Franse verovering van La Haye Sainte

Ongeveer tegelijkertijd met Ney's aanval met gecombineerde wapens op de centrum-rechtse linie van Wellington, hernieuwden verzamelde elementen van D'Erlon's I Corps, aangevoerd door de 13e Légère, de aanval op La Haye Sainte en deze keer waren ze succesvol, deels omdat de munitie van het King's German Legion raakte op.De Duitsers hadden echter bijna de hele dag het midden van het slagveld bezet en dit had de Franse opmars tot stilstand gebracht.Met La Haye Sainte veroverd, verplaatste Ney vervolgens schermutselaars en paardartillerie naar het centrum van Wellington.Franse artillerie begon de infanterievierkanten op korte afstand met bussen te verpulveren.Het 30e en 73e regiment leden zulke zware verliezen dat ze moesten samenwerken om een ​​levensvatbaar vierkant te vormen.Het succes dat Napoleon nodig had om zijn offensief voort te zetten was bereikt.Ney stond op het punt het Anglo-geallieerde centrum te breken.Samen met dit artillerievuur bezette een groot aantal Franse tirailleurs de dominante posities achter La Haye Sainte en wierp een effectief vuur op de pleinen.De situatie voor de Anglo-geallieerden was nu zo nijpend dat de kleuren van het 33e regiment en alle kleuren van de brigade van Halkett voor de veiligheid naar achteren werden gestuurd, beschreven door historicus Alessandro Barbero als "... een maatregel zonder precedent".Wellington, die het afnemen van het vuur van La Haye Sainte opmerkte, reed er met zijn staf dichterbij.Franse schermutselaars verschenen rond het gebouw en schoten op het Britse commando terwijl het worstelde om weg te komen door de heg langs de weg.Veel van de generaals en assistenten van Wellington werden gedood of gewond, waaronder FitzRoy Somerset, Canning, de Lancey, Alten en Cooke.De situatie was nu kritiek en Wellington, gevangen op een infanterieplein en onwetend van de gebeurtenissen daarbuiten, was wanhopig op zoek naar hulp van de Pruisen.