Sickles werd steeds nerveuzer, wetende dat zijn troepen tegenover een onbekend aantal Zuidelijken in het westen stonden.Een patrouille van Jacksons troepen werd teruggedreven door Union-kanonniers, een klein incident dat zou worden overdreven tot een heroïsche afstoting van Jacksons hele bevel.Tussen 23.00 uur en middernacht organiseerde Sickles een aanval ten noorden van Hazel Grove in de richting van Plank Road, maar stopte deze toen zijn mannen te lijden kregen onder artillerie- en geweervuur ​​van het Union XII Corps.^[12]Stonewall Jackson wilde zijn voordeel uitoefenen voordat Hooker en zijn leger hun positie konden herwinnen en een tegenaanval konden plannen, die nog steeds zou kunnen slagen vanwege de enorme ongelijkheid in aantallen.Hij reed die nacht de Plank Road op om de haalbaarheid van een nachtelijke aanval bij het licht van de volle maan te bepalen, voorbij de verste opmars van zijn mannen.Toen een van zijn stafofficieren hem waarschuwde voor de gevaarlijke positie, antwoordde Jackson: 'Het gevaar is voorbij. De vijand is op de vlucht geslagen. Ga terug en zeg tegen AP Hill dat hij door moet gaan.'Toen hij en zijn staf begonnen terug te keren, werden ze ten onrechte geïdentificeerd als cavalerie van de Unie door mannen van de 18th North Carolina Infantry, die Jackson met eigen vuur troffen.De drie schotwonden van Jackson waren op zichzelf niet levensbedreigend, maar zijn linkerarm was gebroken en moest worden geamputeerd.Terwijl hij herstelde, liep hij een longontsteking op en stierf op 10 mei. Zijn dood was een verwoestend verlies voor de Confederatie.