Tussen november 1775 en februari 1776 gebruikten kolonel Henry Knox en een team van ingenieurs sleeën om 60 ton zware artillerie terug te halen die bij Fort Ticonderoga was buitgemaakt, en hen in een moeilijke, complexe operatie over de bevroren rivieren Hudson en Connecticut te brengen.Ze kwamen op 24 januari 1776 terug in Cambridge. Sommige Ticonderoga-kanonnen hadden een formaat en bereik dat voorheen niet beschikbaar was voor de Amerikanen.Ze werden in vestingwerken rond de stad geplaatst en de Amerikanen begonnen de stad te bombarderen in de nacht van 2 maart 1776, waarop de Britten reageerden met hun eigen kanonnen.De Amerikaanse kanonnen onder leiding van kolonel Knox bleven tot 4 maart vuur wisselen met de Britten.Op 10 maart 1776 vaardigde generaal Howe een proclamatie uit waarin hij de inwoners van Boston beval alle linnen en wollen goederen op te geven die door de kolonisten konden worden gebruikt om de oorlog voort te zetten.Loyalist Crean Brush kreeg toestemming deze goederen in ontvangst te nemen, in ruil waarvoor hij certificaten afleverde die feitelijk waardeloos waren.^[25] De week daarop zat de Britse vloot in de haven van Boston te wachten op gunstige wind, terwijl loyalisten en Britse soldaten op de schepen werden geladen.Gedurende deze tijd veroverden Amerikaanse marineschepen buiten de haven met succes verschillende Britse bevoorradingsschepen.^[26]Op 15 maart werd de wind gunstig voor de Britten, maar keerde zich tegen hen voordat ze konden vertrekken.Op 17 maart draaide de wind opnieuw gunstig.De troepen kregen toestemming om de stad in brand te steken als er ongeregeldheden waren terwijl ze naar hun schepen marcheerden;^[25] ze begonnen om 4.00 uur te vertrekken. Om 9.00 uur waren alle schepen onderweg.^[27] De vanuit Boston vertrekkende vloot bestond uit 120 schepen, met ruim 11.000 mensen aan boord.Daarvan waren 9.906 Britse troepen, 667 vrouwen en 553 kinderen.^[28]