Raad van Hieria

Het beeldenstormende Concilie van Hieria was een christelijk concilie van 754 dat zichzelf als oecumenisch beschouwde, maar later werd verworpen door het Tweede Concilie van Nicea (787) en door katholieke en orthodoxe kerken, aangezien geen van de vijf belangrijkste patriarchen in Hieria vertegenwoordigd was.De Raad van Hieria werd bijeengeroepen door de Byzantijnse keizer Constantijn V in 754 in het paleis van Hieria in Chalcedon.Het concilie steunde het beeldenstormende standpunt van de keizer in de Byzantijnse iconoclasme-controverse en veroordeelde het spirituele en liturgische gebruik van iconografie als ketters.Tegenstanders van het concilie beschreven het als de schijnsynode van Constantinopel of de raad zonder hoofd omdat er geen patriarchen of vertegenwoordigers van de vijf grote patriarchaten aanwezig waren: de zetel van Constantinopel was vacant;Antiochië, Jeruzalem en Alexandrië stonden onder islamitische heerschappij;terwijl Rome niet werd gevraagd om deel te nemen.De uitspraken werden vervloekt op het Lateraans Concilie van 769 voordat ze bijna volledig werden vernietigd door het Tweede Concilie van Nicea in 787, dat de orthodoxie van heilige beelden handhaafde en de verering ervan onderschreef.