ສົງຄາມກາງເມືອງລະຫວ່າງລາຊະວົງ ເລ-ເຈີ້ງ ແລະ ມາກ ໄດ້ສິ້ນສຸດລົງໃນປີ 1592, ເມື່ອກອງທັບ ເຈີ່ນຕຸ່ງ ຢຶດເອົານະຄອນ ຮ່າໂນ້ຍ ແລະ ຂ້າລາຊະວົງ Mạc Mậu Hợp.ຜູ້ລອດຊີວິດຂອງລາຊະວົງ Mạc ໄດ້ຫຼົບໜີໄປຢູ່ເຂດພູສູງທາງທິດເໜືອຂອງແຂວງ ກາວບັ່ງ ແລະ ສືບຕໍ່ປົກຄອງຢູ່ທີ່ນັ້ນຈົນເຖິງປີ 1677 ເມື່ອ ເຈີ່ນແທງ ຍຶດເອົາດິນແດນແມັກສຸດທ້າຍນີ້.ລາຊະ​ບັນ​ດາ​ລາຊະ​ວົງ​ເລ​ນັບ​ແຕ່​ຫງວຽນ​ກິມ​ໄດ້​ຟື້ນ​ຟູ​ຄືນ​ໃໝ່, ພຽງ​ແຕ່​ເຮັດ​ໜ້າ​ທີ່​ເປັນ​ຕົວ​ເລກ.ຫຼັງ​ຈາກ​ການ​ຕົກ​ຂອງ​ລາຊະວົງ Mạc, ອຳນາດ​ແທ້​ຈິງ​ທັງ​ໝົດ​ຢູ່​ພາກ​ເໜືອ​ແມ່ນ​ຂຶ້ນກັບ​ເຈົ້າ​ຊີວິດ Trịnh.ໃນ​ຂະ​ນະ​ນັ້ນ, ສານ Ming ໄດ້​ຕັດ​ສິນ​ໃຈ​ຢ່າງ​ບໍ່​ເຕັມ​ໃຈ​ກ່ຽວ​ກັບ​ການ​ແຊກ​ແຊງ​ທາງ​ທະ​ຫານ​ເຂົ້າ​ໄປ​ໃນ​ສົງ​ຄາມ​ກາງ​ເມືອງ​ຂອງ​ຫວຽດ​ນາມ, ແຕ່ Mạc Đăng Dung ໄດ້​ສະ​ເຫນີ​ພິ​ທີ​ການ​ຍອມ​ຈໍາ​ນົນ​ຕໍ່ Empire Ming , ເຊິ່ງ​ໄດ້​ຮັບ​ການ​ຍອມ​ຮັບ.ປີ 1600, ທ່ານ ຫງວຽນຮົ່ງຮ່ວາງ ຍັງປະກາດວ່າຕົນເອງເປັນເຈົ້ານາຍ (ຢ່າງເປັນທາງການວ່າ “ຫວຸງ”) ແລະ ປະຕິເສດບໍ່ຍອມສົ່ງເງິນ ຫຼື ທະຫານໄປຊ່ວຍຊາວ ໄຕ.ທ່ານ​ຍັງ​ໄດ້​ຍ້າຍ​ນະ​ຄອນ​ຫຼວງ​ຂອງ​ຕົນ​ໄປ​ຢູ່​ພູ​ຊວນ, ຮຸງ​ສະ​ໄໝ​ສະ​ໄໝ​ໃໝ່.Trịnh Trung ສືບ​ຕໍ່​ສືບ​ທອດ Trịnh Tùng, ພໍ່​ຂອງ​ເພິ່ນ, ເມື່ອ​ເພິ່ນ​ເສຍ​ຊີ​ວິດ​ໄປ​ໃນ​ປີ 1623. Trung ໄດ້​ສັ່ງ​ໃຫ້ Nguyen Phuc Nguyên ຍອມ​ຮັບ​ອຳນາດ​ຂອງ​ເພິ່ນ.ຄໍາສັ່ງໄດ້ຖືກປະຕິເສດສອງຄັ້ງ.ປີ 1627, ຈີ່​ຈ່າງ​ໄດ້​ສົ່ງ​ທະຫານ 150.000 ຄົນ​ໄປ​ທາງ​ໃຕ້​ໃນ​ການ​ເຄື່ອນ​ໄຫວ​ທາງ​ການ​ທະຫານ​ທີ່​ບໍ່​ປະສົບ​ຜົນສຳ​ເລັດ.ພວກ ເຈີ່ນດ້າຍກວາງ ມີຄວາມເຂັ້ມແຂງກວ່າ, ມີປະຊາກອນ, ເສດຖະກິດ ແລະ ກອງທັບໃຫຍ່ກວ່າ, ແຕ່ພວກເຂົາບໍ່ສາມາດເອົາຊະນະພວກ ຫງວ໋ຽນ ທີ່ໄດ້ກໍ່ສ້າງກຳແພງຫີນ 2 ແຫ່ງ ແລະ ລົງທຶນໃສ່ປືນໃຫຍ່ ປອກຕຸຍການ.ສົງຄາມ ຈິ້ງ-ຫງວຽນ ໄດ້ແກ່ຍາວມາແຕ່ປີ 1627 ຮອດປີ 1672. ກອງທັບ ເຈີ່ນດ້າຍກວາງ ໄດ້ດຳເນີນການບຸກໂຈມຕີຢ່າງໜ້ອຍ 7 ຄັ້ງ, ທັງໝົດນີ້ບໍ່ສາມາດຢຶດເອົາ ຝູຊວນ ໄດ້.ໄລຍະໜຶ່ງ, ເລີ່ມແຕ່ປີ 1651, ຫງວ໋ຽນເອງໄດ້ບຸກໂຈມຕີ ແລະ ບຸກໂຈມຕີເຂດດິນແດນ ໄຕງ.ເຖິງຢ່າງໃດກໍ່ຕາມ, ຝ່າຍ ເຈີ່ນຕ໋າກ, ພາຍໃຕ້ການເປັນຜູ້ນຳໃໝ່, ເຈີ່ນຕ໋າກ, ໄດ້ບັງຄັບໃຫ້ ຫງຽວນ ຟຸກ ກັບຄືນໄປໃນປີ 1655. ພາຍຫຼັງການບຸກໂຈມຕີຄັ້ງສຸດທ້າຍໃນປີ 1672, ເຈີ່ນຕ໋າກ ໄດ້ຕົກລົງເຫັນດີເປັນເອກະສັນກັບ ນາຍພົນ ຫງວຽນຟູ໋ຈ້ອງ.ປະເທດໄດ້ຖືກແບ່ງອອກເປັນສອງຢ່າງ.ສົງຄາມ ເຈີ່ນດ້າຍກວາງ ໄດ້ເປີດໂອກາດໃຫ້ບັນດາພໍ່ຄ້າຊາວ ເອີລົບ ໜູນຊ່ວຍແຕ່ລະຝ່າຍດ້ວຍອາວຸດຍຸດໂທປະກອນ: ປອກຕຸຍ ການ ໜູນຊ່ວຍ ຫງວ໋ຽນ ຢູ່ພາກໃຕ້ ໃນຂະນະທີ່ ໂຮນລັງ ໜູນຊ່ວຍ ໄຕງ ຢູ່ພາກເໜືອ.​ແນວ​ໂຮມ​ປະ​ເທດ​ຊາດ ​ເຈີ່ນ​ດ້າຍ​ກວາງ ​ໄດ້​ຮັກສາ​ສັນຕິພາບ​ທີ່​ເປັນ​ມູນ​ເຊື້ອ​ໃຫ້​ນັບ​ຮ້ອຍ​ປີ​ຕໍ່ໜ້າ, ​ໃນ​ນັ້ນ 2 ຝ່າຍ​ບັນລຸ​ໄດ້​ບັນດາ​ຜົນງານ​ທີ່​ສຳຄັນ.ນະຄອນ​ເຈີ່ນ​ດ້າຍ​ກວາງ​ສ້າງ​ສຳນັກງານ​ສູນ​ກາງ​ຮັບຜິດຊອບ​ງົບປະມານ​ແຫ່ງ​ລັດ​ແລະ​ຜະລິດ​ເງິນຕາ, ​ໂຮມ​ໜ່ວຍ​ນ້ຳໜັກ​ເຂົ້າ​ເປັນ​ລະບົບ​ເລກ​ທົດ​ສະ​ນິຍົມ, ​ສ້າງ​ຕັ້ງ​ຮ້ານ​ພິມ​ຈຳໜ່າຍ​ເພື່ອ​ຫຼຸດຜ່ອນ​ຄວາມ​ຕ້ອງການ​ນຳ​ເຂົ້າ​ສິ່ງ​ພິມ​ຈາກ​ຈີນ, ​ເປີດ​ໂຮງຮຽນ​ການ​ທະຫານ, ​ແລະ​ຮຽບຮຽງ​ປຶ້ມ​ປະຫວັດສາດ.​ໃນ​ຂະນະ​ນັ້ນ, ​ເຈົ້າ​ຊີວິດ​ຫງວຽນ​ຢຸງ ​ໄດ້​ສືບ​ຕໍ່​ຂະ​ຫຍາຍ​ຕົວ​ໄປ​ທາງ​ທິດ​ໃຕ້​ໂດຍ​ການ​ຍຶດ​ເອົາ​ດິນແດນ​ຂອງ​ຊາວ​ເຜົ່າ​ຈຳ.ຊາວ​ຫວຽດ​ນາມ​ຍັງ​ໄດ້​ເຂົ້າ​ມາ​ຕັ້ງ​ຖິ່ນ​ຖານ​ຢູ່​ເຂດ​ທີ່​ມີ​ປະ​ຊາ​ຊົນ​ເປັນ​ຈຳ​ນວນ​ໜ້ອຍ​ທີ່​ຮູ້​ຈັກ​ກັນ​ວ່າ “ນ້ຳ​ເຊນ​ລາ” ເຊິ່ງ​ແມ່ນ​ເຂດ​ທົ່ງ​ພຽງ​ແມ່​ນ້ຳ​ຂອງ​ໃນ​ອະ ​ດີດ​ຈັກ​ກະ​ພັດ​ຂະ​ເໝນ .ໃນລະຫວ່າງກາງສະຕະວັດທີ 17 ຫາກາງສະຕະວັດທີ 18, ຍ້ອນວ່າອານາຈັກຂະເໝນໃນອະດີດໄດ້ອ່ອນແອລົງຍ້ອນການປະທະກັນພາຍໃນ ແລະ ການຮຸກຮານ ຂອງສະຫຍາມ , ເຈົ້ານາຍຫງວຽນໄດ້ໃຊ້ວິທີການຕ່າງໆ, ການແຕ່ງງານທາງດ້ານການເມືອງ, ການກົດດັນທາງການທູດ, ຄວາມໂປດປານທາງດ້ານການເມືອງ ແລະ ການທະຫານ, ເພື່ອຍາດແຍ່ງເອົາພື້ນທີ່ປະມານປັດຈຸບັນ. - ວັນໄຊງ່ອນ ແລະ ເຂດທົ່ງພຽງແມ່ນ້ຳຂອງ.ບາງຄັ້ງກອງທັບ ຫງວ໋ຽນ ກໍ່ມີການປະທະກັນກັບກອງທັບສະຫຍາມ ເພື່ອສ້າງຕັ້ງອິດທິພົນຕໍ່ອານາຈັກຂະເໝນໃນອະດີດ.