Burnsides brug

De actie verhuisde naar het zuidelijke uiteinde van het slagveld.McClellan's plan riep generaal-majoor Ambrose Burnside en het IX Corps op om een ​​afleidingsaanval uit te voeren ter ondersteuning van Hooker's I Corps, in de hoop de Zuidelijke aandacht weg te trekken van de beoogde hoofdaanval in het noorden.Burnside kreeg echter de opdracht om te wachten op expliciete orders voordat hij zijn aanval lanceerde, en die orders bereikten hem pas om 10.00 uur ^[29.] Burnside was vreemd genoeg passief tijdens de voorbereidingen voor de strijd.Hij was ontevreden dat McClellan de eerdere regeling van "wing" -commandanten die aan hem rapporteerden, had opgegeven.Voorheen had Burnside het bevel gevoerd over een vleugel die zowel het I als het IX Corps omvatte en nu was hij alleen verantwoordelijk voor het IX Corps.Burnside weigerde impliciet zijn hogere autoriteit op te geven en behandelde eerst generaal-majoor Jesse L. Reno (gedood bij South Mountain) en vervolgens Brig.Generaal Jacob D. Cox van de Kanawha-divisie als korpscommandant, die via hem bevelen naar het korps sluisde.Burnside had vier divisies (12.500 troepen) en 50 kanonnen ten oosten van Antietam Creek.Tegenover hem stond een strijdmacht die sterk was uitgeput door Lee's beweging van eenheden om de Zuidelijke linkerflank te versterken.Bij zonsopgang, de divisies van Brig.gen.David R. Jones en John G. Walker verdedigden, maar tegen 10.00 uur waren alle mannen van Walker en de Georgia-brigade van kolonel George T. Anderson verwijderd.Jones had slechts ongeveer 3.000 man en 12 kanonnen tot zijn beschikking om Burnside te ontmoeten.Vier dunne brigades bewaakten de bergkammen bij Sharpsburg, voornamelijk een laag plateau dat bekend staat als Cemetery Hill.De overige 400 mannen - het 2e en 20e regiment van Georgië, onder bevel van Brig.Generaal Robert Toombs verdedigde met twee artilleriebatterijen de Rohrbach's Bridge, een drie overspanningen, 38 meter hoog stenen bouwwerk dat de meest zuidelijke kruising van de Antietam was.^[30] Het zou in de geschiedenis bekend worden als Burnside's Bridge vanwege de bekendheid van de komende strijd.De brug was een moeilijk doel.De weg ernaar toe liep parallel aan de kreek en stond bloot aan vijandelijk vuur.De brug werd gedomineerd door een 30 meter hoge beboste rotswand op de westelijke oever, bezaaid met rotsblokken uit een oude steengroeve, waardoor het vuur van infanterie en scherpschutters vanuit goed overdekte posities een gevaarlijke belemmering vormde om over te steken.Antietam Creek in deze sector was zelden meer dan 15 meter breed, en verschillende stukken waren slechts tot het middel diep en buiten het bereik van de Confederatie.Burnside is alom bekritiseerd voor het negeren van dit feit.Het ^{[indrukwekkende]} terrein aan de overkant van de soms ondiepe kreek maakte het oversteken van het water echter een relatief eenvoudig onderdeel van een moeilijk probleem.Burnside concentreerde zijn plan in plaats daarvan op het bestormen van de brug terwijl hij tegelijkertijd een doorwaadbare plaats overstak. McClellan's ingenieurs hadden een halve mijl (1 km) stroomafwaarts geïdentificeerd, maar toen de mannen van Burnside die bereikten, vonden ze de oevers te hoog om te onderhandelen.Terwijl de brigade van kolonel George Crook zich voorbereidde om de brug aan te vallen met de steun van Brig.De divisie van generaal Samuel Sturgis, de rest van de Kanawha-divisie en Brig.De divisie van generaal Isaac Rodman worstelde door dicht struikgewas en probeerde Snavely's Ford te lokaliseren, 3 km stroomafwaarts, met de bedoeling de Zuidelijken te flankeren.^[32]