Reagan-doctrine

In januari 1977, vier jaar voordat hij president werd, verklaarde Ronald Reagan in een gesprek met Richard V. Allen ronduit zijn fundamentele verwachtingen met betrekking tot de Koude Oorlog.‘Mijn idee van het Amerikaanse beleid ten aanzien van de Sovjet-Unie is eenvoudig, en sommigen zouden zeggen simplistisch’, zei hij."Het is dit: wij winnen en zij verliezen. Wat vind jij daarvan?"In 1980 versloeg Ronald Reagan Jimmy Carter bij de presidentsverkiezingen van 1980, waarbij hij beloofde de militaire uitgaven te verhogen en de Sovjets overal ter wereld te confronteren.Zowel Reagan als de nieuwe Britse premier Margaret Thatcher hekelden de Sovjet-Unie en haar ideologie.Reagan bestempelde de Sovjet-Unie als een ‘kwaad imperium’ en voorspelde dat het communisme op de ‘ashoop van de geschiedenis’ zou blijven liggen, terwijl Thatcher de Sovjets beschuldigde van ‘uitgebreid naar werelddominantie’.In 1982 probeerde Reagan de toegang van Moskou tot harde valuta af te sluiten door de voorgestelde gasleiding naar West-Europa te belemmeren.Het schaadde de Sovjet-economie, maar veroorzaakte ook kwade wil onder de Amerikaanse bondgenoten in Europa, die op die inkomsten rekenden.Reagan trok zich op deze kwestie terug.Begin 1985 had Reagans anticommunistische standpunt zich ontwikkeld tot een standpunt dat bekend staat als de nieuwe Reagan-doctrine, die naast inperking ook een aanvullend recht formuleerde om bestaande communistische regeringen te ondermijnen.Naast het voortzetten van Carters beleid ter ondersteuning van de islamitische tegenstanders van de Sovjet-Unie en de door de Sovjet-Unie gesteunde PDPA-regering in Afghanistan , probeerde de CIA ook de Sovjet-Unie zelf te verzwakken door het islamisme te bevorderen in de overwegend islamitische Centraal-Aziatische Sovjet-Unie.Bovendien moedigde de CIA de anticommunistische Pakistaanse ISI aan om moslims van over de hele wereld op te leiden om deel te nemen aan de jihad tegen de Sovjet-Unie.