd in 272 vGT toen de Griekse steden in Zuid-Italië (Magna Graecia) zich aan het einde van de Pyrrusoorlog onderwierpen.Gedurende deze periode was Carthago, met zijn hoofdstad in het huidige Tunesië, Zuid-Spanje, een groot deel van de kustgebieden van Noord-Afrika, de Balearen, Corsica, Sardinië en de westelijke helft van Sicilië gaan domineren, op een militaire en commerciële manier. rijk.Vanaf 480 vGT had Carthago een reeks onbesliste oorlogen gevoerd tegen de Griekse stadstaten Sicilië, onder leiding van Syracuse.Tegen 264 vGT waren Carthago en Rome de voornaamste machten in het westelijke Middellandse Zeegebied.De twee staten hadden hun wederzijdse vriendschap verschillende keren laten gelden via formele allianties: in 509 BCE, 348 BCE en rond 279 BCE.De relaties waren goed, met sterke commerciële banden.Tijdens de Pyrrusoorlog van 280–275 vGT, tegen een koning van Epirus die afwisselend tegen Rome in Italië en tegen Carthago op Sicilië vocht, voorzag Carthago materieel aan de Romeinen en gebruikte het bij minstens één gelegenheid zijn marine om een ​​Romeinse strijdmacht te vervoeren.In 289 vGT bezette een groep Italiaanse huurlingen, bekend als Mamertijnen, voorheen ingehuurd door Syracuse, de stad Messana (het huidige Messina) op het noordoostelijke puntje van Sicilië.Onder zware druk van Syracuse deden de Mamertijnen in 265 vGT een beroep op zowel Rome als Carthago om hulp.De Carthagers kwamen als eerste in actie en drongen er bij Hiero II, de koning van Syracuse, op aan om geen verdere actie te ondernemen en overtuigden de Mamertijnen ervan een Carthaags garnizoen te aanvaarden.Volgens Polybius vond er toen in Rome een aanzienlijk debat plaats over de vraag of de oproep van de Mamertijnen om hulp moest worden aanvaard.Omdat de Carthagers Messana al hadden gelegerd, zou acceptatie gemakkelijk tot oorlog met Carthago kunnen leiden.De Romeinen hadden voorheen geen enkele belangstelling voor Sicilië getoond en wilden soldaten niet te hulp komen die ten onrechte een stad van de rechtmatige eigenaren hadden gestolen.Velen van hen zagen echter strategische en monetaire voordelen in het verwerven van voet aan de grond op Sicilië.De vastgelopen Romeinse Senaat legde de zaak, mogelijk op instigatie van Appius Claudius Caudex, voor aan de volksvergadering in 264 vGT.Caudex moedigde een stem voor actie aan en bood het vooruitzicht op een overvloedige buit;de volksvergadering besloot het verzoek van de Mamertijnen te aanvaarden.Caudex werd benoemd tot commandant van een militaire expeditie met het bevel naar Sicilië over te steken en een Romeins garnizoen in Messana te plaatsen.